라틴어 문장 검색

Bene asserit Heraclitus in uno aenigmatum suorum lumen siccum optimum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 7:3)
Atqui certissimum est lumen quod ab alio proficiscitur per modum consilii illo siccius est et purius, quod a proprio emanat iudicio et intellectu, siquidem quod affectibus semper maceratur et tingitur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 7:4)
Postremo senectus earum obrepit, cum siccae et exhaustae sunt, manente tamen garrulitate.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 10:7)
COTIBVS in duris fodiens rudis incola ruris, Cespite sub lauri uas plenum repperit auri;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:1)
Haec iam sicca negat fructus, quos ferre solebat, Nullaque spes uitae regione sub hac fit utrique.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:9)
Quisquis enim fodit foueam, quem subdolus odit, Atque repentinam parat huic inferre ruinam, Iuxta psalmistam foueam prius incidit istam, Per quam punitum constat scelus ante cupitum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:20)
CVM duo uicini foderent secus arua Ticini, His auri plenum casus patefaecit aenum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:1)
Nam cum in Persidem ducerentur patres nostri, sacerdotes, qui tunc cultores Dei erant, acceptum ignem de altari occulte absconderunt in cavo putei situm habentis siccum, in quo contutati sunt eum, ita ut omnibus ignotus esset locus.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장19)
Quare sicca iam lacrimas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:14)
Pretiosa pericula fodit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 30:1)
Quos Notus sicco uiolentus aestu
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XII 12:1)
Uicibus cedant humida siccis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 21:1)
— Quotiens, ait, aliquid cuiuspiam rei gratia geritur aliudque quibusdam de causis quam quod intendebatur obtingit casus uocatur, ut si quis colendi agri causa fodiens humum defossi auri pondus inueniat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:12)
Nam nisi cultor agri humum foderet, nisi eo loci pecuniam suam depositor obruisset, aurum non esset inuentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:15)
Neque enim uel qui aurum obruit uel qui agrum exercuit ut ea pecunia repperiretur intendit, sed, uti dixi, quo ille obruit hunc fodisse conuenit atque concurrit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION