라틴어 문장 검색

1 Nam etsi a Numa concepta est curiositas superstitiosa, nondum tamen aut simulacris aut templis res divina apud Romanos constabat.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 25장 12:2)
Saluati ergo estis spe patientiae et tolerantiae uirtute, ut infidelium corda naturali ac superstitioso morbo purgata, sui consequerentur misericordiam Saluatoris.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VIII. 1:3)
et cum simulatam legationem ore astuto uolueret, exsurrexit repente, et, euaginata sub ueste sica, impetum fecit in regem.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:7)
in civitate plena religionum, etiam ab recenti clade superstitiosis principibus, ut renovarentur auspicia res ad interregnum rediit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 54:1)
itaque me malum esse oportet, callidum, astutum admodum atque hunc, telo suo sibi, malitia a foribus pellere.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 175)
Astute.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 2, scene 887)
Nec fallaciam astutiorem ullus fecit poeta, atque ut haec est fabre facta ab nobis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 5, scene 15)
Superstitiosus hic quidem est, vera praedicat;
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 3, scene 131)
ut lepide atque astute in mentem venit de speculo malae.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 1, scene 3190)
ad eam rem usust homine astuto, docto, cauto et callido, qui imperata ecfecta reddat, non qui vigilans dormiat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 3442)
Psevdolvs Si umquam quemquam di immortales voluere esse auxilio adiutum, tum me et Calidorum servatum volunt esse et lenonem extinctum, quom te adiutorem genuerunt mihi tam doctum hominem atque astutum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 4, scene 11)
ad erum veniam docte atque astute.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 216)
t meo hercle . quid si ista aut superstitiosa aut hariolast atque omnia, quidquid insit, vera dicet?
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 4222)
In superstitiosa autem magia (si et de hac dicendum sit) illud inprimis animadvertendum est, esse tantummodo certi cujusdam et definiti generis subjecta, in quibus artes curiosae et superstitiosae, per omnes nationes atque aetates atque etiam religiones, aliquid potuerint aut luserint.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 200:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION