도구

도구

라틴어 문장 검색

aestuat omne solum strepitu, tepidoque rubescit Sanguine, sparguntur gladii, sparguntur et alae, Unguesque et digiti, commistaque rostra lacertis.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 12:2)
adeo ut si incus fuerit laminae tenuioris, existimemus illam per fortes et continuos ictus mallei posse rubescere, ut ferum ignitum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 171:2)
Si vero in morbo vetere iam triduo talis est, in propinquo mors est, magisque, si praeter haec oculi quoque lumen refugiunt et inlacrimant, quaeque in iis alba esse debent, rubescunt, atque in iisdem venulae pallent, pituitaque in iis innatans novissime angulis inhaerescit, alterque ex his minor est, iique aut vehementer subsederunt, aut facti tumidiores sunt, perque somnum palpebrae non committuntur, sed inter has ex albo oculorum aliquid apparet, neque id fluens alvus expressit;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 6장6)
Si uero in morbo uetere iam triduo talis est, in propinquo mors est, magisque, si praeter haec oculi quoque lumen refugiunt et inlacrimant, quaeque in iis alba esse debent, rubescunt, atque in isdem uenulae pallent, pituitaque in iis innatans nouissime angulis inhaerescit, alterque ex his minor est, iique aut uehementer subsederunt, aut facti tumidiores sunt, perque somnum palpebrae non committuntur, sed inter has ex albo oculorum aliquid apparet, neque id fluens aluus expressit;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, 6장 3:1)
quaeque in iis alba esse debent, rubescunt;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VI De indiciis mortis. 3:3)
Mavortia signa rubescunt floribus et subitis animantur frondibus hastae.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:123)
Quisquis sollicita mundum ratione secutus semina rimatur rerum, quo luna laborat defectu, quae causa iubet pallescere solem, unde rubescentes ferali crine cometae, unde fluant venti, trepidae quis viscera terrae concutiat motus, quis fulgura ducat hiatus, unde tonent nubes, quo lumine floreat arcus, hoc mihi quaerenti, si quid deprendere veri mens valet, expediat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Magnete1)
unius fit cura viri, quodcumque rubescit occasu, quodcumque dies devexior ambit.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:28)
in civem rubuere genae, tergoque removit verbera permissi felix iniuria voti.
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:371)
Sed usus utriusque maxime per hiemem est et adhuc vere ante aestivos vapores, dum etiam vites et arbores ablaqueatae sunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 14장 3:2)
Nam vitis supina et velut recumbens in alveo deposita, postea quum ablaqueatur, vulneribus obnoxia est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 4장 2:1)
Nam post Idus Octobris, prius quam frigora invadant,vitis ablaqueanda est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 1:2)
Quare quicquid intra sesquipedem natum est, cum ablaqueaveris, recidendum est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 2:1)
Sed ablaqueare omnibus autumnis oportebit primo quinquennio, dum vitis convalescat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 4:1)
Quippe hiberno tempore ablaqueata fimo satiatur angusteque deputatus et inter quartum ac tertium pedem a terra viridissima parte corticis acuto mucrone ferramenti vulneratur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 22장 3:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION