M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

591쪽

ORATIONUM Quid ego, ut violaver is provinciam . praedicem,

cuncto populo romano clamante ac resistente 7 nam,

ut te illic gesseris, non audeo dicere, quoniam abso-Iutus es.

Praetereo illum nefarium conatum tuum, et Pa ne . acerbum et luctuosum populo romano diem, quum Cn. Pisone socio, neque alio nemine, caedem optimatum sacere voluisti.

Quid ego, ut ino&Meris re iuriam tum est iam saepitia. Catilinata expmetum Ahicam obtinuisse, et accusante eum repetundarum P. Clinlio abso

lutum esse.

Quum Cn. Pisone socio Quos nominat intelligitis. Fuit enim opinio Cali-livam et Cn. Pisouem adolescentem perditum coniurasse ad caedem senatus saetendam ante annum, quam haec dicta sunt. Cotta et Torquato coss. eam. que caedem ideo non esse iactam . quod prius quam parati essent, coniuratis signum dedisset Catilina. Piso autem quum ham dicerentur. Perierat in Hispania. missus a senatu per honorat legationis, ut avus suus ablegaretur. Ibique dum iniurias provincialibus facit, oecistis erat, ut quidam eredebant , a Cn. Pompeii clieutibus, Pompeio non iuvito. que relίgiosum areessa , in quo non

etsi alii h a non esset , tamen ex sua nequitia dedecoris suspicionem relinqueret. PATRI C.

Q. fratre sumptum videtur, de petit. consulatus. Tam studiosus eius libri Mareus noster suit. dit Phrases Paene

illius uni Uersna irbiberit. Sic igitur Q. frater: Quid ego nunc tibi de Africo, quid de testium diciis scribam 'Et paulo inseritis: Quid ego nune di

cam Petere eum lectim eonsularum

etc. Quum autem alias praecise legeretur : Quid ego ut in IaDeris Proi/Daciam Praedisem ' nam ut is illic ete. replevi r reaedicem , etincto Po utoromano elamunia ac resistente: namiae ete. idque ex ipso Aseonio, qui duobus in locis recitat fragmentum, primum extrema parte Ruetius, dein

de prima loeupletius. Quoniam aut nde menda magnopere vereor, inmmmoditatem eius orationis consideraris. quod, quem violasse provinciam dixerit, is ut se in provincia gesserit. nou audere se dicit dicere . ideirect pro υλωMeris legerem Mi oectistat eris . vel υi in seris re inciam, vel de nique in in laseeris in Pr Minciam. vel sane praecise , in laMeris in Proin Mineiam. vel aliquid tandem huic simile.Cui demum lectioni aceommoda.lissime respondet, qnod statim sequi

ain te. Error sane a librario saeile eommitti potuit propinquitate vertii Mio Mu , quod est apud Asinium in

592쪽

FRAGMENTA

Λn oblitus es , te ex ine, quum praeturam Peteromus, pelisso, ut tibi primum locum concederem 2 quod Iluim snopius ageres, et impudentius a me eon- enderes : meministi, me tibi respondere, impudenter te facere, qui id a me peteres, quod nuunculus nunquam impetrasset y Nescis. me praetorem primum

esse factum , te concessione competitorum , et collatione centuriarum . et meo maxime beneficio, e P

stremo in tertium locum esse subiectum 7 Diis de malis ciuibus.

Qui posteaquam illo , ut conati erant, Hispani si

pugiunculo nervos incidere civium romanorum non

Potuerunt, duas uno tempore conantur in republica si eas distringere.

An obstiis ea in tertium Doram esse stibisettim Diximus iam supra, Sui . lne itidis . quos lite propter victoriam secerit. qnadrigas C. Antonium et alios quos iam nobiles homines agitasse. Praeterea Antonius redemptas habebat ahaerario vectigales quadrigas, quam redemptionem senatori habere licet per legem. Fuit autem notissimus tu ei reo quadrigarum agitator Boeulus. Hi postquam tuo mamin i mgiun Io ramaniensem pugiunetium Cn. od a notitus non im etrasset Antonius Augustinus, Ei,iseopus Α litanus, vir singulari scientia. et divino prope ingenio Praeditos, pro a neulus, reponit a la metitus; qualectione nihil eogitari potest melius. Est autem Bo tua nomen ugitatoris. cuius meminit in eoitimentario Ase nitis. Sicos. Nimirum Cicero ait Anioni uin impudenter feeisse, quod in re pravissima, i a Praetura Petenda , pustulit et a Cicerone ut sibi primum locum coneederet . quod ab ipso. quum quadrigas agitaret, ne Metiliis sit idem impetrasset. Iam etsi hie de Boetito agi ii ullus dubito. Retiisse tumen ad Cicerouis sententiam

oecommodatios fuerit, in Ciceronis fragmento ita legere: quod a modo

nunquam impetrasses, scit. iit lihi ille inter quadrigarum agitatores primum locum concederet. ScΗ. In tertium Ioeiam esse sub metum Patrieius ieetionem subtextum sie dein secidit, ut sit i. q. deteriorem pro melioribus substitutum; quamqtiam etiam subtietiam legi posse nrhitratur.

Duas in republiea sicas distrinis gere Legendum esse vidit Patrieius duas in rem tibiioiam sicias deseringere idqite eos firmavit loeo Q. Cie. de petitione consulatas c. 3: qvis re reriri tam im robus eruis potest . quisistit uno sustragio duas in rem κι-blieam si a destringere. ID.

593쪽

ORΛTIONUM Hunc vos scitote Licinium gladiatorem iam immisisse cupidum Catilinae iudices, Q. Curium, hominem

quaestorium.

ORATIO

Deest principiam. AdvIL. et Q v INTI L. l. 8, c. 3J Vt clamor, ut con-

Pisiiuem aPPellat, quem in Hispania Meisum esse dixi. Duas sieas Catilinam et Antolii uin appet Iari mauisestum est. Quiatiumque Ciarium Curius hie notissimus svit aleator, damnatusque postea est. In hunc est hendecasyllabus Calvi elegans: Et talis Curius pererrutitio. Huic orationi Ciceronis et Catilina et Antonius contumeliose re Sponderunt: quod solum poterant, invecti in novitatem eius. Feruntur quoque oratio arfi nomine illorum editae, non ah ipsis scriptae, sed ab Cieetonia obtrectutoribus, quas nescio an satiua sit ignorare. Ceterum Cleuro consul omnium consensu factus est. Λntonius pauculis celaturiis Catilinam superavit, quum ei propter patris nomen paulo speciosior mauus fiuifragata esset, quam Catilinae.

1 Q. Gallium de ambitu Postula.

um scribit Ase. tu comment. oratio. nis in Togu. a Cicerone vero fuisse de sensum tu Verrinarum. Ambitus autem Ohiectus est, quod quum Prae- uram peteret, quia tu aedilitate. quam aute annum gesserat, hesti

tion habuerat, dedit gladiatorium sub titulo, patri se id dare. Huius autem defensiouis Praeclara sit mentio in libro do petitione consulatus a Q. fratre his verbis: Nam hoe biennios turιuor aοι Iulitates cruium ad ambitionem gratiosissimorum tibi obligasti,

3I. Fundanii, Q. Gallia, C. CO nelii , C. οι emini, et ho iam in

usis ad te deferendis, qωunam eorum sodales Pec erint ea confr-ma Dint . scio. Defendit autem M. C. ili dici accusaule; orationis quidem Hieronymus inciniuit in lihro de inta

et in Bubi, Leuius ad Aquilam pag. Heorum : Nihil tam Deila. inquit,

quam viuem plebeculam , et indociam ne nem linguae Molubiluvie deui-Pere, quae non intelligit, Hus miratiar. M. I ιuius , in quem illud 'leherrimum elogium est: Demosthenes tibi praeripuit, ne esses Prinius orator, tu illi ne solus ; in

oratione pro Q. Gallio, quid des

rorU Mulgi. et de imρeritis concionatoribus loquatur, atrende, ne his statidibus lauderis. Loquor enim, qua sum ψsa e erim urius. Quidam meta nominatus, homo Perlateriasus .etitus sunt illa colloquia Poetarum ac

dem et Menandram tuler se. ed in alio lom Socratem atque Dicitrum disserentes, quorum aetates non annis. sed sae tis scimus esse disiunctas, quantos is ylausus et clamores m ei;

594쪽

'vicium mulierum, ut symphoniae Cantus. Videba mihi videre alios intrantes, alios autem exeuntes partim ex vino vacillantes, partim hesterna potatione oscitantes. Versabatur inter hos Gallius unguentis oblitus, redimitus coronis: humus erat immunda, lutulenta vino, coronis languidulis, et spinis cooperta piscium. B. HIER. VP. Cleris. J Loquor enim , quae sum ipse nuper expertus unus. Quidam poeta nominatus, homo perliteratus, cuius sunt illa colloquia poetarum, ac philosophorum, quum facit Euripidem et Menandrum inter se, et in alio loco Socratem atque Epicurum

disserentes, quorum aetates non annis, sed saeculis scimus esse disiunctas, quantos is plausus et clamores movet 2 multos enim condiscipulos habet in theatro , qui simul literas non didicerunt, Qv INT. lib. II, c. uti. J An ista, si vera essent, sic a te dicerentur 3 EvGRAPH. in Terent. Eunuch. α,4 J ut Tullius in Gallia: aqua spurce dictum commemorarent in libera

eivitate Ruhnk. ad Aquia. ρ. i 44 corr. in Galliana :qui spurce. Cic. Bruto J Tu istuc, M. Calidi, nisi fingeres, sic

multos enim eondiscimios habet in theatro, qui simul lueras non ceriant. SIGO: . Posterilis hane orationem fuisse habitam oratiotie in Toga candida Asconitis idem testatur, qtiem citat Sigori ius, eodemque illo in loco , tu conanielitario videlicet oratiotiis in toga caiid.. sere in medio. Fuit alitem is Gallius, qui aut ea quoque Calidivm M. Calidii oratoris Patrem repetundarum, tit opinor, accusarat. Asconius tu II Vetr. Iditiividetur Coruelii iudici im praetor x xercuibbu. ΛκOuius idem. PAT . Loquor enim Haec verba quae vulgo ex Hieronymo pro Di mento Cice. vonis ex orutiove pro Gallio asseri notur, mihi videutiir potius ipsius Hieronymi esse , qui illa quae Cicero dixerat, exemi Iu quodam, qtiod ii su

Tu istum. M. Catilli M. Calidius Gallium, ut dixi, accusavit, quod

595쪽

ageres 7 praesertim quum ista eloquentia alienorum hominum pericula defendere acerrrime soleas, tuum

negligeres 3 ubi dolor 3 ubi ardor animi' qui etiam

ex insantium ingeniis elicere voces et querelas solet. Nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non Percussa, non semur, pedis quod minimum est nulla supplosio. Itaque tantum abfuit, ut instam marcs nostros animos in somnum isto loco vix tenebamus. NON. logi. J Ego te certo scio, omnes logos , qui Iudis dicti sunt. animadvertiSSe. Canis. J Poematorum.

putrein stitim Q. Catullum de repe- tu is postulasset. De LM auten, loco sic Cicero in Bluto ei p. 8o. ubi de N. Glidio lini litur: Aberat, i ii qui

potius huius artifieii meminit Qui utilianus lib. XI, cap. 33. et vulserius Maximus lib. VIlI, e . ao: IL Gcero.

tione viaiam Pro Gallis habuit, si gnis aseiι, M. Calidio accειsatori ex probrando, quod Priamuratum sibi ab

Tu istue M. CaιMi. nisi sinceres. sis ageres p uulua etia in orationis exstatupvd Severianum testimo uium . i ii iam alti Similiter tum Gallio tibi iaciatis G - ιον Pecunias Giovit; ibi enita disti. singula tuler se comparat . ait rumallem l ullius diluit. Sin. Praeter Ciceronem , ex Oliintilian et lain lib. l. et eodem illo loco, queri, Proxime recitavi, et paulo aut e . extremum eius fragiliunti peti lintest. Huue ut leua Cistiditiis Gallii suisse nec .itorem,elium Sigoti ius admolauit. cui Militi iii utem tribali uintil. Xll, to, et ii Bruto a Cicerone dulcis Potius Orn Oxquain vehuiueus appellatur. Dixisse

596쪽

59 ORATIO

autem illum pro dot , Geronis seri-bii Quintil. X. t: utarie autem Mi Ioni notat Asconius tu argumento; Festus, in dietione Sufes, prosertis mentum est ipsius oratioue. PATR. 1 Ille est L. Roseius Oilio, qui tu tribunatu quadrienvio utite Ciceronis eousu inlum legem, qria equitibus XIV primos theatri gradus cou-stituit, reliquos si periores plebi. Qua

de causa in theatrum veni eus consule Cicerone, a Plebe eonvicio et elamore exceptus est. Ηu te autem ut plebitemnet liaret, Cicero hane orationem

habuit, unde dixit Pliuius lib. VII do

Cicerone i Roseis theatralia auctori a tribus ignoMerunt, notauasque se diserimina sedis aequo animo tuleruna.

Cieero iii epistolis adAui eum II, I hane orationem do Othone appella it. Sis. De Othone ipso hune esse inter seriptores dissere ullam video. Quum enim is L. Roscius Oilio trib. pl. et esset et dieeretur, a Plutarcho tamen, tu vita Ciceronis, pro Meis, Marcus, a Velleio autem lib. II, ut quidam lihei habeat, pro L. Roscio. Hor

aestis, nb Aseolixo vero, tu extremo Cornelianao primae, pro υμ-O consul dicitur. λι autem quoque ex re .eentiori hiis aeripior noti ineruditus,

et eetis diligentissimus, qui tam in nomine quam in magistratu huius in nil alluetuatus esse vidi iuri Quis in enim ab aliis hiaue istum R, isaeium, ut a Livio et Dione, ab aliis Oibovem , v a Plutat esto. et Horatira et Iuvenali videt nominari, non videtur se explicare antis, ut tulet ligaturius haec Minini, duo uoinitia e

stitisse . quorum alterum nomen Pro prie apitellii ut grani mutiet, cogit ouia utillertim. idem autem Plii larchum sentire existimat, pruetorem hunc . non consulem neque tribuit uiis suisse. Qui inihi IapAus homiliis ex ni ei id sin Plii iurehi libro uatus esse videtiir. Quima

enim in eorreetia Diti tale hi libris legatur. πρωτος ναρχος Ωθω. ille legisae videtur προμτωρ Mαρχος Ωθω. Aede nomine quidem eius doeere nos possunt quum ceteri Pas ini histori ei, tum unus tulerea Αεconius, qui eodem illo loeo quo in magistratu ipsius allisei natue, tribus illum omnibus nominibus appellat; L. Roscium Othonem. De magistratu autem pinctoreeleros Livii epit. XClx, quae iri hu-

num pl. manifeste vorat. De Oratione vero ipsa, locus est minime omnium abstrusus epist. l. lib. XI ad Atticum, ubi liaue u rtio tuler consularea Oru-liouea lueo uominati Viade etiam eon

stat de ipsius tempore. Duargume autem eius primum historia omnia quitur, L. hune Roscium Othon tribunum Plebis lege sua XIV gradus

caveae proximos equitibus ita theatro assignasse. Cuius etiam rei in orationupro Muri u . Is ita Cieero meminit: L. Otho seir sertis, meus necessarius , equestri oriaim restituis non forum dignitatem, sed etiam Moluptatem. Daisque ham leae. iv ivit, quae via ludos Perlinet, eat omMitim gratissima, quo honestissimo ον--ω-m splendo of ω-vius quoque iticunditatis est ν stilulti .

Ad quum et iuvetialis Satira Ill resp. 'eiens dixit ex persoua equitum e Subbis ura via , qui uos diiunxit, Oι -

597쪽

ORATIO

DE PROSCRIPTORVM LIBERIS i

Qui ΝT. I. LI , c. i J Quid enim crudelius, quam

homines honestis parentibus ac maioribus natos a republica submoveri' sed ita legibus Sullae continetur status civitatis, ut his solutis, stare ipsa non possit.

ni. Et item Sat. Xi V : --mam nis septem ordinibus, quam Daedignatur octonis. Deinde qlium ea lege ostensa plebs venientem Roscium in theatrum sibilia et convicio exciperet, Cicero consul cum suin mamodestia plebem in aede Bellonae ita. erepuit , hac quidem inratiotie, quam di eo de Oilione. Cuius quidem sue-eessum duin idem iste, ex cuius sen- euhia superiora tradita sunt , explieat Plutarchas , dieit reversa in in Theu

Mum plebem, eum ipsis quoque equi ous, quibus Roscius erui quam Ca--stinus. de ipsius honoribus conteu-dere non dubitasse. Ceterum dignus est, qui hic reseratur Plinii locus Ilistinat. VII. 3ot Quo te . tu quit ille,

ut opinor, insequar su-

εὶ L. Sulla dietator. non solum inimieos suos proscripsit, sed eorum etiam silios in perpetuum pete udo rum liouorum potestate lege sua privavit. Vnde ilia sunt M. Lepidi eonsulis in L. Sullam apud Sallustiuin et

Quin solus omnium Post memori hominum supplieia in Post δειuros ora ostiit ; queis priua iniuria , quam Mitia cer tu esset. Contra lios igitur Cicero consul, quum, ut ad hou res admitterentur . eou lauderelit, egit iuoratioue . quam inscripsit de Proscrimorum stitis. Cuius meminit Quintilianus lib. XI, e. t ita I mollienda est in plerisque alio colore averitas Dra tionis, ut Cicero de Proscripto iam liberis seit: α Quid enim crudelati aquam homines honesua Parentibias Mamaioribus ιιιι is a rema Misa submoMe ιῖ etc. cuius orationis vim indicavit Pit uius Hist. nat. lib. VII, C. M. quia in dicit: Te orante Proscriptorum libcros hono 'es yelera mavit. Ilia tamen μυ- tea Caesar dictator omnia coucescit.

a) Q. Mutelliis Nepos trib. plebis quum tu M. Cicui ou. Opud populum

598쪽

gientem, quoniam congredi non licet cum resistetit c. PRisc. I. 9 J Permulsa atque recreata est.

Silano et Murena QM. esset iuvetius eum, ut sibi oratioue responderet, compulit. Quam oratiouem quum Post scripsisset, contra conesonem Me testi vocavit. De hae couleutione tum credo loquutus efit, quum ad Metellum Celerem Nepotis fratrem ita seri-mil: A. . . I I. Nora Ian. qtitim agere comisset, tertio quoque Verbo me V-- pellabat, mihi minabuttir Huius ego

temeritiali. st Mirlute atque animo raran restitissem . quis esset, qtis me in consutilia, non casu μ litis existimarei,

quam consilio sortem Juisse' De oratione autem ipsa sic seri hit lib. I ad Att. ei'. i 3: In tuam orationem Metelliniam a Llissi quaedam. Liber tibi mittetur. Ei lib. III. ep. xa: Quae est

syes istia eodem iri no pl. et inimico s. designato P Perctissisti autem me etιiam de oratione prolata. Cui Mulneri, tιι scribis , metiere, si potes. νιρsi epiadem Olim ei inultis, quo ιιΠς Prior acri merat . arii ita Cora res-

aeram. ut nunquam ema Irarum NM-

larem. Quomodo exciderit, nescio. Sed quiu nunquiam accidit, vi eram eo Merbo uus concertiarem, et quia minisviuria inιletur negligentius, vim celerae. Puto Posse Probari, non esse

meum. Hinc laetum est ui Gellius lib. VI l . cap. 7, ita seripserit: Concio signisicin orationem , qture iau μνιι lum habetur. sicut M. Tullius in ora

elouem Q. Metelli: α Arearidi, inquit,

Rhetori eis suis ita i Vtemur yrincipiis in bonae vinionis commυersias . seu brisioribtis et erectioribus Parato et considentibus , et Henis dignitalis,

sine iaciantis dumtaxat, ne res maeisseidiam, ut est ulti l apud Tullium

nimia concionem Metelli'. ω Sic eni/n, ut opinor, insequar fugientem, quoniam e gredi non licet cum resist n- te . . Quod uun Iuatu Prosecto t. namagni see dicere in exordio fi limor iis suisset, nisi et ipsius auel ciris esset houesta Persoria et rox de ii ialciquii iurus esset, non impro M. Me mi uit etiam huius Priscinnus. Sin.

Mihi quidem videtur Ioetis ille Periaeuiaisti autem me de or atione Protata

Epp. ad Atti III, ad hane orationem vix pertinere, sed ad illam potius in

Clodium et Curiouem si'cetare, quod aute me etiam advolavit Paullus Ma- nullus tu eruditissimis suis tu eus epistolas commeoismis. Fortasse autem haec oratio eadem est cum illa. quam de suo consulatu acerouem habuisse significat Plutarchus in olla Crassi. In illa , inquit, orat oue , quam de suo consulatu habuit Cieero. Crassum ad se noctu venisse resera. epistolam a Catilina missam tenentem, qua illum quasi conscium adfirmandam coniuratiouem hortabatur. Atque hae de eausa semper in posterum Cicerotiis inimicus Crassus habitus. De qua re lota ale existimo. Mos erat in des,,uendis magistratibus. eoueiovem haberi ab eo, qui depoue bat i eius rei iγotestate privatus svit Cicero a Metello trib. pl. quod utrumque ipse lib. V epp. ad iam. ep. Isiguilicat, sed iurare tam tu permissus quum esset, uitum hoc simul aus e facturum esse, quod Permittere ur.

599쪽

ORATIONUM

Paim. Lao J Nisi eorum exitio, non requieturam. GELL. I. 18, c. 7J Ascendi in concionem: concur

sus est populi factus. Qui Net. L s, c. 5J Qui indicabantur, eos vocari, custodiri, ad senatum adduci iussi; in senatu sunt positi.

Νosius censusJQuorum luxuries fortunata censa peperit.

iuravit veri linum pulcherrimumque iusiurandum: rem alti rari atque u bem Romam sua umias OPera esset lat--m ; sicut loquitur in oratione in Pis mem sub initium; de quo etiam in Orat. Pro Sulla cap. io ita habet:

Adestine Onetines animis-Ego consul, cruum eae uias perditorum elotum vindestino scelere oo Ianus cruci lissimum et luctuosissimum exilium patriae eon Missol - meis tonsiliis, meis laboribus , mei o itis perieulis, siue t uitia, sine de c- - incera--εDNe urbem, internecione siser, -- stitiate Italiam . interio remmat. ιμι--i. Mo intam omnium in. , alarum orbis terrae , urbem hane de-n e aedem mmutim nostrum, arcaemν'mum et nationum saterarum, tamen

genti- , domitalium his erit, quin qua homiaeum amenlium an stet duo--m m in redemi. Et mox t Am ma existimasti haec iniurarum in iudieis non esse dicturum, quae iuratiis in maxima Oonesona dixissem e Et ape liva, si ut dixi, in or. in Pisonem iEgo quum in econcione abiens magistratu itieere a trib. H. yrohiberer, quae constudieram . quumque is mihi tantummodo ut ita rem permitteret, sine ulla dubitvisione iamin, rem u-blieam alue hanc urbem mea tinius era esse sal m. Mihi μνώ mm. tinruersus illa in concione non unius diei gratulationem, sed aetemnuotem --ortalitatemque donaMil.

quum meum iusiurandum tale atque tantum tiaratus istae uno υ e α ε .

s-- pro Mil. Intelngendum est igitur orationem de suo consulatu, aut iusiuraudum sortassis suisse. quo simul etiam Meleui OOricioni respoudebat, aut certe, si iis libet Metellinari ab hac de constita aeγ- rate, de Metellina dicendum, ut alia ante me voluertia , de hae de consu- - auo existimaudum eam sortassis esse, quam quum meditatam iam habuisset, etiam pro eo ione. Diata Metello prohibitus esset, fuerat hu-hituras. PAT .

. census adducit hare verba ex Ci-ronis consulatu, exemNO M. demora- straturus hoc voca iam etiam neutro genere usurpari. Patricius recte in nuit dis bium esse utrum hoc fragmentum ex poemate do --μια - , ex oratione de oransulam depromptum sit. Si ex poemate, comasum xit

600쪽

ORATIO

DE REGE PTOLEMAEO i

Astu L. et FonTvΝ. ct M Rci s. J Dissicilis ratio i,elligerendi; at plena fidei, picna pietatis.

nucho parasitus suadet militi:

Vbi nominabis Phaedriam , tu Pamybilum Continuo. Si quando illa diceι , Phaedriam

Commessa ιιιm intromittamus: tu , Pamphilam

isagna totum ee s. est, quoΠIam heroici eamunia metrum ei non eon stat. MN. ε Oratiotiis da rege Ptolemae mentionem atrud Aquilam et Fortu- mitianum Latinos rhetores solum invenio. Fortunatiautas antem eandem etiam de rege Alexandrino v avit quam diuiti Comminus partitio, ut Cicero as rege Aiaxeindrino. Item : immorae mmosae muti uiar, stiuisere aras ali 'id minadatur, til Cicero de rem Alexandrino. Eam Merode restitue- molemaeo Auleta δει-- crediderim, φαυ- eam rediariis in nem P. Lenι Λω Ciliciae pro Muliaua sontentia deo eret , ut seri

ipse Epp. ad Fam. I, 4. Sic. IIaee Oratio habita sui: G. Cornelio Lentulo L. Mareio Philippo coss. ut palatea epist. ad Fam. I, r. Mentio auremo alionis et Dagmenti est etiam apud Marcianum Capellavia. ubi agit de fi

guria sententiarum. PQR.

a Vatinium et aecusatisin s is et defensum a magnis viris reperio. M. cusatum quidem, sive aduo insevia tnma Lieinio primum Cniso, oratore excellenti, ut alibi explicabimus. --hili illa aetione . de qua miti Peae-elari auctores meminerunt , Tacitus . Catullus, Qui titilianus, Assalla ceteri. Dei a vero insuetatum quoque a Cicerone ipso. oratione quidem, quas hodieque exsisti Delausum autem ab eodem, duobus, ut seribit Valerius lib. VI. cap. I, iudiciis pra-Nisis, non modo siue ullo erimine levitatis, quod eidem antea inimici simus exstitit, sed etiam cum aliqva laude, quum speeiosius multo iniuriaa beneficiis uiuoantur, mutui odii pertinacia pensentur. Et si autem eius defensiouis causam in Caesarem eouferre videatur ipse Cicero, quem sibi defendendo vativit auri rem sitisse κribit lib. I, epist. ad Fam. ad Lentulum, ramea Pulvilli mis rei ipsi et τetitati iti tum id ab eo fuisse significat lib. it, eap. 8, quum ait: Decet rem .sam robare in qualio inque yersona. mxi eromo Gabinio et reo Vatinio inimicis rimis antea siti hominibus. et im

SEARCH

MENU NAVIGATION