라틴어 문장 검색

vivitur omnigenis in partibus haud secus ac si cives congenitos concludat moenibus unis urbs patria atque omnes lare conciliemur avito.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2212)
"o Christe, nomen 1 unicum, o splendor, o virtus Patris, o factor orbis et poli, atque auctor horum moenium, qui sceptra Romae in vertice rerum locasti, sanciens mundum Quirinali togae servire et armis cedere, ut discrepantum gentium mores et observantiam linguasque et ingenia et sacra unis domares legibus, en omne sub regnum Remi mortale concessit genus, idem loquuntur dissoni ritus, id ipsum sentiunt."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.133)
nam satis credo si advigilaveris Ex unis geminas mihi conficies nuptias.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 1103)
aderit una in unis aedibus;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 3223)
Video uniones non singulos singulis auribus comparatos ;
(세네카, 행복론, Liber VII 51:1)
inter hostes deinde consultationes habitae atque ita convenit ne unis castris miscerentur omnes neve in aciem descenderent simul;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 377:1)
iam unis foribus Hexapyli apertis coepti erant recipi, cum praetores intervenerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 415:1)
Sicut enim piscator astutus suis conatur cibiculis attrahere pisces et ipsos sui hami capere unco, ita vero captus amore suis nititur alium attrahere blandimentis, totisque nisibus instat duo diversa quodam incorporali vinculo corda unire, vel unita semper coniuncta servare.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 3장: 사랑이란 말의 의미 1:3)
et sicut membra illius uno Principe uniuntur, sic membra huius gratioso lumine rationis unita sunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 171:4)
tanta enim unio conformitatis, imo, unitas unitionis fideli pace nostras mentes conciliat, ut non solum illa unio simulatoria, unitatis vestiatur imagine, verum etiam unitionis phantasia deposita, ad identitatis aspiret essentiam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:8)
Secundum quam quidem unionem personae, cum Deus homo factus dicitur, aut aliud quam primitus fuerit esse conceditur, non hoc ex mutatione substantiae, sed unitate personae intelligendum, quia videlicet Deus hominem sibi in unam personam conjunxerit, et rem alterius naturae in hanc unionem sibi sociaverit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 29:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION