Praelectionum theologicarum Honorati Tournely Continuatio, sive Tractatus de universa theologia morali .. Tomus quartus, continens tractatus 1. De sacramentis in genere; 2. De baptismo. Opus ad juris romani & gallici normam exactum

발행: 1749년

분량: 465페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

3M TRACTATOS DE BAPTISMO .

Baptismo in re vel in votor potest vero cum eodem volo. Quod ne mo sine Baptismo aut Baptismi voto regenerari possit, patet ex dictis tota praecedenti Conclusione. Si enim ex his Christi verbis , Nisi qui,

venatris fuerit, &c. merito colligitur infantes extra casum martyrii non habere vitam aeternam propter desectum tum Sacramenti, tum eiusdem

voti, cujus incapaces sunt; idem merito colligetur de adultis, quos predicta Christi verba non minus tangunt quam infantes r atqui, &c. Quod autem possit homo regenerari, de fieri Christi membrum, ex perfecto Baptismi voto, constabit ex dicendis arr. seq. sect. 2. Prob. a. pars. Illud ad salutem necessavium est necessitate medii .sne quo, quocumque modo praetermittatur, salus haberi non potest . atqui sine Baptismate, rei vel voti. quocumque illud omittatur modo. alus haberi non potest extra casum martyrii. Unde si quis rationis am compos, ante rapi supDonatur, quam repetitis gratiae motibus ad perfectae charitatis actum deduci potuerit, tam a coelesti regno excludetur, quam intantest quia ut in his sic & in illo vigebit istud Veritatis, Nisi quis renatus fuerit, Scc. Prob. 3. pars, I. quia ex generali regula, medium omne per se ne Riarium ad salutem, si arbitrio nostro lubst, est etiam necessarium neces-ώtate praecepti: cum nihil sub praeceptum divinum magis debuerit cadere . quam id sine quo vita aeterna haberi non potestς ergo statim ut sufficienter cognita erit necessitas medii, illico exurget necessilas praecepti, a. quia tenetur unusquisque, cum potest, Ecclesiam ingredi, & omnium ejus S cramentorum capacem se facere e id autem sine Baptismo fieri nequit . Obj. Si Baptismus tantae sit necessitatis, debuit primaeva Ecclesia ne

cessitatem hanc cognoscerer atqui non agnovit. Prob. min. I. quia Cyprianus ejusque sequaces, permittebant ut non rebaptizarentur haeretici ean porro Baptisma, quod invalidum judicabant, non iterassent continuos tantam esse eius necessitatem credidissent 2. quia Ecclesia veneratur memoriam iilurium, quorum alii pluribus annis vixere Catechumeni, ut Martinus & Ambrosius: alii nonnisi in extremis tincti sunt, ut Constantinus: 3. quia pro Catechumenis offerebantur preces & sacrificia, ut patet tum ex Oratione funebri quam pro Valentiniano habuit S. Ambrosius; tu in ex Can. Ig. Concilii Arelatensis II. & Can. 79. Concilii IU. Carthaginenfisi tum ex Innocentio III. c. 28: De feni. excomm. ergo suinponebatur Baptisma iis ad salutem necessarium non fuisse. R. ad i. neg. min. cuius falsitas abunde Patet ex probationibus praecedenti Conclusione allatis. Ad i. confirm. dico I. mirum non esse, quod qui in principio errahant, erraverint & in consequentiis a certe ut a gus abyswn, sic error primus errorem secundum invocat. Dico a. praedictos Patres non ideo

identidem secunia an li ereticis conversis Baptisma denegasse, quia Baptist mi necessitatem uaficiarentur, sed quia vel nollent videri in oppositae sententiae de fores insurgere vivacius: vel persuasum haberent divinam in ancipiti hoc Se nondum eliquato casia misericordiam non deesse, iis praesertim, qui ad Ecclesiam sincere reversi , gravia charitatis Zecontritionis prae erent argumenta. Atque hinc S. Dionysius senem male, nisi pzssitate, baptizatum rebaptizare noluit; quia hominem, qui

402쪽

CAP. m. DE PROPRIETAT RAPUISMI. 3t praeclare dudum vivebat in Eeelessa , non eredidit a Dei misericordia

exdorrem censeri posse r bene autem , an male ei Baptismum denega verit , non est meum ut exPendam.

Ad a. confirm. jam supra respondimus male objici exempla plurium 1ών ν ex antiquis, qui Baptismi receptionem distulere . Hic addendum dila- ο tionem hanc , quae prima fronte male sonat, ob bonam fidem Cat chumenorum excusari potuisse . An enim graviter arguendi veniunt. qui rati se ad tanti Sacramenti susceptionem necdum fatis esse dispoiatos, ad eam se annis pluribus disponebant. Interim , & id jam semel annotatum est, ipsimet Ambrosius, faeius Episcopus, in eo multus fuit, vi

pravam illam consu tudinem, quae tam in occidente quam etiam in Oriente eo

luerat, qua fideles quamplurimi usque ad provemorem aetatem Baptimum dis ferient , penitus ut malum germen ex agro dominieo evellaret ἔ ct quod se fecisse doluit, ab aliis ne in posterum feret, vehementer admonuit es aestiteruntque hoc ipsum apud Orientales Basilius atque Gregarius Nae . necum Gregorius Νε- senus, ut i ursim de Baptismo editae orationes significant. Verba sunt Baronii ad an. 377. nu. I . Contuli possint Can. I a. & 37. dist. q. De consecrat.

ubi prohibetur ne Catechumeni , Baptismo idonei suseeptionem ejus differant ultra vigiliam Paschae aut Pentecostes ..Λd 3. confirmo non deerant Ecclesie , quae Catechumenis sacrificia' negarent in poenam dilati Baptismatis r in aliis quidem concedeban-riar ; sed quia persuasum erat ejusmodi Catechumenos e vita raptolliinproviso casu , per Baptismi votum salvari , & per fidelium preces iuvari posse i de quo insta.

Inst. ex dictis sequeretur , non modo recipi debere Baptismum sed & quam primum moraliter recipi debere r atqui falsum consequens. Prob. min. r. quia praecepta assirmativa non obligant nisi tempore necessitatis r atqui pra reptum de Baptismo assirmativum est ἔ e go non obligat nisi tempore necessitatis, & proin usque ad vitae finem differri potest; a. quia salubrior est dilatio Baptismi, quam anticipatio; quia quo plus differtur, plura quoad poenam & culpam delet pec eata ; 3. quia primitus differebatur usque ad Pascha aut Pentecosten, Iieet Catechumeni eidem actu recipiendo pares essent & idonei; Φqnia

non magis tenetur Catechumenus Baptismum recipere eum commode& moraliter potest , quam peccator statim recurrere ad poenitentiam ratqui, &e. Resp. ad I. neg. min. nam T. tenetur quis credere, statim ac fidei mysteria sibi sumetenter proposita sunt; ergo & tenetur exterius fidem pro steri , secundum id Rom. Io. Corde ered tur ad justit, ore autem confessis sit ad salutem : atqui voluit Christus fidei suae prosessionem praecipue fieri in Baptismo, qui ideo dicitur Sacramenim fidei ἰ ergo . a. quisque ex Praecepto naturali tenetur is uti suae consulere t atqui non consulit saluti, imo salutem graviter negligit, qui, quem commode posset, Baptismum non recipit. Tum quia extra Ecclesiam vivit, in qua sola salvari potest, cui liberum est in eam ingredit tum quia privatur pluribus gratiis, de Sacramentorum omnium fiuctibus . quibus plurimum indiget homo peccator ἔ 3. quia per Baptismum ascribitur homo militiae christianae ratui rationi non congruit, ut quis militiae ascribatur, cum iam initar

403쪽

finis belli; ergo nec congruit ut quis ad exitum vitae Baptisna protrahat. Nec obsunt allatae in contrarium probationes. Unde . s.... Ad I. neg. maj. si enim praecepta affirmativa solum obligarent tem-ἀην. 3. pore necessitatis, seu, ut intelligit oblectio , imminente periculo mo -- M. tis, fatis foret eo tempore fidei, spei & charitatis actus elicere i atqui id, licet a temerariis Doctoribus assertum , procul a veritate distat, prout Tom. 3. probavimus p ergo. Adde quod , etsi assirmativa praecepta nonnisi in exitu Vitae obligarent, non idem esset dicendum de Baptismo, quia eo neglecto negliguntur singularia salutis media, &ipsa consequenter salus δε quod licitum esse non potest , etsi aliquando ex bona fide, vel speciali Spiritus S. instinctu possit excusari , ut de L.

Martino certum videtur iand 2. neg. anci ejusque probationem: ut enim scite observat S. Thoomas in dist. q. qu. 3. art. I. quaest. a. ad a. rix Baptismo confertur graistia ad bene vivendum , ct peccata tolluntur praeterita , ct impediuntur futu ra ideo quamvis Baptismus in fine vitae susceptus plura peccata praeterita tolleret, tamen pauciora impediret , . o ad pauciara bona promoveret, em ideo minus esset utilis. . Praeterea miatis casibus subjacet humana vita, fer eonis tingere , ut qui Baptismum in fine vita accipere expectaret, morte sabita praevenistias, exvectatione sua fraudaretur. Unde Chrysostomus Hom. I 3. in Epist. ad Hebraeos: Miatos novi.' qui spe Baptismagis muli a peccabant; circa diem autem mortis discesserunt vacui.

Ad 3. neg. conseq. aliud est enim Baptismum ad aliquot menses differre, ut Cathecumeni melius instruantur , probentur , & per geminatas certis temporibus Ecclesiae preces ad ampliorem bratiae copia mi disponantur; aliud ad plures annos Baptismum differre sine causa. Priamum olim prudenter & pie factum est , & hodieque fieri posset, pro ut inlinuat Rituale Romanum tit. . De Bapt. Secundum Omni pene aevo. improbatum est, & improbari meruit. Ad dato antecedente, de quo alibi, negari posset consequentia' quia peccator neque per peccatum simplex est extra Ecclesiam, nec pria .vatur auxiliis omnibus quae desunt peccatori Catechumeno. Ex dictis inferem I. strictain adultis omnibus qui baptizari possunt . incumbere Baptismi obligationem , quamvis vel in utero iusti ficati es.sent, quod nunquam suppmitur; vel per flaminis Baptismum spiritualiter regenerati ; cum Nicodemus , saltem auctore Augustino Tract. iin Dan. justus esset, quando Christum invisit; .& ei tamen dictum sit,. Nihi qvis renatus fuerit, dic. Quin & si justificatus quis per contritionem, moreretur non baptizatus , & α mortuis revocaretur ad vivos , tingi deberet i quia votum Baptismi , quo mediante iustificatus est per eo tritionem , impleri debet, cum potest . Et vero qui cum peccato ob desectum Consessar1i minime declarato diem clausitat, si ad vitaim reverteretur, deberet peccatum illud confiteri; ergo, &c., i Inseres a. gravis esse peccati suspectunt , qui sufficienter instru ctus , susceptionem Baptismi ad annum integrum dissere sine causa; : quia mora tanta gravem , & periculosam negligentiam involvere potest. Inseres a. teneri parentes infantibus su is Baptisina procurare quanae pria

404쪽

primum, iram hujus quam primum latitudo non ultra quinque aut sex dies protendatur. Ratio est, quia id postulat hodierna Ecclesiae praxis, quae, ut loquitur S. Thomas, semper in omnibus aemulanda est. Et vero cum multis casibus bubjaceat humana vita, fieri facile posset, ut ii etiam qui firmam corporis habitudinem nacti videntur, raperentur improviso, ficaeternae damnationis reatum incurrerent. Adde, infantem, donec baptuetetur, diaboli mancipium esset id autem diutius ferre, non est cordis vere christiani. Non immerito igitur certis in Dioecesibus excommunicatione mulctantur, qui prolis suae Baptismum ultra octo vel novem dies distulerint; Ou .eres an etiam necessarius sit Baptismus. ut alia Sacramenta licite vel valide recipiantur. Resp. contra nuperos quosdam Doctores, nullum Sacramentum valude recipi a non baptizato praeter Eucharistiam, quae quidem nihil tune

operatur ex opere Operato.

Prob. I. quia Baptismus vocatur a Concilio. Florentino in Decreto

unionis vita spiruualis jaηua , dc ab Innocentio III. a S. Thoma, cete- ,. a. risque post iplum Doctoribus, fundamentum omnium Sacramentorum: atqui S. THubi fundamentum deficit, deficie & aedificium a sicut deficit ingressus, μο-

ubi deest ianuat ergo. . - . . i. 'vit

Nec dicas , deficiente Tonsura , deficere fundamentum ad ordines, di ordines nihilominus valide recipi. Nam Tonsura est quidem dispositio ad ordines ex Ecclesiis constituto , sed nusquam habita est profundamento ordinum : & vero qua ratione fundamentum esset ordinis, id quod, nonnisi longo post institutos Ordines tempore. ab Eccle-sa constitutum est. Prob. X. ex cap. 3. De Presbtero non bapti ato , ubi Presbyterum hunc

baptiZari iubet Innocentius lIL & iterum ordinari, juxta Concilii Compendiensis Decretum t atqui non ordinaretur denuo, qui Iam valide o dinatus effet; ergo nulla fuerat hujus hominis ordinatio; ergo pari jure nee valuisset Confirmatio eidem collata, nec quantum ad rationem Sa

cramenti contractum ab eodem Matrimonium.

