도구

도구

라틴어 문장 검색

Cumque operuisset superficiem deserti, apparuit minutum et squamatum in similitudinem pruinae super terram.
이슬이 걷힌 뒤에 보니, 잘기가 땅에 내린 서리처럼 잔 알갱이들이 광야 위에 깔려 있는 것이었다. (불가타 성경, 탈출기, 16장14)
De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
누구의 모태에서 얼음이 나왔느냐? 또 하늘의 서리는 누가 낳았느냐? (불가타 성경, 욥기, 38장29)
Occidit in grandine vineas eorum moros eorum in pruina.
우박으로 저들의 포도나무를, 서리로 저들의 돌무화과나무를 죽이셨다. (불가타 성경, 시편, 78장47)
Qui dat nivem sicut lanam pruinam sicut cinerem spargit.
눈을 양털처럼 내리시고 서리를 재처럼 흩으신다. (불가타 성경, 시편, 147장16)
Civitas enim munita desolata est, habitaculum derelictum et dimissum quasi desertum; ibi pascetur vitulus et ibi accubabit et consumet arbusta eius.
요새 성읍은 적막해지고 광야처럼 버려져 텅 빈 마을이 되리라. 거기에서 송아지가 풀을 뜯고 거기에 누워 나무줄기들을 모조리 먹어 치우리라. (불가타 성경, 이사야서, 27장10)
Propterea elevata est altitudo eius super omnia ligna campi, et multiplicata sunt arbusta eius, et elevati sunt rami eius propter aquas multas.
그리하여 그 나무의 키가 들의 모든 나무보다 더 높이 솟았으며 그 뿌리에 물이 많아 가지가 많아지고 줄기가 길어져 (불가타 성경, 에제키엘서, 31장5)
eratque pulcherrimus in magnitudine sua et in dilatatione arbustorum suorum, erat enim radix illius iuxta aquas multas.
그 나무가 크게 자라고 가지들을 길게 뻗어 아름다운 것은 그 뿌리가 큰 물까지 닿았기 때문이다. (불가타 성경, 에제키엘서, 31장7)
Et succident illum alieni, violentissimi nationum; et proicient eum super montes, et in cunctis convallibus corruent rami eius, et confringentur arbusta eius in universis voraginibus terrae, et recedent de umbra eius omnes populi terrae et relinquent eum.
그러자 이방인들이, 가장 잔혹한 민족들이 그 나무를 베어서 내버렸다. 그 가지들은 산과 모든 골짜기에 떨어지고, 줄기들은 부러져 그 땅의 모든 시냇가에 흩어졌다. 그리하여 세상의 모든 민족들이 그 나무 그늘에서 떠나갔다. 그들은 이렇게 그 나무를 내버렸다. (불가타 성경, 에제키엘서, 31장12)
Benedicite, rores et pruina, Domino, laudate et superexaltate eum in saecula.
이슬과 소나기야, 주님을 찬미하여라. 영원히 그분을 찬송하고 드높이 찬양하여라. (불가타 성경, 다니엘서, 3장68)
Sicelides musae, paulo majora canamus, Non omnes arbusta juvant humilesque myricae, Ultima Cumaei venit jam carminis aetas.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:3)
cur contristata pruinis Luget hyems canis, ridet uer, estuat estas, Effluit autumnus rerum torente profundo, Vel cur terra sedet, fluit amnis, profluit aer, Flamma uolat reliquisque fidem non inuida seruat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:19)
Quis ligat in nube pluuiam, cur mugiat aer, Quis pariat uentos, quis eorum seminet iras, Cur in tot facies exit substancia nubis, Nunc pluuie plena lacrimis, nunc cana pruinis, Nunc uestita niuis facie, nunc grandinis arma Suscipit et celi miratur terra sagitas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:10)
Et quamuis ferrum soleat torpere rigore Frigoris et brume soleat redolere pruinam, Hoc hyemem nescit, frigus natale relinquens, Vsurpatque sibi risus et gaudia ueris Et faciem prati pretendit ymagine florum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:13)
Vlterius progressa suos Prudencia gressus Dirigit ad superos, superans Iouis atria cursu, Saturnique domos tractu maiore iacentes Intrat et algores hyemis brumeque pruinas Horret et ignauum frigus miratur in estu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 30:1)
Hunc habitum, quamuis scripture pingat honestas, Nulla tamen uestem lasciuia deprimit, immo Talis erat qualem matrone postulat etas, Que senii metas attingit plena dierum, Canicie respersa caput seniique pruina.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:22)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION