라틴어 문장 검색

et saepivit eam et lapides elegit ex illa et plantavit in ea vites electas et aedificavit turrim in medio eius et torcular exstruxit in ea; et exspectavit, ut faceret uvas, et fecit labruscas.
땅을 일구고 돌을 골라내어 좋은 포도나무를 심었네. 그 가운데에 탑을 세우고 포도 확도 만들었네. 그러고는 좋은 포도가 맺기를 바랐는데 들포도를 맺었다네. (불가타 성경, 이사야서, 5장2)
Quid est quod debui ultra facere vineae meae et non feci ei? Cur exspectavi, ut faceret uvas, et fecit labruscas?
내 포도밭을 위하여 내가 무엇을 더 해야 했더란 말이냐? 내가 해 주지 않은 것이 무엇이란 말이냐? 나는 좋은 포도가 맺기를 바랐는데 어찌하여 들포도를 맺었느냐? (불가타 성경, 이사야서, 5장4)
prope flumina mellae Mella fluvius Galliae est, iuxta quem haec herba plurima nascitur;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2781)
Carminis huius ero calamus, non scriba uel actor, Es resonans, reticens scriptoris carta, canentis Fistula, sculptoris scalprum uel musa loquentis, Spina rosam gestans, calamus noua mella propinans, Nox aliunde nitens, lucteum uas, nectare manans.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 14:4)
Hic uidet irrigui fontis radiare nitorem Qui prediues aquis, reliquo conspectior anne, Sidera luce domat, precellit mella sapore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:17)
Queis impressa semel, mellirent oscula succo, Queis mellita darent, mellis in ore favum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:26)
Non lacrymae, non mella precum, non ipsa perorat Pauperies hominum, quin foenore dives egenum Devoret, et tenuem miseri facit esse crumenam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 53:16)
per vulturem naturae vocabulum pandunt, quia mares nullos posse inter has alites inveniri, rationes memorant physicae, perque speciem apis mella conficientis, indicant regem, moderatori cum iucunditate aculeos quoque innasci debere his rerum insignibus ostendentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 4장 11:2)
Que dedit infidus mella, uenena puto.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:12)
mirae nam munere sortis dulcia mella necem, vitam dedit horridus anguis.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:167)
Dulcia dona mihi semper tu, Maxime, mittis, et, quidquid mittis, mella putare decet.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Ad Maximum qui ei mel misit1)
vel quis non sitiens sermonis mella politi deserat Orpheos blanda testudine cantus?
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:134)
veluti pastoris in ora commotae glomerantur apes, qui dulcia raptu mella vehit, pennasque cient et spicula tendunt et tenuis saxi per propugnacula cinctae rimosam patriam dilectaque pumicis antra defendunt pronoque favos examine velant.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:273)
qualis Cybeleia quassans Hyblaeus procul aera senex revocare fugaces tinnitu conatur apes, quae sponte relictis descivere favis, sonituque exhaustus inani raptas mellis opes solitaeque oblita latebrae perfida deplorat vacuis examina ceris.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:107)
tunc et Solis equos, tunc exultasse choreis astra ferunt mellisque lacus et flumina lactis erupisse solo, cum floribus aequora vernis Bosphorus indueret roseisque evincta coronis certantes Asiae taedas Europa levaret.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:50)

SEARCH

MENU NAVIGATION