라틴어 문장 검색

Vos, quoque inquit, — labentem caelo qui ducitis annum Liber et alma Ceres, tam lunam quam solem duces anni hac invocatione designans.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 44:2)
Liber et alma Ceres pro sole ac luna, non hoc in alterius poetae imitationem posuit, ita dici audiens, cur tamen diceretur ignorans?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 3:2)
Eadem Iulia mature habere coeperat canos, quos legere secrete solebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:1)
et aliis sermonibus tempore extracto induxit aetatis mentionem, interrogavitque filiam, utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:4)
Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)
Ut primum lux alma data est, exire locosque Explorare novos, quas vento accesserit oras, Qui teneant, nam inculta videt, hominesne feraene, Quaerere constituit, sociisque exacta referre.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 5:1)
Evandrum ex humili tecto lux suscitat alma, Et matutinus volucrum sub culmine cantus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 6:1)
Liber et alma Ceres, vestro si munere tellus Chaoniam pingui glandem mutavit arista, Poculaque inventis Acheloia miscuit uvis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 2:2)
Almaque curru Noctivago Phoebe.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 12:1)
— Saevitque canum latratus in auras, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:2)
Homerus, cum senes πολιοκροτάφους vocat, quaero, utrum ex parte poetico more totum caput significare velit, an ex aliqua ratione canos huic praecipue parti capitis adsignet?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 1:2)
nam ideo albi sunt cani, quia colorem humoris quo nutriuntur imitantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 6:3)
Ut ventum est parvi Rubiconis ad undas, Ingens visa duci Patriae trepidantis imago Clara per obscuram vultu moestissima noctem, Turrigero canos effundens vertice crines, Caesarie lacera, nudisque adstare lacertis, Et gemitu permixta loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:19)
qua montibus ardua summis Gens habitat cana pendentes rupe Gebennas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:23)
Tunc qui fata deum secretaque carmina servant, Et lotam parvo revocant Almone Cybellen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:40)

SEARCH

MENU NAVIGATION