도구

도구

라틴어 문장 검색

foetor, fletus et stridor dentium.
(ARCHIPOETA, I72)
Eodem quoque anno Carlomannum, Francorum Occidentalium regem, aprorum venationem agentem, singularis congressione horrendo dente dilacerans miserabili funere percussit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 68 71:1)
Ulixen contra Homerus, virum sapienti facundia praeditum, vocem mittere ait non ex ore, sed ex pectore, quod scilicet non ad sonum magis vocis quam ad sententiarum penitus conceptarum altitudinem pertineret, petulantiaeque verborum coercendae vallum esse oppositum dentium luculente dixit, ut loquendi temeritas non cordis tantum custodia atque vigilia cohibeatur, sed et quibusdam quasi excubiis in ore positis saepiatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XV 4:1)
Dentes quoque et in septem mensibus primis et septenos ex utraque parte gigni ait et cadere annis septimis et genuinos adnasci annis fere bis septenis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 13:1)
Eum vero cui dens deesset, Servius redhiberi posse respondit, Labeo in causa esse redhibendi negavit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 13:1)
sane ego me nolo fortem perhiberi virum, causamque esse huic accentui dicebat, quod affatim non essent duae partes orationis, sed utraque pars in unam vocem coaluisset, sicuti in eo quoque quod exadversum dicimus secundam syllabam debere acui existimabat, quoniam una, non duae essent partes orationis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 4:5)
Sed si hanc particulam semper, cum intentionem significaret, acui putavit, non id perpetuum videtur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 7:2)
Adprobus tamen, quod significat valde probus, non infitias eo quin prima syllaba acui debeat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 9:1)
in quo scilicet prima syllaba acui debebit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 13:3)
Itaque leni pruna percoctus simul sub dentes Mulieris Veni, bis, ter memordit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IX 5:2)
Oves, inquit, 'bidentes' dictae, quod duos tantum dentes habeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VI 10:2)
Ubi terrarum, quaeso te, inquam, duos solos per naturam dentes habere ovem vidisti?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VI 11:1)
nam de ovium dentibus opiliones percontantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VI 12:3)
Hyginus tamen Iulius, qui ius pontificum non videtur ignorasse, in quarto librorum quos De Vergilio fecit, bidentes appellari scripsit hostias quae per aetatem duos dentes altiores haberent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VI 15:1)
Quae 'bidens' est, inquit, hostia, oportet habeat dentes octo, sed ex his duo ceteris altiores, per quos appareat ex minore aetate in maiorem transcendisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VI 16:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION