라틴어 문장 검색

Nam quanquam scribe divini eloquii multi sint, unicus tamen dictator est Deus, qui beneplacitum suum nobis per multorum calamos explicare dignatus est. 12.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:34)
Positis et solutis igitur argumentis que radices in divinis eloquiis habere videbantur, restant nunc illa ponenda et solvenda que in gestis humanis et ratione humana radicantur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:5)
Si Camaenae omnes, si facundia et suadela ipsa mihi centum ora, vocem ferream, linguamque Ciceronem ipsum eloquio vincentem, darent, haudquaquam Washingtonii Iaudem, tam multis et variis meritis dignam, memorare aut praedicare possum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.28)
Cumque ego id verecunde et vere, ut nunc experior, negarem meque adsequi posse diffiderem, sive quia omnis humanus sermo inferior esset laude caelesti, sive quia otium quasi quaedam ingenii robigo parvulam licet facultatem pristini sic-casset eloquii, tu e contrario adserebas in Dei rebus non possibilitatem inspici debere, sed animum, neque eum posse verba deficere, qui credidisset in verbo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 1:2)
"Ignitum eloquium tuum, et servus tuus dilexit illud."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:20)
In quibus tanto se fudit eloquio, ut, quidquid ad laudem virginum pertinet, exquisierit, ordinant, expresserit.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:10)
Et quia salvatoris dura videbantur eloquia, plurimi discipulorum retrorsum abierunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 1:15)
O si videres sororem tuam et illud sacri oris eloquium coram audire contingeret, cerneres in parvo corpusculo ingentes animos, audires totam veteris et novi testamenti supellectilem ex illius corde fervere!
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:24)
"Quam dulcia gutturi meo eloquia tua, super mel et favum ori meo,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:4)
Tuncque conpletum est illud eloquium:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 3:18)
"In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:2)
Principia filia, una et brevi lucubratione dictavi non eloquii venustate sed voluntate gratissimi in vos animi et Deo et legentibus placere desiderans.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 14:3)
nam quae docta nimis cupit et facunda videri, crure tenus medio tunicas succingere debet, caedere Silvano porcum, quadrante lavari.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI230)
Nemo tamen studiis indignum ferre laborem cogetur posthac, nectit quicumque canoris eloquium vocale modis laurumque momordit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII7)
taedia tunc subeunt animos, tunc seque suamque Terpsichoren odit facunda et nuda senectus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII12)

SEARCH

MENU NAVIGATION