라틴어 문장 검색

ille, fatigata praebendo monstra noverca qui meruit caelum, quod prior ipse tulit, inter Ioniacas calathum tenuisse puellas
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 5:2)
Nysiadas nymphas puerum quaerente noverca hanc frondem cunis opposuisse ferunt, restat, ut inveniam, quare toga libera detur Lucifero pueris, candide Bacche, tuo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권502)
seminibus tostis sceleratae fraude novercae sustulerat nullas, ut solet, herba comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권550)
sic incesta perit, quia quam violavit, in illam conditur, et Tellus Vestaque numen idem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권298)
dicite, Pierides, quis vos adiunxerit isti, cui dedit invitas victa noverca manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권516)
lurida terribiles miscent aconita novercae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 17:16)
Motus uterque parens nati rata verba biformis fecit et incesto fontem medicamine tinxit."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 35:4)
Illic incumbens cum Palladis arbore palmae edidit invita geminos Latona noverca.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:3)
Ille Iovem socerum dare se famamque laborum et superata suae referebat iussa novercae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 4:9)
Longa fuit medii mora temporis, actaque magni Herculis inplerant terras odiumque novercae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 13:1)
decet haec dare dona novercam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 17:6)
Fando aliquem Hippolytum vestras puto, contigit aures credulitate patris, sceleratae fraude novercae occubuisse neci:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:1)
omne genus scripti gravitate tragoedia vinci . haec quoque materiam semper amoris habet, num quid in Hippolyto, nisi caecae flamma novercae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1177)
nubilis hos virgo matronaque virque puerque spectat, et ex magna parte senatus adest, nec satis incestis temerari vocibus aures;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1224)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)

SEARCH

MENU NAVIGATION