라틴어 문장 검색

Tydeos hic magni fidus comes et modo frustra armiger alipedem prona cervice tenebat fatorum ignarum domini solumque frementem, quod vacet inque acies audentior ille pedestres, hunc aspernantem tumido nova pondera tergo - unam quippe manum domitis expertus ab annis - corripit adfaturque:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권99)
sed fati monitus vicinaque funera sentit, ac sentire timet, eum vero Acherontis aperti Dira ter admoto tetigit thoraca flagello, ardet inops animi, nee tam considere regno, quam scelus et caedem et perfossi in sanguine fratris exspirare cupit, subitusque adfatur Adrastum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권69)
Caro spiritu instructa nutritur, adolescit, adfatur, docet, operatur et Christus est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 13:3)
Qui cum tremens ad pedes eius procidere uellet, leuauit eum, et quasi familiari uoce affatus:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 3:9)
Inter plurima, quae Redemtoris nostri misericordia suis famulis dignatur bonorum munera praerogare, illud etiam clementer conlata suae pietatis munificentia tribuit, quoties per fraternos affatus unianimam dilectionem quadam contemplatione alternis aspectibus repraesentat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XVIII.9)
Erat autem rex Osuini et aspectu uenustus, et statura sublimis, et affatu iucundus, et moribus ciuilis, et manu omnibus, id est nobilibus simul atque ignobilibus, largus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 1:13)
I, adfer mihi arma et loricam adducito.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 172)
I, curre, equom adfer.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 176)
Thesprio, exi istac per hortum, adfer domum auxilium mihi, magnast res.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 5, scene 1119)
Abi atque obsonium adfer;
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 1, scene 45)
Adfer strenue.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 798)
Eho, Pseudole, ei, gladium adfer.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 3310)
licet enim mihi versibus isdem affari te, Attice, quibus affatur Flamininum ille vir haud magna cum re, sed plenus fidei, quamquam certo scio non, ut Flamininum, sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, novi enim moderationem animi tui et aequitatem, teque non cognomen solum Athenis deportasse, sed humanitatem et prudentiam intellego.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 2:2)
adfari extremis Anchises sic o sic positum adfati discedite corpus, Terentius quin igitur, dum licet, loquimini mecum, Antipho?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 4821)

SEARCH

MENU NAVIGATION