라틴어 문장 검색

auditio nempe, quae sequelam requirit, prout accidit primis discipulis qui « audierunt eum […] loquentem et secuti sunt Iesum » (Io 1,37).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:5)
Hanc ob unionem cum auditione, effectus videndi fit Christi sequela, atque fides apparet veluti processus visionis, in quo oculi altissime inspicere consuescunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:13)
Quomodo ad hanc pervenimus synthesim inter auditionem et visionem?
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 53:1)
Tunc igitur scimus curnam, simul cum auscultatione et auditione, apud sanctum Ioannem fides sit « tangere », ut ait in Prima Epistula:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:3)
Altera tamen ex parte, ad experientiam sancti Augustini quod attinet, quam ipse in Confessionibus narrat, decretorium eius fidei itineris momentum non fuit tempus cuiusdam visionis Dei, ultra mundum praesentem, sed potius momentum auditionis cum in horto audivit vocem dicentem:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:1)
Ita quidem personalis revelabatur Deus Bibliorum, qui cum homine loqui, cum eo vivere eiusque iter in historia comitari valeret, praesentem se praebens tempore auditionis et responsionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:4)
Tunc sanctus Augustinus, auditionem consocians cum visione, se referre potest ad « verbum quod intus lucet ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:5)
Quia fides auditio est et visio, etiam veluti verbum et lux transmittitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:2)
denique probationum quae sunt potentissimae γραμμικαι` ἀποδείξεισ vulgo dicuntur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 369:2)
quid autem magis oratio quam probationem petit?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 369:3)
illud utique iam proprium ad efficiendum quod intendimus, plurimas quaestiones, quibus difficilior alia ratione explicatio est, ut de ratione dividendi, de sectione in infinitum, de celeritate augenda, linearibus illis probationibus solvi solere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 380:1)
ita enim probanda atque improbanda discernet, si stilo facultas continget, auditione indicium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 26:2)
fuit etiam in hoc diversum praecipientium propositum, quod eorum quidam materias, quas discipulis ad dicendum dabant, non contenti divisione dirigere latius dicendo prosequebantur, nec solum probationibus implebant sed etiam adfectibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 115:1)
probationes adhibere causae, de qua nemo sit pronuntiaturus?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 156:4)
neque enim opus probatione aut dispositione in rebus fictis, sed, cuius rei gratia plenum sit auditorium, sententiis grandibus, quarum optima quaeque a periculo petatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 167:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION