-
hac forma locutionis locuti sunt omnes posteri eius usque ad edificationem turris Babel, que ‘turris confusionis’ interpretatur;
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 37:2)
-
hanc formam locutionis hereditati sunt filii Heber, qui ab eo dicti sunt Hebrei.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 37:3)
-
de qua quidem ortus est populus Israel, qui antiquissima locutione sunt usi usque ad suam dispersionem.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 48:3)
-
et quare quelibet istarum variationum in se ipsa variatur, puta dextre Ytalie locutio ab ea que est sinistre (nam aliter Paduani et aliter Pisani locuntur);
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 66:2)
-
que quidem gramatica nichil aliud est quam quedam inalterabilis locutionis ydemptitas diversibus temporibus atque locis.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 73:2)
-
Est enim z maxima pars eorum locutionis;
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 124:2)
-
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
-
5. Si ergo Bononienses utrinque accipiunt, ut dictum est, rationabile videtur esse quod eorum locutio per conmixtionem oppositorum ut dictum est ad laudabilem suavitatem remaneat temperata:
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:1)
-
in quantum ut homines latini agimus, quedam habemus simplicissima signa et morum et habituum et locutionis, quibus latine actiones ponderantur et mensurantur.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 154:5)
-
Neque enim aequa sunt augmenta contentionis et famae, quia contentio, etsi usque ad mutuas vastationes ac bella processerit, adhuc contentio est, et manet ipsa quae crevit, fama vero cum in inmensum prodit, fama esse iam desinit, et fit notio rei iam cognitae.
- (Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 32:1)
-
Sic ergo pauci qui aderunt doctiores in consensum rudis consortii salva et intra se quiescente veri notione migrabunt, ut omnis discordiae suspicio facessat.
- (Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 11:2)
-
Dic, inquit, Disari (omnis enim situs corporis pertinet ad medici notionem, tu vero doctrinam et ultra quam medicina postulat consecutus es), dic, inquam, cur sibi communis adsensus anulum in digito qui minimo vicinus est, quem etiam medicinalem vocant, et manu praecipue sinistra gestandum esse persuasit?
- (Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 7:2)
-
inque sinus antiqua est locutio.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1612)
-
ex hoste penates optima locutio est, plusque significat de pluralitate ad singularitatem transire, ut 'venor multis canibus' et 'multa cane'. ut Horatius aut trudit acres hinc et hinc multa cane apros in obstantes plagas.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 37812)
-
'devota' vero de oratione Augusti translata locutio, quam habuit in laudatione funeris Marcelli, cum diceret, illum inmaturae morti devotum fuisse.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7123)