도구

도구

라틴어 문장 검색

Epigramma Plauti, quod dubitassemus an Plauti foret, nisi a M. Varrone positum esset in libro De Poetis primo:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXIV 4:1)
Epigramma Pacuvii verecundissimum et purissimum dignumque eius elegantissima gravitate:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXIV 5:1)
ANTIQUI oratores historiaeque aut carminum scriptores etiam unum filium filiamve liberos multitudinis numero appellarunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XIII 2:1)
APUD mensam Favorini in convivio legi solitum erat aut vetus carmen melici poetae aut historia partim Graecae linguae, alias Latinae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 2:1)
ergo ibi tunc in carmine Latino Iapyx ventus quaesitumque est quis hic ventus et quibus ex locis spiraret et quae infrequentis vocabuli ratio esset;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 3:1)
M. autem Varro in primo De Imaginibus, uter prior sit natus parum constare dicit, sed non esse dubium quin aliquo tempore eodem vixerint, idque ex epigrammate ostendi quod in tripode scriptum est, qui in monte Helicone ab Hesiodo positus traditur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 4:1)
Quod Homerus, inquit, cum in principio carminis Achillem esse filium Pelei diceret, quis esset Peleus non addidit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 6:1)
De Cyclope itidem, inquit, vel maxime quod unoculus fuit, rem tam insignem non praeterisset, nisi aeque prioris Hesiodi carminibus invulgatum esset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 6:3)
M. Varro in libro De Imaginibus primo Homeri imagini epigramma hoc apposuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 8:1)
NIGIDIUS FIGULUS, homo, ut ego arbitror, iuxta M. Varronem doctissimus, in undecimo Commentariorum Grammaticorum versum ex antiquo carmine refert memoria hercle dignum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, IX 2:1)
Religentem esse oportet, religiosus ne fuas, cuius autem id carmen sit non scribit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, IX 2:2)
Videtur autem de κυάμωͺ non esitato causam erroris fuisse, quia in Empedocli carmine, qui disciplinas Pythagorae secutus est, versus hic invenitur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 10:1)
Sed qui diligentius scitiusque carmina Empedocli arbitrati sunt, κυάμουσ hoc in loco testiculos significare dicunt, eosque more Pythagorae operte atque symbolice κυάμουσ appellatos, quod sint αἴτιοι τοῦ κυεῖν et geniturae humanae vim praebeant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 11:2)
ET in carmine et in soluta oratione genera dicendi probabilia sunt tria, quae Graeci χαρακτῆρασ vocant nominaque eis fecerunt ἁδρόν, ἰσχνόν, μέσον.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XIV 2:1)
postea Vergilium petisse a Nolanis, aquam uti duceret in propinquum rus, Nolanos beneficium petitum non fecisse, poetam offensum nomen urbis eorum, quasi ex hominum memoria, sic ex carmine suo derasisse, oram que pro Nola mutasse atque ita reliquisse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 2:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION