De synodo dioecesana libri tredecim

61쪽

Quocir , quunt a sacro Concilio Tridentino tam im Christian Res tonitar pari. 2. lib. 2. disput. dioeces eos visitatio , quam Synodi coactio, quo . . . I. n. I9. a Jordan. lucubrat tom. I lib.

tannis perficienda statuatur, ac proinde haec duo S. tit. Is uum. 27. Coton contro P . lib. 2. contro in re praesenti videantur quodammodo inter se II. c. I. num. 2 o. et praeterea fateamur,hanc Secun-

connexa , eodem iure metienda sunt, idemque de dam opinionem esse omnino in praxi servan- utraque est ferenduin iudicium,quum in utraque datam; nam sacra Congregatio Concilii die II. eadem vigeat ratio , bene perpensa ab Alleserra Novembris 688. interrogat. An Vicarius Ca- de Iurisdict. Ecclesiast. lib. 8. c. 16 in lin. Proba pitularis . Sed Episcopali acante , facultatem filius est, Capitulum, Sede acante , posse utrum habeat concedendi Indulgentias, quas ceteroquinque Pisitare, et Synodum celebrare, ne, crescente concedere posset Episcopκ Civens noluit quidem peccandi licentia , crimina maneant impunita . iuris controversiam decidere; districte tamen e-VI l. Dicet fortasse quispiam Quamvis ad a tuit , ne opinio , eam facultatem asserens Vicapitulum, et per Capitulum ad Vicarium tota Epi rio , deduceretur m praxim , respondendo Viscopalis iurisdictio , Sede vacante , transeat, et carius Capit staris se abstineat multa nihilomi- facultas convocandi Synodum, non ad ordinem, nus intercedere agnoscimus discrimina inter hanc, sed ad jurisdictionem spiscopalem pertineat, non et potestatem congregandi Synodum Primis recte tamen X inde infertur , facultatem inesse enim ficultas concedendi Indulgentias , ut bene Vicari convocandi Synodum iam etiam pote ratiocinatur Theodorus a Spiritu Sanct in Tract. stas concedendi Indulgentias , non ad ydinem, de Indulgentiis pari. I. c. 3. arti . q. non est adeo sed ad jurisdictionem pertinet, uti desumitur ex necessaria ad dioeces eos regimen , ut aliquod cap. ciuod autem, de poenitent et remission at damnum eidem immineat, si ea careat, qui dioecue ex eo fit, quod a summo Pontifice simplici eo ir ad tempus administrata: quod de usu tu Clerico quandoque delegetur et nihilominus ab risdictionis, quoad alia externam politiam respi- Episcopo ad Capitulum , ejus v Vicarium non cientia, dici nequit Secundo, praefata potesta S, transit; hic quippe Indulgentias quadraginta die et si iurisdictionis , et non ordinis sit, est tamen a rim, quas Episcopus largiri poterat, neutiquam jurisdictionis cujusdam Ytraordinariae, soli di- concedere Valet . At respondetur in primis, non gnitati Episcopali annexae sicuti diserte dicitur

deesse Octores, qui eamdem potestatem con in Cap. Aecedentibus, de excessib. Praelator. Te ι

cedendi Indulgentias, qua posset Episcopus , at tio demum , ius indulgentias e largiendi plenarie tribuant Vicario Capitulari . inter quos Abbas residet in solo Romano Pontilice , qui Ecclesiae in Cap. cum lim , quaest. 3. de majorit et obe thesauri,ex infinitis Christi Domini meritis Sandienti. circheti in rari Vicar Capital cap. a . torumque satisfactionibus conflati , custos, adnunta I et seq. Peregrin in Praxi Vicar. pari. I. ministrator, et dispensator est atque a Summo seci. q. Subse l. 2. n. 32. Molin de usi et jur. Pontifice profluit in Episcopos, uti docet Sellai tum . . etsput. II. n. 6. Agor. Institui. Moral minus in traci de Indulgentiis lib. I. c. II. Cou- pari. a. lib. 3. c. 37. quaest. 9. Barbosa de Iur. c troz. tom. 2. Potuit autem summus Pontifex il-clesiast. lib. I. c. 32. n. 9r Sy a de Seneficiis parti lius uris partem conserre Episcopis , tamqua ima. c. II. n. q. Armilla in Summ in Perh. Capitu suarum Ecclesiarum Sponsis, ut ea uterentur m Ium, ers. Quin jura dicant, Sylvester in Sum m. commodum gregis , cui u Ueς pastore , et tu Uerb. Capitulum , a u. a in Aphor. Confessa tores sunt, et nolle illam credere aliis , qui ne-νior. Cerb. Capitulum Sed vacante Deinde, etsi que Ecclesiarum sponsi, nec Veri pastore sutat, libenter admittamus, veriorem esse sentcntiam sed temporariam tantum gregis turam, Jerunt . Oppositam , quam tuentur Turrecremata in Cav. Quum itaque tot et tanta inter utram que pote-Item n Lezitico . r. de poenit dist. I. Socin. in statem , quae in obiectione invicem comparan cap. Vostram . IP. et seq. de poenit et remiss. tu , intersint discriminas e denegata Vicario Fagnantis in Cap. Accedentibus x. I 3. de excessib. Capitulari facultate concedendi Indulgentias Praelator. Plahiavg. ad lib. I. Decretal. tit. 33.sect nullo pacto sequitur, esse pariter illi abiudica iὶ-2. num . q9. Pera. Cuiusmodi ps testas, et lib. S. tit dum jus congregandi Synodum 38. Se t. a. n. q. Formosin dei itulo Sede et a VIII. Cave tamen , ne hac potestatem Syn Oeant quaest. 9. num. O. Leander Oper. Morat dum Dioeces anam celebrandi, quam pluribus in

ιοm I tract. I. disp. 14. que t. as. Fragos.de M. dicavimus Vicario Capitulari , ita ex teiadas ad

62쪽

Vicaritam vacantis Ecclesiae Metropolitanae , ut ius pariter huic adscribas indicendi Synodum Pro. vincialem: nam, Quum indecens et absonum Visum fuerit tantam urisdictionem tribuere VicarioCapitulari Metropolitanae Ecclesiae, ut valeat ad Synodum compellere totius provinciae Episcopos, idcirco sancitum est, ut vacante Sede Metropolitana, non ad istius Vicarium, sed ad antiquiorem Suffraganeum jus pertineat Provincialem Syn O- dum cogendi , quod declaravit S. Congregatio Concilii in causa Tarraconen. IO. Februaria I 62.3. lib. 12. decretor pag. I 6 in qua interrogata : An Capitulum Tarraconen possit, Sede Archiepiscopali vacante n licere ac celebrare Concilium Proetin. ciale; an ero haec facultas spectet ad antiquiorem Episcopum Ius pro vinciae : res polidit i s Pro Uinciale Concilium indicendi ac celebrandi , Sede Vacante , non ad Capitulam Metropolitanum, sed ad antiquiorem provinciae Episcopum pertinere

De Vicario , postolico

APostolicorum quorumdam Vicariorum illustria in Ecclesiastica Historia e Xtant monumenta Thessalonicensis Archiepiscopus a S. Da maso Romano Pontifice Vicarius Apostolicae Sed is constitutus fuit. S. Simplicius Papa anno q82. Apostolicum Vicarium in Hispania Episcopum Hispalensem deputavit ut in prima illius epistola habetur Congruum duximus micaria Sedis

nostrae te auctoritate fulciri, cujus Tigore munitus, Apostolicae institutionis Decreta, vel Sancto. rum terminos Patrum nullo modo transcendi permittas . Quem quidem Vicariatum Apostolicum S. Hormisda Romanus Pontifex ratum habuit sub eoque Baeticam , et Lusitaniam comprehendit: pro reliqua autem Hispania Archiepiscopum Tarraconensem Vicarium Apostolicum constituit, ut ex 23 epistola illius deprehenditum Ser et alis prietile iis Metropolitanorum , vices Polis

Apostolicae Sedis exterius delegamus , ut si P ea quae ad Canones pertinent, si Pe ea quae a nobis sunt nuper mandata,ser Pentur. Flodo ardus in sua I Iistoria lib. I. c. I S. docet S. Hormisdam cum

fuisse Pontificem, per quem S. Remigius, Archiepiscopus Remensis, Apostolicus Vicarius in Gallia constitutus fuerit. Verum Coinlius in suis Annalibus id, non Hormis dae, sed Symmacho tribuita additque , ut supremorum Principum in

D Io ECES AN A.

Gallia regnantium postulatis alliseret, Vicaria, tum Apostolicum Arelatensibus etiam Episcopis concessum fuisse. De Apostoli cis hisce Vicariis

fuse agit Thomassinus de veteri et nova Ecclesiae disciplina pari. I. lib. I. cap. I 8. n. 7. et 3sq. et C. C. So. Porro inter cetera,quae ad officium Uicariorum Apostolicorum extra Italiam pertinebant, id erat, ut Provinciales Sunodos cogerent, ut eiSderm praesiderent, utque omnem curam adlliberent, ne a Metropolitanis Synodales Conventus prae termIutterentur ; quemadmodum RIoannes Antonius ianthi in suo opere de Potestate et Politia Ecclesiae tom. F. lib. 3. cap. 2. . . n. 2. late OStendit. Verum , quia ad nostrum institutum non

pertinet de hujus generis Vicariis Apostolicis hoc

loco agere, ideo, quae ad illos attinent, ex citatis Auctoribus petenda relinquimus . . De illis Uicariis Apostolicis nobis in prae- Sentia sermo est, qui hodiernis etiam temporibus a summis Pontificibus deputantur, interdunt quidem sine Episcopali charactere interdum autem huiusmodi charactere insignit , cum titulo tamen alicujus Ecclesiae in partibus Infidelium

sitae, ut spirituale regimen erant alicti jus regionis, cujus Episcopus et Pastor proprius OneXistat, aut, si e Xistit, aliqua ratione , etiam sine Vitio suo, aut culpa, impediatur, t Ominus pro prium gregem per semetipsum pascere valeat: ac

de iis quaeritur, utrum ius habeant dioeceSanam Synodum in regionibus sibi commissis convocandi. III Quum per Monasteriensem Pacem laesa fuissent Archiepiscopi Coloniensis Jura , eique impeditum regimen cujusdam partis suae Di Oecesis delati fuit ad Apostolicam Sedem anno 1667. instantia Ducis Brunsvicensis et Lune burgensis, qui postulabat, ut in iis regionibus Vicarius Apostolicus constitueretur, simulque ad id muneris delegandum proponebat alerium Dcionum Equitem, et primum suum Fleem O ynarium. Consulatis per litteras Apostolicus Nuntius, Coloniae agens, rescripsit, ex huiusmodi Vicarii deputatione , tum ipsi Duc majores animos additum iri ad Calliolicam Religionem in illis regionibus promovendam Pthim etiam ire, ut Catholici , qui in iis locis erant, ma2nopere Sublevarentur ipsum vero Coloniae Archiepiscopum huic deputationi libenter assentiri, quippe qui impedimentum, Xercitio sui iuris objectum , a SQ nullo pacto superari posse intelligeret. De huius Apostolici Vicarii constitutione, ac de reliCui , quae Superius Xposuimus, extant monumenta ia

63쪽

Tabulario s. congregationis Propagandae Fidei que tenipora permaneat, 'numque Praesulit, iis negotiis praepositae . Coccini , et Granganoris Per eculares Potestate cIV. Postquam ab antiquissimo tempore, ive, minime permissum sit propriam spiritualem iurint aliis placet,lam usque ab Apostolorum aevo , dictionem Xercere in illis regionibus, quae tem

Catholicae Religionis primordia i Malabarica porali corum ditioni subsectae sunt; necesse fuit, resione constituta fuerunt, diabolica fraude fa ut Sancta Sedes Vicarium Apostolicum, Episcop, ctiim est , ut Nestorianae haere iis labes illarum i charactere insignitum, in locis illis constituerer,

gentium animos iniiceret; quam eo usque tenue qui Catholicorum ibidem degentium regimen gerunt , donec per celebrem se laxium de Menetes rens, eosdem in Sancta Religione continere rat- Goae Archiepiscopum eliminata fuit. Sed non diu que haeresis progressum reprimere satageret: cui permansit hujus laborum atque Operum fructus . tamen rei, magnae ad hunc diem difficultates se Quum enim Grangan Orensis Ecclesiae Archidiaco opponunt quum et schisma ibidem etiam nunenus magnam semper in ea Ecclesia auctoritatem Perseveret, et aliquot loca Sint, uae Archidiaco- obtinuerit, quidam Thomas de Campo Archidia ni schismatici, ac haeres insecti, regimine et au- conus gravissimum schisma adversus Archiepi ctoritate continentur ilicet ille , qui Archidiaco- scopum conflavit , et magnam illius subditorum natum in praesentia occupat, apud nos et Aposto- parten ad suam obedientiam pertraXit . Quod licam Sedem agat, ut in Catholicae unitatis gre-cuum circa finem Pontificatus Innocentii X. con inium recipiatur, paratum se ferens erroribus ab-tigisset, ab Alexandro VI l. eius Successore Pssus iuratis, in sanctae Matris FccleSiae sinum, una cum

fuit in eas regiones Vir Religiosus e Carmel ita magna populi multitudine sibi dicto audiente, renata nilia , nomine Ioseph a Sancta Marii, qui dire, ac summi Pontificis auctoritatem agnoscere; amplissi uti facultatibus a Pontifice sibi delegatis quod sane gravi sim momenti negotium actu di- munitus , exitiali illi malo iam late grassa uti re scutitur in dicta Congregatione Propagandae Fi- medium adhiberet . Cui quidem, quum pri inlum dei praenosita, quam nos jam semel coram nobis

ad alabaricam regionem accessu , quantum coegimus ad consultandum , qua Via et ratione vis multum ac diu laboraverit , parum , aut ni ad aptatum tantae rei Xitum perveniri possit hi proficere datum est . Idem tamen quum, Ro. Haec autem partim desumpta echistoria vitae mam reversus initam a Se agendi rationem sum praefati Patris Ioseph a S. Mari , qui Tiphernam Pontifici magnopere probasset , piscopali tum piscopus obiit , partim e X monumentis , charactere, et Hierapolitanae Ecclesiae titulo de quae m actis ejusdem Congregationi Masservantur, coratus,et in easdem regiones iterum missus, me hoc loco paucis inserere opportunum duXimu , moratum schisma feliciter extinχit , et Thomam ut originem exponeremus Vicariatus Apostolici de Campo adduxit, ut male praesumpta potestate regionis alabaricae , qui ex eo tempore alicui se abdicaret. Praeterea Alexandi h m de Campo, ii semper e Carmelitarum Discalceatorum Familia litis patruelem Episcopum consecravit, magnum Episcopali charactere praedito, con' mitti solet que animarum numerum,qtiae in pristinum e VI. Nankinensem et Pekinensem Episcopatusatori ni erroris laqueum reciderant, ad sanctam in Sinarum Imperio erexit Alexander Papa Vli I. Ecclesiae Catiaolicae idem reduxit indeque di et jus nominaudi personas illis praeficiendas at- gressus, ab eodem Alex. VII. summoPontifice, pro tribuit pro tempore existenti Portu galliae Regilaborum suorum praemio, Brisiniani Episeopa Fidelissimo , ut videre est in ejusdem Pontificis

tum accepi ; a quo deinde ad Tiphernatem Fc Constitutionibus 16 et 37. om 9 Fullarii o-cies iam translatus est , ubi supremum diem oblit. Cae Romanae editionis . Verum non multo post V. Sed vix e Malabarica regione memoratus agnitum fuit, nimis vastas esse Di Oec 2Se S me O- Episcopus e cessit, quum Archidiaconus eumdem ratis Episcopis assignatas, atque lilia animarum rursus auctoritati locum invasit, in quo usque ad regimen Ibidem haud recte procedere. Itaque Invitae finem perie era VI tu illo alitem extrncto , nocentius X I. per diversos Di Oec esum illarum schismaticae factionis cui erant, opem ferente tractus Apostolicos Vicarios colistituit, quorum

schismairco Patriarcha Hierosolymitano, Grego officium tam diu duraturum esset, donec licererrio V. nuncupato, alium sibi antes igitatum , cui novos ibi Episcopatus erigere apiscopis autem nomen pariter Thomas de Campo , sint elege Nankinensi, et Pel inensi interdixit , ne se norunt. Atque hic rerum status quum ad nostra us modo immiscerent regimini illarum re Sionum a

64쪽

cuae per Vicarios Apostolicos gubernarentur

Et hi quidem Vicari Episcopi charactere praediti sunt, earumque regionum moderamini ad hunc diem praesunt, ad formam Constitutionis memorati Pontificisci quae in eodem ullario

habetur num. 138.

VII. In Melia porensis Episcopatus erectione, quae facta est a Pontifice Paulo U. Peguviae Regnum, tamquam Dioecesis illius pars, descriptum reperitur . Sed,quum Episcopis numquam datum fuerit, in ea Dioecesis sibi attributa parte visitationem peragere, ideoque animarum cura multum inibi negligeretur , re ad nos delata per saepe dictam Congregationem de Propaganda Fide anno 17qI. Praesulem Galitra , Clis mensis Episcopi titulo decoratum sicarium Apostoli cum in dicto Peguviae Regno constituimus

VIII. Quod itaque ad hujusmodi Vicarios Apostolicos attinet, Quum ipsis omnimoda Pastoralis auctoritas communicetur, nullus controversiae locus est, qui Dioeces anam Synodum cogere , et celebrare valeant . Petrus Episcopus eriten

sis , Vicarius Apostolicus in Tunkin , aliique Sinensis Imperii partibus a summo Pontifice deputatus, quum pro bono animarum sibi creditarum regimine necessarium duXisset Dioeces anam

Synodum convocare, de suis facultatibus nihil dubitans , ita scribebat Ex quo datism est nobis in hinense Regni in ingredi , id isnum prae animo habuiuriss ut majorem DPi gloriam , ac indidelii mconetersionem prom6 eremus . Num autem intere'aria, qrsae suppetebant, media, maXime prae ceteris conducere videretur Synodi celebratio , con- o azimus eos omnes, quorum consiliis in praesenti

negotio uti possemus . In hac autem Synodo, cui Apostolici Missionarii,Catechistae, et Presbyteri

vocati interfuerunt, inter alia, quae statuta atque provisa sunt, hoc quod subjicimus decretum est: Unoquoque Sertente anno, Con Pentus Synodalis siet coram nobis, aut Vicario nostro Generali, ad quem Cocabuntur Administratores, et in eo de rebus Religionis tractabitur. Quumque Synodales hujusmodi Constitutiones Romam transmissae, et in Ongregatione de Propaganda Fide Xaminatae et probatae fuissent; a summo etiam Pontifice Clemente X. per suas Apostolicas litteras die 23. Decembris anno 1673. data , quarum initium Apostolatus oscium, in forma specifica confirmatae fuerunt. Quae litterae inter Consi itutiones Apostolicas ad Synarum, et Tunkini Missiones pertinentes, anno I 676. Parisiis editas , in-

Sertae sunt pag. 12 I. et Seq.

IX. Sixtus V. in sua ConstAutrone II 7. Om. . . part . . Rullarii novissimae editionis Roman pag. 399. Congregationi Cardinalium negotiis et consultationibus Episcoporum et Regularium praepositae , facultatem attribuit, ut, quando Ecclesiarum necessitas id exigeret, in Italia praesertim , Vicarios Apostolicos deputaret, probos a doctos Viros, qui auctoritate accepta a Romano Pontifice per Apostolicas litteras in forma revis, peculiares Dioeceses gubernarent: Dbi necessitas exegerit, Viros usu et doctrina idoneos, rectos, et timentes Deum deligant, qui nostrarum litterarum auctoritate sisulti Ecclesias ut Vicarii πο-

stolici regahi. Atque hujus quidem generis Apo stolicos Vicarios frequenter deputari contingit , Sive quum metus est, ne diutius Ecclesia aliqua Pastore Viduata permaneat; sive quum in Vicarii

Capitularis electione controversias et turbas X

citandas fore prospicitur vel quando Episcopus adversa valetudine , aut senio affectus, gregi gubernando impar agnoscitur aut denique quum illius culpa fit , ut ab Episcopatus administratio ne suspendi , aut perpetuo removeri debeat. X. Ad hos igitur Vicarios Apostolicos sermonem redigentes,si quaeratur, an ipsis etiam competat facultas convocandi Synodum Dioecesanam , respondebimus, quoad illos, qui ad regendam Ecclesiam per bitum , aut translationem Episcopi vacantem , deputati fuerint, ea omnia

locum habere, quae in superiori Capite de Vicariis Capitularibus disseruimus . Quod vero pectat ad alios,quibus supplendae iniunguntur vices F piscoporum, qui vel Ecclesiae regimini nequaquam idonei, vel ab illius administratione remoti

sunt;Omnium tutior, ac melior ratio est, ut Apostolicae eorum deputationis litterae inspiciantur, et perpendantur. Si enim in iis expressa reperiatur facultas cogendae Synodi, utique Vicario userit eam con Vocandi sin autem e)usmodi facultas in litteris expressa non fuerit, et tamen ea Sit rerum illius Dioecesis conditio, ut Synodum convocari requirat; supplicandum erit summo Pontifici, ab eoque facultas obtinenda celebrandi Dioeces anam Synodum : quod uidem facili negotio impetrabitur eo vel magis, quod ipsis Apostolicis litteris , quibus i cariorum deputationes furat, ut plurimum hujusmodi facultas inseri consuevit . Formula , qua concipi solent hujusmodi deputationum litterae, impressa legitur in Tractatu De Vicario Apostolico , quem scripsit Praesul Passi,quondam Episcopus Ananiae intit.

I. Quid

65쪽

t. Qui et latN Auctor iure dc merito censet, ad seci. I. tom. s. et post eum Clemens de Arost ui Syno sales Conventus ab huiusmodi Vicario Apo in sua Concordia Vastorali super iure dioecesan stolico celebrandos , minime accersendum , aut inter Episcopos, et Praelatos inferiores pari. I. c.q. admittendunt esse piscopum , cui vel ob inha n. 6 . et seq. ubi simul omnium praefatorum triunt bilitatem , vel ob culpam , datus est auctoritate Praelatorum investigat originem. Et siquidem ex Apostolica Vicarius ipse , de quo agitur Put vi privilegiis a Sede Apostolica concessis Praelatis dere est in citato Tractatu tit. 2. num .9. primae , et secundae specie , incaute admodum nonnulli Doctores, et quandoque etiam Tribuna-

CAPUT, UNDECIM VII lia, inferebant concessionem territorii ere et a

rati ,et Praelatum tot tantisque coride coratum

De Praelato inferiore . praerogativis, illico accensebant Praelatis tertiae speciei idcirco nos ad supremum Pontificatu in TAmburinus de Iure Abbatum tom. 1. disput evecti, ad hasce avertendas aequivocatione S,COn-2q. quaest. 7. Ciarlinus Controvers. Iuris stitutionem edidimus, quae est in ordine 76.no. lib. 2. . 22 O. n. 23. et Joseph de Prosperis in stri Sullarii tom. I. in qua, auditis etiam nostrae suo traci deterritorio separato quaest. F. num. Ig. Romanae Rotae Auditoribus , totam hanc male indistincte docent, omnibus Praelatis inseriori riam accurate digessimus , et perspicue explica- bus, qui tantam urisdictionem in loco exercent, vimus: quod et a nobis praestitum est in alia no-

ut dicantur loci ordinarii, jus esse congregandi stra Constitutione , quae incipit Inter multa , Synodum Dioece sanam . At, ad arcendum erro edita die et q. Aprilis 17 7 super urisdictionerem qui ecvocis ambiguitate oriri , et mustos piscopi Tusculani in Clerum et populum Cry- decipere solet, tres distinguimus inferiorum Prae piae Ferratae , inserta in secundum tomum O- latorum species . stri Bullarii 33. in ordine II. Prima est eorum , qui certo praesunt ge V. Hac opportuna distinctione praemissa,ce neri personarum existentium intra septa alicujus tum esse dicimus , ab inferioribus Praelatis tum

Ecclesiae, monasterii, seu conventus, cum passi primae, tum secundae speciei, non posse Dioece-Va exemptione a iurisdictione Episcopi. Eius m O sanam Synodum celebrari, quod profecto dePracindi sunt Superiores Regulares, et nonnulli Prael a latis primae specie , est per se manifestum laeti Seculares , qui una cum Ecclesia, ejusque Ec Praelatis vero secundae speciei,colligitur e Tri clesiae Clericis, et Administris,quibus praeficiun dentino Sess. 2 q. c. a. de reform praecipiente, ut tur, subsunt immediate Romano Pontifici . nisi ipsi subdantur Capitulis generalibus, accedant III. Secunda species est Praelatorum haben ad Synodum Episcopi , cui alias cessante exem-tium iurisdictionem activam in Clerum,et popu- ptione interesse deberent: non enim ita Tridentum certi loci, qui tamen locus est intra Episco tinum iussisset, si ipsis ius esset propriam Synopi dioecesim, aqua undique circumscribitur. Et dum habendi . Quod vero spectat ad Praelatos ejusmodi Praelati improprie tantum, et lato quo tertiae speciei, non idcirco, quod isti vere quidam loquendi modo dicuntur esse Vullius . iussint, et proprium, ac separatum territorium Tertia species est Praelatorum, qui iuris habeant, statim ius sibi vindicare poterunt condictionem activam habent in Clerum , et popu gregandi Synodum Dioecessanam; sed necesse est, tum alicujus loci,seu oppidi, aut plurium locorum ut duo insuper probent D primum , sibi a Sedo et Oppidorum, quae Omnino avulsa et separata Apostolica concessum fuisse eae plicitum privile- sunt a cujuslibet Episcopi dioecesi; quapropter gium Synodum convocandici Secundum, tale pri- dicuntur constituere quamdam quas dioecesim, vilegium deductum fuisse in usum , et reat Sera ubi Praelatus, iis exceptis, quae ordinis Episco suis antecessoribus fuisse Synodum coactam; S, 'palis sunt,omnla Xercet, quae ceteroquin ad Epi cuti docent Garcia de βenes pari. 2 c. a. n. Ias. Scopalem jurisdictionem pertinerent. Hu)usae Paris de resignat. lib. 8 quaest. 9. n. 98. ac plu-

eris Praelati inter inferiores nobilissimi sunt; ibus Cardi alis Petra cit tom. S. seci. Zφ . I a P.

dicuntur vere et proprie ' ullius; et veris annu n. II . et seq. quorum sententiae ad Stipulata

merantur ordinariis locorum . De singulis hisce tur plures Rotae Romanae decisiones relatae a Praelatorum speciebus diligenter, more suo, agit arcia cit lo c. et uberius videri potest iu deci m ardi ualis etra ad constitutionem q. Callisti III. a. et i q. tom et fit. 23. de Ossic ordinar cor

66쪽

clar. meis cardinati Falconeri et quod magis est, eadem semper fuit sententra sacrae Congre-etationis Concilii , cui sola qualitas Nullius, cum

ter I tota separat , nunquam UlSa Si uincere

ad adstruendam Praelato inferiori facultatem cogendi Synodum , nisi simul in eodem concurrant illa duo, speciale scilicet et expressum privilegium Apostolicum , atque eiusdem privile- erit usus ut constat e suam plurimis ejusdem sacrae Congregationis responsis, et decretis congestis et relatis a Cardinali Atra loci cit de

ovibus etiam testaturion mem . . uello Pisus , Sacra Congre pationis olim Secretarius , in voto, Quod exaravit in causa servien seu Nullius, Sancti Vincentii in Vulturno , proposita die II. Januarii 1687. ubi haec habet: Ad hoc ut Episco oo Inferior possr Synodum congregare , duo copulatret requiruntum prim um nempe, quod habent proprium et separatum territoriis ; secundum CD 9, quod eamdem lynodMm congregare comsueverit, ut alias respondit sacra Congregario, et

si xcnter in Mileten mense Decembri is 86. lib. q. degretor. q. 216 ibia Abbatem auctissimae Trinitatis non posse separatim Synodum elebrare , nisi constet, Abbat an P Iulius esse dioeceris , et proprium habere territorium , atque alias legitime Synodum celetrasse

VI. Quia porro ius convocandi Synodum , et ius indicendi concursum ad Parochiales cclesias, videntur quodammodo inter Se connexa , ritum iu Xta Tridentinum sess. 2 c. S. de reforin. concursus instituendus sit coram Examinatoribus in Synodo Dioeces an electis; idcirco sacra Congregatio jus indicendi concursum in Abbatibus non admisit, nisi prius et privilecto,et privilegii iis ostenderint, se esse in uasi possessione Synodum cogendi et uodsi Parochialis , verba sunt sacrae Congregationis, non sit intra fines dioecesis alicujus Episcopi, et Inferior Episcopo omnimodam habeat jurisdictionem Episcopalem, nec alic Hi subdatur . sed est immediate subjectus edi spostolicae Nullius dioecesis, proprium territorium ha-ἷens, si habeat ius congregandi Synodum, et legitime constet, illam congregasse, et constregare, et elegisse, ae eligere Examinatores poterit concursum institus re . examinare, et approbare me cons- mos, Vicarios deputiare, et alia secere, qlsae praescribuntur . 8. seSs. q. Episcopus Cero defetmor luteneri , donec dicta requisita hhas probam erit , lib. 6 decretor pag. I. Idemque , atque

iisdem fere verbis rescriptum legitur die 26 Septembri 161 . lib. II decretor pag. 16,

VII. Praedicta connexio inter facultatem co gendi Synodum , et indicendi concursum ad Ecclesias Parochiales, ansam praebuit controversiae, cujus notitia prodesse potest ad clamorem praesentis materiae intelligentiam. Inter Commendatarium, Archimandritam nuncupatum, Monasteri

S. Salvatoris de lingua Phari, et Archiepiscopunt MeSSanensem , diu multumque disceptatum fuit de Vera separatione territorii e)usdem Archimandritae a dioecesi Messanens , cum vera qualit te ullius; atque ad omnem finiendam controversiam inita tandem est inter utrumque concordia , a Sede Apostolica approbata, in cua Archimandrita ponitur in pacifico statu Praelati tertiae Speciei, cum territorio separato, et intercetera ius illi adscribitur indicendi , et instituendi concursus ad Beneficia Curata, in sua quasi dioeces Vacantia , et vacatura . Ohaerenter ad huiusmodi concordiam , et veluti in necessariam illiu Sequelam , contendebat Archimandrita , ius pariter sibi esse Synodum congregandi . Re delata ad sacram Congregationem Concilii, a docto

et accurato Jusdem Cononegationis Secretario scite aut madversum fuit , ex potestate iii dicendi concursum non necessario consequi ius cogetis

di Synodum , quum possit c cursus fieri coram Examinatoribus, electis a Synodo finitimi Fpiscopi, qualis in casu esset Archiepiscopus es-Sanensis ex quo intulit, Onus adhuc incumbere Archimandritae probandi et privilegium Apostolicum , quo sibi irat e X pressa potestas Synodum cogendi, et praeviam ejusdem privilegii , si ab

anticu concessum demonstretur, e Xecutione masuumque' aec duo probata non fuerint, idcirco proposito die S. Julii anno 1738 sequenti dubio DAn Arc'imandritae Messanensi competat jus cox Pocandi Synodum responsum fuit Negatiete

Verum, uum post OStram assumptionem ad Supremum Pontificatum , Cardinalis Siletius de V lentis us, Commendatarius Archimandrita praefati Monasterii S. Salvatoris, nobis supplicasset, ut

potestatem, qua hactenus caruerat Apostolica auctoritate ei concedere dignaremur mos ejusdem Cardinalis precibus annuentes, nostris in forma

Brevis litteris datis die 1 . Ianuarii 17 I. privilegium eidem Cardinali indulsimus celebrandi

Synodum in aliquo loco suae jurisdictionis , X-tra civitatem Messan ensem ; quod tamen pri Vilegium personale dumtaxat esse, declaravimus, nec suffragari voluimus futuris Archimandritis , nisi

simile indultum a Sede Apostolica ipsi quoque

67쪽

obtinuerint. Eodem Apostolico privilegio, nune officium gerebamus, propositae die I 2. Februarii

temporario, nunc perpetuo, a Sede Apostolica 172 . et iuxta nostrum sensum decisae , uti vi exornatos fuisse alios plures inferiores Praelatos de re est tom. 3. Thesaur.Resolut pag. I9. et pagi tertiae speciei, non ignoramus quum requenter 2ῖ. et seq. a quibus propterea ulterius enuclean- Occurrant Synodi ab iis habitae, ac praesertim ab dis , ne actum agamus , On Sult abstinemus

Abbatibus Cassinensi Nonantulano , Farsensi , Solum addimus , praedictis peculiaribus privile- S. Salvatoris Majoris , et similibus . iis, quorum mentio fit etiam a Suare de Re- VIII. Audivimus, ab aliquibus etsi viris pro lig. omὶ , lib. a. e. 29. et a Diana in edit coord. bis et doctis, quae modo dicta sunt, improbari, tom. a. tract'. I. resolui. 8 I. non fuisSe derogatum ex e potissimum, quod, si tertiae speciei Prae per Constitutionem an mem. Benedicti XIII. latis in vim ordinariae suae iurisdictionis compe quae incipit Commissi nobis , editam post Otit aut Ordines suis subditis conferre, aut litte stram memoratam dissertationem, et impreSSal δras dimissorias eis concedere , ut ab aliis Tonsu in Appendice ad Concilium Romanum , in iraram et minores Ordines recipere possint, eisdem praecipitur Abbatibus Regularibus perpetuis Praelatis tertiae speciei denegari non possit fac ut ' ut intra annum , in die eorum electioni , Epita cogendi Synodum jure suo , et praeciso quo scopalem suscipiant benedictionem et in ea quip- libet Apostolico privilegio . At tantum abest, e . Euo ero ad Abbates , nihil innovatum le- ut allatum exemplum intentioni sic arguentium itur quoad Abbates , qui praefatis peculiaribus prodesse possit, ut eam potius evertat quod ut sunt instructi privilegiis facilius percipiatur, Opus est praemittere, a Con X. Quoniam autem Tridentinum Abbatibus cilio Tridentino stas. 23. c. Io. de teform. duo fuis quovis modo exemptis, facultatem dumtaxat re- Se sancita primum , ne Abbatibus, aliisque qui liquit, primam Tonsuram minoresque ordines buscumque,quantumvis X emptis, liceat primam conferendi suis subditis Regularibus et Abbates Tonsuram , vel minores Ordines cuiquam con Seculares, quantacumque gaudeant exemptione, ferre, qui Regularis subditus sibi non sit secun Regularibus non praesunt necessario inde conse-dum , ne iden Abbates , aliique exempti litte quitur , eos non posse , ullum , quamquam Suaeras dimissorias Clericis secularibus , ut ab aliis urisdictioni subjectum , ad primam Tonsuram

ordinentur , concedere valeant. Ordinesque minores promovere, nisi hanc pote-IX Jam Vero primam decreti partem expen statem a Sede Apostolica,post Trident in una Ondenti statim coercita apparet illimitata illa fac ut cilium,3mpetraverint: Concilium enim praecedenta , a iure antiquior quibusdam Abbatibus a tia privilegia abrogavit sed ab iisdem in posterumta, Omnibus indistincte et promiscue conferen concedendis non potuit Apostolicam Sedem im-di primam Tonsuram et minores Ordinem; et pedire, quemadmodum ad rem ponderat Fagna perspicuum fit ab iis, quantavis fruantur exem nus in Cap. Statuimus n. Iq. et n. y3. et q. deptione , hodie non posse initiari , nisi suos sub supplen neglig. Praelator Ejusmodi priVilegium ditos Regulares. Ut autem hac ipsa , qua nunc ab Urbano Vli I. concessum Abbati Commenda- unice fruuntur, potestate uti valeant, non solum tario pro tempore B. Mariae Farfensis, et S. Sal- debent esse in Presbyteratus Ordine constituti, vatoris Majoris , liquet ex e)usdem Apostolicis e debent insuper benedictionem obtinuisse ab litteris , impressis post Synodum Dioecesanam Episcopo, nisi Episcopus tertio cum humilitate ac Farfensem , habitam a Carolo Cardinali Sarber,d zotione, icut conzenit , requisitus , eos benedi no pag. 907. idemque privilegium , ab Alexancere forte re erit, uxta textum in C . Statui dro VIII die 8. Aprilis 169o datum Primicemus, d stippi neglig. Praelator aut nisi alio e rio S. Marci Venetiarum quoad personas eidem mculiari fulciantur privilegio , quo eis potestas servientes Ecclesiae , refert cleri a tus post decis. fiat, et tam non recepto benedictionis munere , IF de Sacram ordinis. Eamdem facultatem si omnia peragendi, quae Abbatibus competunt, pariter adstruebat Abbas S. Barbarae civitatis Episcopi benedictione quodammodo sacratio Mantuanae , de cuius iuribus plura nos in utram-

uuae omnia singillatim et distincte a nobis expost que partem adduXimus , quae extant citat. The ta fuere in bre' quadam dissertatione, quam eXa Saur. Resolui tom. 3. pag. 2Ιq. et seq. pag. 23 O. etravimus occasione cujusdam causae I ratistavien seq. et pag. 293. et seq. quibus in locis concluden

lacra Congregationi Concilii, cujus Secretarii ter etiam probavimus , neminem posse eam FO

68쪽

testatem sibi arrogare , nisi a Sede Apostolica Doctores sustineri docuerant primam Tonsuram, sibi post Tridentinum speciatim atque expresse nainoresque ordines a praedictis Abbatibus cossa- concessam ostendat . to aut Regularibus sibi non Subjectis, aut Secu-XI. At duae hac in re excitantur quaestione : laribus in suis privilegiis non comprehensis. Ita prima scilicet , an Episcopi suis subditis , atque quippe diserte asseruere ambur de Iur. Abba Regulares Praelati Religiosis sibi sub Actius, litte tum tom. a. disp. 2.quaest. 8. per tot. Suare de Reras dimissorias concedere ValeaAtm 9 Oh limam L. tom. . triaci. 8. lib. 2. c. 29. n. 2I. Pyemn. Oper. Tons11ram n)inoresque ordines reo illa Rhaut ab tom. a. quae t. 3 cap. 7. n. 23. Fermos in in Cap. Abbatibus Regularibus, quibus, virtute suorum Cum contingat pari. a. n. 9. et seq. de aetat et

privilegiorum , ius est ad eos promo Vendi Suo qualit. Fagna n. in V. Statuimus , a num. I. subditos Regulares aut etiam ab Abbatibus Se de suppl. neglig. Praelator. Huic ero sententiaecularibus . eodem Ornatis privilegi , limitato calculum subinde adjecit sacra Congregatio Con- tamen ad certum genus personarum , ut ad illi , quae illicitam quidem habuit sed ali subditos in suo territori commorantes, aliasVe dam Semper pronuntiavit Ordinationem , de qua certas , atque in privilegi designatas personas 'disseruimus etenim quum in causa Conimbricen. secunda, an collatio Tonsurae Crdinumque mi 26. Junii 16SS. quaesitum fuisset An Alba tesnorum , ab utriusque Ab batibus facta perSonis , Congregationis S. Bernardi , et S. Senedicti conis suis privilegiis minime comprehensis sit an ferre potuerint Ordines minores Regularibus sibitum illicita, an etiam invalida . Sed ambae istae non subditis nec non Secularitus etiam habentibus controversi a jamdiu diremptae et delinitae sunt litteras dimissorias Suorum Superiorum : respondita sacra Congregatione Concilii . sane , id fieri nequa Quam potuisse, sed simul ad-Xl I. Atque , quod primam spectat, etsi olim , didit Promotos ab illis non indigere alia collatio anno videlicet Isia eadem Congregatio censuis ne dictorum Crdinum , sed absolutione, et retrahi-ε et , integrum esse Abbatibus, de quibus es ser litatione a Sanctissimo oblitienda: quod habetur lib. ivo, prima Tonsura minoribusque ordinibus ini 19. decretor sag. 8 . Similiter in causa 'norini tiare , quotquot hisce initiandi forent a propriis inna collationis Ordinum die 16. Marti 16 7 di-Crdinariis ad ios dimissi e quo plane conu sceptat articulo An Ordine minOΥes, per Ahba . ciebatur , etiam locorum tardinariis licere sua tem Regularem non benedictum collati non suis litteras dimissoriales ad eosdem Abbates dirige subditis, sint Calidi, si Abbas habeat pri uilegi are attamen, quum eadem quaestio, ubente te illos suis subditis conferendi prodiit decisio alterimente Ili fuerit ad trutinam revocata , atque conformis, quae antea emanaVerat in causa cata- an Rotae Auditorio iterum diligenter discussa , ren. 23. No Iembris I 6qI-cUJUS Verba sunt Cothr-5acra Congregatio inhaerens decisioni, quae a a tionem autem ordinum supradictis non suis subdiacra Rota emanavit, Stoue 99, corian Seraphi tis, etiam Regularibus, factam , si fuerit de ordino , a priori Sententia recessit Statuitque, non nibus etiam minoribus, et dictus Abbas non bene- posse ad praedictos Abbates litteras dimissoriales dictos non habeat prizilegitim , spostolicum, ordi- dirigi , neque iisdem fas esse personis, quae in ne collatos remanere inTalidos, et Ordinatos in Leorum privile Liis expressae non sunt , etsi cum gere alia ordinatione si vero Abbas non bened suorum Praelatorum dimissorialibus litteris ad se clus , habeat dictum priOilegiam , et ordines Laccesserint, primam TonSuram minoresque Or nores tantummodo contulerit suis non subditis, Ordines conferre, sub poena iis pensionis ab Ordi dinatos non indigere alia ordiaatione, sed solumnum collatione , tam ab Ordinantibus , quam ab modo absolutione , et reflabilitatione a Sede Ap Abbatibus , aliisque Fraelatis dimissoriales litte stolica obtinenda γ ut habetur lib. I 8. decretoris ras concedentibus, incurrenda: at Cue haec poste pag. 3II. De uisue, cum in causa Lucana , pr rior sacrae Congregationis ententia approbatae posita 16. Marti 17 26. disputaretur de privile- fuit ab Urbano VIII. quae Omnia lus enarrantur iis concessis Abbati S. Barbarae civitatis Ma

a faenano in cap. qua a. n. 8. usqAe cd IN. de con tuanae, et speciatim res esset de Clerico, ab eo-secrat. Eccles. Dei Altar. atque a Clericato decis.1 S. de Abbate ad minores Crdines promoto, quam- de Sacram Cri in a n. 19. usque a 33. quam promotus non recetiseretur inter personas

XIlI Ouod autem ad alteram pertinet quae in Abbatis privilegio expressas, Sacra Congrega-ationem de Crdinationi validitate, jam plerique tio Ordinationem illicitam dixit , Claricumque

69쪽

minoribus initiatum , suspensione irretitum de exempti , aut Collegia vel apisistit intcem1 qcte,

claravi tu non tamen ordines eidem iterum con etiam Ecclesiarum Cathedralium litteras dimisso. serendos jussit, Thesaur. Resolui. tom. 3. pag. 288. rias aliquibus Clericis sectuarib res, ut ab aliis ordis 296. Quare , ut, quam Versamus, controver nentur, concedant sed horum omnium ordinatio

'siam paucis absolvamus, aut Abbas nullo fruitur serCatis omnibus,quae in hujus sanctae Synodi de privilegio conferendi primam I onsuram , et mi cretis continentur , ad piscopos , intra quorum nores Ordines, aut privilegio potitur illos Onfe dioecesi fines existant pertineat . Sub hujus de rendi certo personarum generi. Si primum , nec creti censura comprehendi Abbates , aliosque inlicit , nec valide potest quemquam ad primam seriores Praelatos primae,et secundae speciei, ne-Τonsuram , minoresque ordines pro OVere . Si mo unquam potuit in quaestionem adducere : at alterum , illicite profecto, attamen valide , pri plerique Praelati tertiae speciei se ab eiusdem se-mam Tonsuram , minoresque ordine etiam aliis Veritate autumabant immunes, hac freti ratione , confert, qui ceteroquin inter persona non nu Videlicet,quia ipsorum territorium, in quod exerna erantur in privilegio designatas . cent urisdictionem quasi Episcopalem , non exi-. XIV. Ouae hactenus diximus,omnes comple stit intra fines alicujus dioecesis, de quo t. an tu nactuntur Abbates, seu Praelatos inferiores, etiam Videtur loqui ridentinum , sed est in qualibet tertiae speciei habentes nimirum proprium terri dioecesi Omnino seiunctum et separatum Dac pro torium in cujuslibet Episcopi dioecesi avulsum te reari etsi ab Ordinibus per semetis Sos conse- et separatum , cum Cler , et populo , in quem rendis, juxta modo traditam doctrinam, abstine- pleno iure e Xercent urisdictionem activam et rent liberum si hilominus sibi esse putabant, lit- quasi Episcopalem Pnam etiam Jusmodi Prael a teras dimissoriales, ad Ordines suscipiendos, suistis , Virtute praefati decreti Tridentini, adempta subditis secularibus impertiri . Uerum alia fuit est ficultas , si Quam olim habuerant , conferen mens sacrae Congregationis Concilii Tridentinim primam Tonsuram , et ordines minores suis interpretis , ad quam unice spectat decretorum subditis secularibus neque hanc potestatem os ejusdem Concilii genuinum sensum aperire ea sunt sibi vindicare, nisi a Sede Apostolica, post si quidem probe considerans , in allegati capituli Tridentinum , et cum X pressa Tridentini dero initio sermonem esse . non solum de Abbatibus gatione , eam iterum impetraverint; sed secula utcumque exemptis , verum etiam de illis , quiritimi Omium, in praedicto territorio separato de P tutius dioecesis esse diύuntur , quales sunt, ha- gentium , Ordinatio spectat ad Episcopum vici bentes territorium separatum hosce pariter innio reni: hiemadmodum , si Abbatia, seu Abba Omni parte comprehensos diaeit, iisdemque ablati territorium, quantumvis exemptum, situm sit tam censuit facultatem concedendi suis subditis intra fines alicuius dioecesis, ad ejusdem dioecesis secularibus litteras dimissoriales ad Ordines, quas I piscopum pertinet ordinatio secularium inibi proinde largiri, ad vici litorem Episcopum unice habitantium . Haec omnia diserte definita sunt a pertinere declaravit. Eiusmodi sacrae Congrega- sacra Congregatione Concilii , ex cujus senten tionis responsa congesta sunt a signano , et Cartia agnanus in cap. Signoicasti , de ossic Archi di malintra cit. loc quibus alia atteXlmu S, quae eo diaconi , ubi a n. a. isque ad sin ianc versat prodierunt tempore, quo nos ejusdem Congrega- quaestionem, sub n. 24. ita demum concludit: ul tionis Secretarium agebamus. Ecclesia Collegratalis Praelatus inferior Regularis, aut Secularis o B. Mariae Virginis de Alba Regali, dioecesis es- die reperitur, cui liceat Tonsuram, et minores Or primi en eiusque Praepositus, Canonici , ceteri-dines conferre personis secularibus, tametsi omni que eidem inservientes Ecclesiae , plenam obti- Modam jurisdictionem ordinariam , et quasi vi nent X emptionem a jurisdictione Episcopi es- Scopalem ac etiam temporalem habeant in Clerum primi ensis, atque a jure Metropolitico Archiepi- et populimri exclusis Episcopia, et sto illorum ter scopi Strigoniensis. Amplae istius exemptionis Obritoriam sit intra fines alicujus dioecesis,sive extra tentu, sibi jus esse arbitrabatur Collegiatae Prae- et prosequitur Cardinalis Petra in comment ad positus conced di litteras dimissorias ad Ordi- Constit Apostolic. Om. F. pag. II 6. n. 66. et seq. 1ies, suae Ecclesiae Canonitis, aliisque ministri ;XV. Aliquid nunc dicendum restat de secun sed, causa delata ad sacram Congregationem Onda parte enuntiati Tridentini decreti sess. 23. c. cilii, haec die 26. Martii, et denuo T. Decembris

aQ. ubi decernitura P ec ipsi Abbates , et alii 1718. contra Praepositum pronuntiavi m. βο-

70쪽

saur. csHut pax. 31. et duabus teq. et pag. IqI. Abbati Cassinens , atque a Paulo . Abbati Ca-Sed , uoniam ut ingenue fateamur he)usmo vens factam narrat ag nus in cit. Cap. Signim di decisio Praelatum tangit secundae potius, casti de ossic Archidia . urar. 2 P. et f. Et, nequam tertiae specie , aliam statim proferimus , silentio praetereamus praedictam Abbatiam S. Ru in qua , sine ulla dubitatione , quaestio erat de filii Capitulum S. Petri, cui ex sacrae Congre-Praelato tertiae speciei et is vertebatur in Ro gationis sententia , denegatam diximus faculta-manae Rotae Auditorio inter Episcopum Bricti te in concedendi litteras dimissoriales personis norien et Capitulum Basilicae S. Petri de Ur incolentibus eamdem Abbatiam , sibi perpetuo be , super articulo , an Abbatiari Rufilli , ita unitam, id juris sibi fieri petiit a Sede Apostolica; iii castro Fori Pompilii, eidem Capitulo per sed, quum adhuc in Rotae Auditorio in decisa pen-petuo unita , haberet territorium omnino sepa deret controversia super vera separatione Abba-

ratum a dioecesi Bricti noriens . Interim vero tiae , eiusque territorii a dioecesi Brict in oriensi, Capitulum S. Petri , innixum immemorabili Capituli instantia reiecta fuit a sacraCongregatio.

consuetudine, seu quasi pos essione, concedendi ne Concilii, ad quam Innocentius XIII. eam re- litteras dimissoriales personis intra suae Abbatiae miserat Xaminandam puerum,quum postea idem limites commorantibus , ne hac possessione ex Capitulum causam obtinuerit in Rotae tribunali, turbaretur , pendente adhuc controversia super fueritque ei adjudicatum territorium omnino se. Abbatiae separatione , easdem litteras concedere paratum, suas preces instauravit apud San. mem. non dubitabat; at contradicente Episcopo Bri Benedictum XIII. Otique compos effectum est, ct inoriens ac iure meritoque contendente , per Apostolicum Breve ab eodem Pontilice det- immemorabilem possessionem , utpote a Conci tum . Ceterorum Abbatum , qui eodem iure ablio Tridentino infractam , viribusque destitu Apostolica Sede sunt post Tridentinum donati tam , non suffragari Capitulo , etiamsi territo catalo una Xtare in Cancellaria Cardinalis Urbis rium separatum Vinceret , ad ejus instantiam, Vicarii, testatur ornualdus Honorante in Praxidie 3. Decembris I 718. fuit in sacra Congrega Secretariae Tribunalis dicti Caroralis pag. I93.tione Concilii disceptatum etiamsi con XVII. Huc usque deducta, ni fallimur , sicuti staret de territorio separato , posset Capituit m aperte ostendunt , Praelatis inferioribus tertiae S. Petri concedere dimissorias et die et I Janua specie non competere de iure facultatem concerit 17 Is unanimi omnium suifragio, responsum dendi litteras dimissorias suis subditis, nisi haec eis filii qegati Pe , tom. I. ThesaEr. Resolut p. IqO. ex speciali distincto Apostolico privilegio conces- et I SO. sa sit; ita apprime demonstrant, nullum a dicto ex-XUI. Nihilominus tamen non desunt etiam emplo inferri posse argumentum adversu Sea,quae nunc Abbates tertiae speciei, hac peculiari prae in superioribus dicta sunt de Praelato inferiore ter. fulgentes praerogativa, ut suis subditis litteras di tiae speciei, qui Synodum cogere nequit, nisi Apo missorias ad Ordines nedum minores, sed etiam stolico distincto privilegio donatus sit; cuin immo sacros suscipiendos largiri valeant , et re ipsa eamdem Vigere iuris censuram in utroque casu, elargiantur , ita ut nulli Episcopo fas si sine cum litterarum dimissorialium , tum Synodi ipsorum litteris,eorumdem subditos ordinare athaec praerogativa non est annexa qualitati Hul CAPUT DUODECIMUM

lius , neque profluit ex territorio perfecte separato , sed unice derivatur ex speciali privilegio , De Episcopo latino, in cujus Dioecesi Graeci post Tridentinum obtento , quo edis Aposto Sacerdotes , et Clerici degunt. lica nonnullos cumulavit Abbates . Eiusmodi privilegio ab Urbano VIII. auctus est Abbas Iaminem latet, quosdam Graeci Ritus homi-Nonantulanus , ita eidem Pontifici consulente L nes, non quidem schismaticos, sed Catholi- sacra Congregatione Concilii die Io Januarii cos esse, qui in Latinorum Episcoporum Dioe-I636. cujus decretum refertur a Cardinali Petra cesibus vivunt, quique Italo Graeci vocantur; cit lo c. pag. III. Idem indultum assequutus est pro quorum regimine summus Ponti DXClemens Abbas Farfensis, ut habetur in memorato Apo VII l. consultissimam suam promulgavit Instru- stolico Brevi , impresso post Synodum arten ctionem, cui nos deinde non pauca addidimus sem pag. 996. Eamdemque potestatem a Siaeto V. per Constitutionem nostram, quae est J7. bulla