라틴어 문장 검색

"mors nec immatura consulari nec misera sapienti,"
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 12:6)
immatura focis victima concidit
(세네카, Thyestes 150:1)
per te immaturum mortis adimus iter;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 72)
damnatae noctes et uos, uada lenta, paludes, et quaecumque meos implicat unda pedes, immatura licet, tamen huc non noxia ueni:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1112)
primos ut contigit artus ignis edax, tremuere rogi et novus advena busto pellitur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권208)
Contra Augustinum narratur serpere quidam Scriptor, quem dudum liuor adurit edax.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. X.7)
parce, per immatura tuae precor ossa sororis:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 621)
abi hinc cum immaturo amore ad sponsum inquit, oblita fratrum mortuorum vivique, oblita patriae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 271:1)
neque ambigitur quin Brutus idem qui tantum gloriae Superbo exacto rege meruit pessimo publico id facturus fuerit, si libertatis immaturae cupidine priorum regum alicui regnum extorsisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 4:1)
de his videris, quos, si pergis, aut immatura mors aut longa servitus manet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 436:1)
redditur responsum immaturam rem agi, nondum tempus pugnae esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 500:1)
se, quae consilia magis res dent hominibus quam homines rebus, ea ante tempus immatura non praecepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 465:1)
id suae impensae erga eos voluntatis maximum debere indicium esse, quod nec paratus satis ulla re et tempore ad navigandum immaturo vocantibus legatis eorum haud gravate obsecutus esset credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia vel in se uno posita praesidia existimaturos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 521:1)
Claudium, ut obsidione Larisam eximeret, in Thessaliam misissent, quia id tempus rebus gerendis immaturum erat, in hiberna regressi, principio veris coniunctis copiis in Thessaliam descenderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 155:2)
quia tamen immaturae ad id vires erant, ad moram interponendam Demetrium minorem filium mittere Romam simul ad purganda crimina, simul ad deprecandam iram senatus statuit, satis credens ipsum etiam iuvenem, quod Romae obses specimen indolis regiae dedisset, aliquid momenti facturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 409:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION