라틴어 문장 검색

octavo ferme post damnationem anno M. Claudius Marcellus et M. Valerius Laevinus consules redduxerant eum in urbem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 507:1)
neque obscuri generis homines sed clari inlustresque, Corbis et Orsua, patrueles fratres, de principatu civitatis quam Ibem vocabant ambigentes, ferro se certaturos professi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 322:1)
coriolanum quondam damnatio iniusta, miserum et indignum exilium ut iret ad oppugnandam patriam impulit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 434:1)
et Masinissa, audita morte patrui, dein nece fratris patruelis, ex Hispania in Mauretaniam - Baga ea tempestate rex Maurorum erat - traiecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 410:1)
ita recuperato regno paterno Masinissa, quia sibi adversus Syphacem haud paulo maiorem restare dimicationem cernebat, optimum ratus cum fratre patruele gratiam reconciliare, missis qui et puero spem facerent, si in fidem Masinissae sese permisisset, futurum eum in eodem honore quo apud Galam Oezalces quondam fuisset,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 419:2)
pro fratre germano, non patrueli se petere aiebat, pro legato et participe administrandi belli;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 102:1)
legatum eum post damnationem et bona vendita missum in Asiam ad dirimenda inter Antiochum et Eumenem reges certamina Valerius Antias est auctor:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 238:1)
damnatio tantum Arei et Alcibiadis, quae nuper facta erat, sublata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 454:2)
adeo tamen ad extremum spei venit reus, ut octo centuriae ad damnationem defuerint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 186:1)
Carthaginienses fratres patrueles duo fuere, summo genere et summis ditiis;
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, PROLOGVS34)
facit illum heredem fratrem patruelem suom, ipse abit ad Acheruntem sine viatico.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, PROLOGVS39)
pater tuos, is erat frater patruelis meus, et is me heredem fecit, quom suom obiit diem, quo me privatum aegre patior mortuo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 2210)
Neque vero scrupulus ille de damnatione Georgii ducis Clarentiae istius Edwardi patris apud eos quicquam valebat, cum nuper regis Henrici exemplo didicissent damnationes illas legales titulo et praetensioni ad coronae fastigium nullo modo officere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 4:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION