라틴어 문장 검색

neque quisquam hanc nostram sententiam vere umquam reprehendit praeter eos qui arbitrantur melius esse deleri omnino rem p. quam imminutam et debilitatam manere ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS: AD SENATVM ET CETEROS, letter 15 1:2)
sed neque his, qui ad huius modi administrationes temporalis honoris amore raptantur, neque rursum his, qui cum sunt privati, negotiosam vitam appetunt, hoc tantum bonum concedi arbitror, ut inter strepitus inquietosque conventus atque discursus cum morte familiaritatem, quam quaerimus, faciant;
(아우구스티누스, 편지들, 3. (A. D. 389 Epist. X) Nebridio Augustinus 2:3)
d quod in rem tuam optumum esse arbitror, ted id monitum advento.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 2, scene 129)
minime, nolo turbas, sed hoc mihi optumum factu arbitror:
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 227)
Itaque et melius, ut arbitramur, se gesserunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 157:14)
nemo umquam neque poeta neque orator fuit qui quemquam meliorem quam se arbitraretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 20 6:6)
Nec quenquam esse ego hominem arbitror cui magis bonae Felicitates omnes adversae sient.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 398)
nos, quando et praecipiendi munus iam pridem deprecati sumus et in foro quoque dicendi, quia honestissimum finem putabamus desinere dum desideraremur, inquirendo scribendoque talia consolemur otium nostrum, quae futura usui bonae mentis iuvenibus arbitramur, nobis certe sunt voluptati.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 184:2)
Campani, etsi fortuna praesens magnifice loqui prohibet, non urbis amplitudine, non agri ubertate ulli populo praeterquam vobis cedentes, haud parva, ut arbitror, accessio bonis rebus vestris in amicitiam venimus vestram.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 309:1)
Iure optumo me elavisse arbitror.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 670)
Nam cum indignissimum arbitror cui a viris bonis benedicatur, tum ne idoneum quidem cui a probis maledicatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XI 4:2)
Quodsi quid est in nobilitate bonum, id esse arbitror solum, ut imposita nobilibus necessitudo uideatur ne a maiorum uirtute degeneret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:16)
de optimo autem statu equidem arbitrabar me satis respondisse ad id, quod quaesierat Laelius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 106:3)
Quin immo si hanc cogitationem homines habuissent, ut nemo se meliorem fore eo qui optimus fuisset, arbitraretur, ii ipsi, qui sunt optimi, non , neque post Lucretium ac Macrum Vergilius nec post Crassum et Hortensium Cicero, sed nec illi, qui post eos fuerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 274:2)
quo facto eum barbari magis etiam contempserunt, quod eum ignorantia bonarum rerum vilia potissimum sumpsisse arbitrabantur.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 8장 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION