라틴어 문장 검색

ut tot tantisque dotibus villulae nostrae maxima commendatio ex tuo contubernio accedat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 29:4)
Adhuc illum pueritiae ratio intra contubernium tuum tenuit, praeceptores domi habuit, ubi est erroribus modica vel etiam nulla materia.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 3:1)
Nec aliud decet tuis manibus educatam, tuis praeceptis institutam, quae nihil in contubernio tuo viderit, nisi sanctum honestumque, quae denique amare me ex tua praedicatione consueverit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 19 6:1)
Vivit cum Spurinna, vivit cum Antonino, quorum alteri affinis, utrique contubernalis est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 27 5:4)
Cupio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat, ne quis cum in urbem rediero, contubernio nostro dies pereat.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 14 9:2)
Prisci nostri contubernium iucundum tibi futurum sciebam.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 15 3:1)
Contraxit hanc dum assidet Iuniae virgini, sponte primum - est enim affinis -, deinde etiam ex auctoritate pontificum.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 1:2)
Vixit in contubernio aviae delicatae severissime, et tamen obsequentissime.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 24 3:2)
Volo enim eum, qui sit vere liberalis, tribuere patriae propinquis, affinibus amicis, sed amicis dico pauperibus, non ut isti qui iis potissimum donant, qui donare maxime possunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 30 1:3)
C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI Difficile est, domine, exprimere verbis, quantam perceperim laetitiam, quod et mihi et socrui meae praestitisti, ut affinem eius Caelium Clementem in hanc provinciam transferres.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 511)
C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI Suetonium Tranquillum, probissimum honestissimum eruditissimum virum, et mores eius secutus et studia iam pridem, domine, in contubernium assumpsi, tantoque magis diligere coepi quanto nunc propius inspexi.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 941)
ius aliquod faciunt adfinia vincula nobis, quae semper maneant inlabefacta precor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 84)
nam tibi quae coniunx, eadem mihi filia paene est, et quae te generum, me vocat illa virum, ei mihi, si lectis vultum tu versibus istis ducis et adfinem te pudet esse meum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 85)
Hegio his est cognatus proximus, Affinis nobis, pauper:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 8105)
Quam iniqui sunt patres in omnes adolescentes iudices, Qui aequum esse censent nos iam a pueris ilico nasci senes, Neque illarum affines esse rerum quas fert adolescentia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 12)

SEARCH

MENU NAVIGATION