라틴어 문장 검색

nunc ergo mitte virum, cui credis, ut eat et videat exterminium omne, quod fecit nobis et regioni regis, et puniat eos et omnes adiutores eorum ".
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 7장7)
Non enim, sicut et in aliis nationibus, Dominus patienter ferens exspectat, ut eas, cum pervenerint in plenitudinem peccatorum, puniat, ita et in nobis statuit esse,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장14)
Mortuo itaque illo primo hoc modo, sequentem deducebant ad illudendum; et cute capitis eius cum capillis abstracta, interrogabant, si manducaret prius quam toto corpore per membra singula puniretur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장7)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)
— Multo igitur infeliciores improbi sunt iniusta impunitate donati quam iusta ultione puniti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:11)
Sed puniri improbos iustum, impunitos uero elabi iniquum esse manifestum est. — Quis id neget?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:12)
post haec miseriores esse improbos iniusta impunitate dimissos quam iusta ultione punitos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 4:2)
quibusdam permissum puniendi ius ut exercitii bonis et malis esset causa supplicii.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:17)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)
omnis enim quae uidetur aspera, nisi aut exercet aut corrigit, punit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:39)
Idque omnium uidebitur iniquissimum quod nunc aequissimum iudicatur, uel puniri improbos uel remunerari probos, quos ad alterutrum non propria mittit uoluntas sed futuri cogit certa necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:4)
sic hostes punire solent, haec praemia solvunt excidiis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:135)
non ita Romanum fati violentia nomen opprimit, ut vestros nequeat punire tumultus parte sui.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:145)
dis proximus ille, quem ratio, non ira movet, qui facta rependens consilio punire potest.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:120)
acie nec iam pulsare rebelles, sed vinclis punire licet;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:124)

SEARCH

MENU NAVIGATION