라틴어 문장 검색

tum Caria tota praecipueque Telmesses, quos ante dixi, quod agros uberrimos maximeque fertiles incolunt, in quibus multa propter fecunditatem fingi gignique possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 136:3)
nobis haec portenta deum dedit ipse creator tarda et sera nimis, sed fama ac laude perenni.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 94:5)
quam quam ille perennis inimicus amicorum suorum, qui tuis maximis beneficiis ornatus in te potissimum fractam illam et debilitatam vim suam contulit, nostram vicem ultus est ipse sese.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 9 2:6)
quod vere dixerat si illud de duobus consulibus, quod ante in re publica non fuerat, perenne ac proprium manere potuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 4장 2:6)
hic exercitationem virtutis, suffragationem consulatus, fontem perennem gloriae suae perdidit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 13장 1:14)
quintum genus adhibet vacans nomine et sic ipsum animum ἐνδελέχειαν appellat novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 22:3)
atque, ut in eodem simili verser, ut ager quamvis fertilis sine cultura fructuosus esse non potest, sic sine doctrina animus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 13:4)
Sic ha/nc custodem mae/sti cruciatu/s alo, Quae me/ perenni vi/vum foedat mi/seria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 24:4)
Iam, quod deliberationis nostrae caput est, agri sunt fertiles pingues aquosi;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 19 5:1)
Cuncta enim perennibus rivis nutriuntur;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 11:2)
Sed tibi perennis fides tantaque in amore constantia, ut finiri nisi tua morte non possit.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 9 1:3)
Tu mihi, siqua fides, cura perennis eris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 39)
Carmina quam tribuent, fama perennis erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1044)
mihi fama perennis Quaeritur, in toto semper ut orbe canar.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 154)
Sol licet admoto tellurem sidere findat, Et micet Icarii stella proterva canis, Arva pererrantur Paeligna liquentibus undis, Et viret in tenero fertilis herba solo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 162)

SEARCH

MENU NAVIGATION