라틴어 문장 검색

Ut primum emissis patuerunt amnibus arva, Pinguis Boebicio discessit vomere sulcus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:63)
"mira loquor, sulcos etiamnum rector equorum fumantemque locum et spumis madida arva reliquit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권76)
Finibus extremis Libyes, ubi fervida tellus Accipit Oceanum demisso sole calentem, Squalebant late Phorcynidos arva Medusae, Non nemorum protecta coma, non mollia sulco, Sed dominas vultu conspectis aspera saxis, Hoc primum natura nocens in corpore saevas Eduxit pestes:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 7:3)
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent;
만일 내 밭이 나를 거슬러 울부짖고 그 이랑들도 함께 울어 댔다면 (불가타 성경, 욥기, 31장38)
Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
그 고랑에 물을 대시고 두둑을 고르시며 비로 부드럽게 하시어 새싹들에게 강복하십니다. (불가타 성경, 시편, 65장11)
Supra dorsum meum araverunt aratores prolongaverunt sulcos suos.
밭 가는 자들이 내 등을 갈아 고랑을 길게 내었네. (불가타 성경, 시편, 129장3)
Fili, non semines in sulcis iniustitiae et non metes ea in septuplum.
불의의 고랑에 씨를 뿌리지 마라. 그 수확을 일곱 배로 거둘까 두렵다. (불가타 성경, 집회서, 7장3)
Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia eius in sagina vaccarum.
밤낮으로 일하는 목수와 대목도 모두 마찬가지다. 다양한 기술을 선보이는 데에 여념이 없는 인장을 새기는 사람들도 마찬가지다. 그들은 도형을 똑같이 새기는 일에 전념하고 마무리하는 일에 잠을 잊는다. (불가타 성경, 집회서, 38장27)
Intumui, quantusque feror, cum plurimus umquam, tantus eram, pariterque animis inmanis et undis a silvis silvas et ab arvis arva revelli cumque loco nymphas, memores tum denique nostri, in freta provolvi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:6)
Tum laetos sperare dies licet, arva fatentur aestantem, et large diffuso lumine rident.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:13)
His structa auxiliis jam machina tota peritos Ostendit sulcos, duri et vestigia ferri:
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 9:2)
Seu constricta gelu, mediisque horrentia Cancri Mensibus arva videt;
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 18:2)
Hic varias vitam excoluere per artes Seduli, et assiduo fervebant arva popello.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 3:2)
Sic, dum foecundis Cadmus dat semina sulcis, Terra tumet praegnans, animataque gleba laborat, Luxuriatur ager segete spirante, calescit Omne solum, crescitque virorum prodiga messis.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 4:3)
Nec tamen illius faciem matura senectus Exarat in sulcos;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION