라틴어 문장 검색

Cognitum tamen perspectumque habetur, linguam Anglicanam eum penitus calluisse, et in scientiis mathematicis, aliisque id genus, doctissime exstitisse eruditum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.13)
Imperare sibi (quod, proculdubio, imperium maximum est,) adeo probe callebat, ut, in irarum aestu maximo, sese comem et urbanum semper praebuerit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.67)
Rebus in arduis semper fere versatus, hominum naturam optime callebat, et rationem optimam proposita assequendi.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.82)
quod si, hi viri, forte reputaverint, quam difficile sit, Graecam et Romanam linguas ad amussim callere, quamque multum temporis, in earum studio prosequendo, necessario insumendum sit, et, denique, quam pauci de linguarum earum doctoribus, vere eruditi et doctrina exculti sint, certe scriptori culpam, si qua sit, condonare et ignoscere haud gravabuntur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.20)
Videas nonnullos accinctis renibus, pulla tunica, barba prolixa a mulieribus non posse discedere, sub eodem conmanere tecto, simul inire convivia, ancillas iuvenes habere in ministerio et praeter vocabulum nuptiarum omnia esse matrimonii.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:7)
Circeis nata forent an Lucrinum ad saxum Rutupinove edita fundo ostrea callebat primo deprendere morsu, et semel aspecti litus dicebat echini.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV64)
scilicet et risu tremulo concussa cachinnant et lacrimis spargunt rorantibus ora genasque multaque de rerum mixtura dicere callent et sibi proporro quae sint primordia quaerunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:2)
crassius hinc porro quoniam concretius aequo mittitur, aut non tam prolixo provolat ictu aut penetrare locos aeque nequit aut penetratum aegre admiscetur muliebri semine semen.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 40:6)
Huius facies prolixa in acutum barba figurata est, eminente super caput calatho:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 67:1)
Ergo Inui cornua barbaeque prolixa demissio naturam lucis ostendunt, qua sol et ambitum caeli superioris inluminat et inferiora conlustrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 4:1)
Disputat de hoc more etiam Trebatius Religionum libro nono, cuius exemplum, ne sim prolixus, omisi.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 8:1)
Cuius verba, quia sunt prolixa, praetereo:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 2:2)
Quae praesens, inquit, locus et tempus exigit ego non calleo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:3)
quae ego calleo nec loco praesenti sunt apta nec tempori.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:4)
Nec longe petendus adsertor est, cum Disarius adsit, qui quid conveniat corporibus humanis non minus callet quam ipsa natura fabricae huius auctor et nutrix.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION