라틴어 문장 검색

Quo vitis gemmata sinus, amplexa maritos Ulmi, de partu cogitat ipsa suo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 6:11)
Annuli vero lapidum gemmati sideribus, manus [0472B] fulguratione serenantes eximia, solem reddebant novitium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 68:11)
Tunc incipiunt gemmare arbores, germinare fructus.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 3:12)
Eumque post antegressos multiplices alios, purpureis subtegminibus texti, circumdedere dracones, hastarum aureis gemmatisque summitatibus illigati, hiatu vasto perflabiles, et ideo velut ira perciti sibilantes, caudarumque volumina relinquentes in ventum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 10장 7:1)
Eligitur abies vel ornus excelsa, cuius summitas duro ferro concluditur et prolixo, arietis efficiens prominulam speciem, quae forma huic machinamento vocabulum indidit, et sic suspensa utrimque, transversis asseribus et ferratis, quasi ex lance vinculis trabis alterius continetur, eamque quantum mensurae ratio patitur, retro repellens, rursus ad obvia quaeque rumpenda protrudit, ictibus validissimis, instar adsurgentis et cedentis arietis Qua crebritate velut reciproci fulminis impetu aedificiis scissis in rimas, concidunt structurae laxatae murorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 4장 8:2)
Et licet arte foris nullius id esse decoris Ante uideretur nec ob hoc placuisse putetur, Vt tamen agnouit, quid agendum mystice promit Interiusque geri documenta simillima ueri, Traxit ab enormi sub forma carminis [h]orni, Plus blandimenti quia dant noua carmina menti;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:3)
tum Phoebus, urbs quo saxa domat, quo pertrahit ornos, pectine temptavit nobiliore lyram venturumque sacris fidibus iam spondet Achillem, iam Phrygias caedes, iam Simoënta canit.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 1:7)
stamine gemmato picturatisque columnis aedificetur apex, qualem non Lydia dives erexit Pelopi nec quem struxere Lyaeo Indorum spoliis et opaco palmite Bacchae.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:140)
Quis tibi tunc, Alarice, dolor, cum Marte perirent divitiae spoliisque diu quaesita supellex pulsaretque tuas ululatus coniugis aures, coniugis, invicto dudum quae freta marito demens Ausonidum gemmata monilia matrum Romanasque alta famulas cervice petebat!
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:246)
ingentes quercus, annosas fulminat ornos.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Deprecatio ad Hadrianum37)
gemmatis alii per totum balsama tectum effudere cadis, duro quae saucius ungue Niliacus pingui desudat vulnere cortex.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae69)
luxurient tumido gemmata monilia collo, nobilis auratos iam purpura vestiat armos, et medium te zona liget variata colorum floribus et castae manibus sudata Serenae, Persarum gentile decus.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De equo dono dato3)
iam video Babylona rapi Parthumque coactum non ficta trepidare fuga, iam Bactra teneri legibus et famulis Gangen pallescere ripis gemmatosque humilem dispergere Persida cultus.
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:79)
namque modo adversis invadi viscera telis, nunc sibi mutatas horret nigrescere vestes, nunc steriles mediis frondere Penatibus ornos.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:27)
sic aestuat ales, quae teneros humili fetus commiserit orno adlatura cibos, et plurima cogitat absens:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:79)

SEARCH

MENU NAVIGATION