Nec est quod opponas, Innocentium de hac loqui ordinatione, tan quam de dubitabili casa I ac proinde sententiam inue oppositam habere ut probabilem. Nam r. non est vere probabile, quod vere dubium est, prout diximus in Tract. de Conscientia; a. multo minus probabile censeri debet, quod infirmioribus nititur.momentis r ei porro qui amotis praesudiciis textum Innocentii III. expenderit , infirmiora videbuntur momenta, quae pro valore praedictae ordinationis afferebantur, quamqvie

pugnabant ex adverso . .

Prob. 3. ex D. Thoma sic loquente in q. dista . q. I. art. a. quaest. 3. Qui charaeterem baptismalem non habet, nullaem alterum Sacramentum suscipe-υ pote1l, valide icilicet, ut indubium est ex serie contextus. Prob. q. non est a communi sententia recedendum in materia gravi. mnam. sine urgenti fundamento, seu, ut loquitur L Thomas, sima causa cogente I lias incurritur temeritatis aut saltem singularitatis nota : atqui opinio adversariorum, vel potius adversarii, a trito itinere recedit sine causa Vere cogente, Minor non aliunde melius quam ex obiectionum solutione probari potest. Itaque

405쪽

V.Euseb. O ieitur I. auctoritas S. Dionysii Alexandriniis qui teste Rumno L 7 4 2L euidam, de Baptismatis sui validitate dubitanti respcndit, eum defore eonfidere fidei me, edi conscientia jam purgatae , cy d Iamdiu in Sacramentis misbis jam particeps fuisset: atqui responsio haec supponit Sacramenta valide recipi a non baptizato ; cum supponat hunc per illa iustificatum es

Res p. vel credidit Dionysius Baptisma vere dubium , non debere it rari in iis qui poli idem receptum pluries ad Eucharistiam accessere svel ratus Alexandrum legitime baptiZaturn esse , voluit animos ejus hinc tranquillare, quod pluries Eucharis am recepisset. Si I. tam nobis licet ab una ejus opinionis parte recedere , quam liceat adversario re. cedere ab altera r neque enim , opinor , negabit in dubio rebaptizandum esse, qui ante dubium pluries Eucharistiam receperit . Si a. ne min. quia statim ac supponebat S. Dionysius Alexandrum Vere baptiis ratum, supponebat valide ab eo recepta suisse Sacramenta. Ergo, inquies, non pacabat Dionysius animum Alexandri cirea sal tem aeternam, maleque hortabatur ut confideret fidei suae ι cum Alexanis der esset in dubio, Dionysius non item. Resp. Dionysium tranquillasse animos Alexandri, prout tranquillari s lent animi scrupulosorum. Idem est enim ae si dixisset: Qui pluries Sacramenta pie recepit, pluries in Deum pie & sancte affectus est i a qui non patietur Deus hominem tam pie tam sancte affectum perire aquandoquidem legitime praesumatur Iultificatus ex opere operantis I emgo nihil est quod aeternae suae saluti vereri merito possit. Utique idem nos hodie responderemus adulto, quem de Baptismi sui validitate per peram dubitantem, a secundo Mydismo prohibere vellemus. i. a. S. Ambrosius Lib. Da excessu fratris sui Satyri , sic loquitur: Qui tantum querit coelotis in lati in orario praesidiwn fuisseι expertus p ut efiiribundo mari , id quod se proiecerat, eVasisset incolumis, quantum

abit .ahatur, si ore sumeret, ct toto Iudi is hauriret arcano ἔ ergo Catechum nus simplex, qu.ilis tunc erat Satyrus, Mysterimn coeleste, idest Eucharistiam ore sinere poterat.

Res p. neg. conseq. idem enim est ac si dicat Ambrosius Cui tantum profitit Eucharistia collo appensa, quanto plus, ob eximiam ejus fidem prostitura fuisset, si hanc sumpsisset ore i sed qui hoc dicie , ne obiter quidem insinuat Eucharistiam a tali viro hic & nunc recipi potuisse timo subἰndicat contrarium . An enim vir fidei plenus N amoris , qualem Ambrmsius Satyrum exhibet, ingruente mortis periculo a Licra abstinuisset synaxi, si stibi licitum credidisset ejus participem fieri. Obl. 3, Qui capax est effectus , capax est causae r atqui homo , qui

se in vineibiliter credens baptizatum, iustificatus est per contritionem , capax est effectus Eucharistia ; cum capax sit augmenti gratiae ; ergo di Eucharistiae ipsius capax reputari debet. Resp. ad I. neg. min. effectus enim Eucharistiae non est gratia quaecumque , sed gratia sacramentalis: hujus porro incapax est qui necdum baptietatus fuit: licet capax fit gratiae aequivalentis, aut etiam maioris. Inst. Ut quis capax sit gratiae facramentalis , fatis est ut sit -- se regeneratus p atqui is ae quo loquimur vere regeneratus est

. Cum

406쪽

eum ad regenerationem sufficiat Baptismus in re vel in voto ἰ ergo. Confirm. Qui ingressus est januam vite spiritualis, capax elt culus, cumque gratiae r sed qui Baptismum habet in voto, spiritualis vitae R. am necessario ingressus est; ergo. Resp. g. maj. non enim ut quis cujuslibet gratiae capax sit, satis est ut auocumque modo regeneratus sit, seu, ut intelligitur in objectione, j ificatus: sed necessum est ut ex aqua & Spiritu sancto regeneratus sit eunde tametsi certo quodam sensu ingressus sit ianuam vitae spiritualis, non habet aus ad Sacramenta, & gratiam iis correspondentem; donec Ianuam hanc per aquae lavacrum ingressus sit. Unde patet solutio ad confirm

ARTICULUS SECUNDUS.

An Baptismus aqua seuppleri possit ..SUpposuimus multoties Baptismum aquae per Martyrium, aut votum Baptismi suppleri posse; videndum an non id gratis suppositum sit . quod ut cum finitimis quaestionibus expendatur, sit

AEn Baptismum suppleatW per Martyrium. MArtyrium, quod juxta vim nominis idem est ac testimonium, ex Ecclesiae usu definitur, Perpessio mortis verae, lethalisve cruciatus, propter fidem Christi, aut veram virtutem tolerata, &ita eius odium illata. Dicitur T. perpessio mortis vera, ut intelligatur non esse proprie Ma tyres, qui solum habueriot martyrii desiderium.

Dicitur a. aut erueruttii, quia etsi necesse non est, ut Martyr dolorem' sentiar, cum sensum hunc quandoque avertat Deus, necessum tamen

est ut aliquid recipiat, quod de se illativum sit doloris Dicitur 3. cruciatus ιι thalis, unde, si stricte loqui velis, Martyres non sunt, qui gravia quidem passi sunt pro Christo , sed tamen haut

gravia satis ut mortem inferrent. Quapropter tametsi Confessores, qui iam inceperant propter Christum torqueri , olim Martyres inter computati sunt, ut videre est apud' Tetetullianum Lib. ad Martyres , & Cyprianum Epist. 9. 16. 3O. 8cc. ii tamen pro Martyribus, consummatis scilicet, & simpliciter dictis, posteriori aevo habiti non fuere. Stat ni hialominus martyrii ratio, ubi ponitur a tortore causa, quae certam ins rat mortem, nisi hanc Deus impediat per miraculum. Unde Ioannem Evangelistam colit Ecclesia ut Martyrem p quia in ferventis olei dolio, cui immersus est, naturaliter occumbere debuit. Idem de pueris tribus in fornacem conjectis dicendum . Dicitur 4. propter fidem Christi r quia Mur rem , non poena, sed causa facit, ut bene Augustinus Conc. x in Psalmis 3 . Unde S. Petrus Ep. I. c. 4. Nemo vestrum pariatur ut homicida, auι ser sit aruem ut Christianissaeon erubescat , glorificet autem Deum in isto nomine . Hinc nemo Martyr extra . Ecclesiam et neque Martyr est haereticus , qui vel pro erroris

407쪽

3ρ1 TRACTATUS DE BAPTISMO .

sui detensione, vel pro quopiam verae fidei artieulo comburitur r quia non patitur ut vere Christianus ἰ cum quae credit, fide solum credat humana, ea nimirum qua credit errores sum, Pro quibus etiam inori paratus est. Hinc rursus Catholici Omnes , & merito, ad martyrium in adultis requirunt passionem ex supernaturali motivo prosectam ; quia

. Christi Martyres Christo uniri debent, quod per solas Philosophiae vires fieri nequit. Consulantur Cyprianus Emit. 32. 34. & 73. Augustinus de

Bapt. Lib. I. caP. II. Lib. 3. ca'. Iss. Lib. cap. i7. de e Theologis Sua-rez Tom. 3. in 3. pari. S. Thon disp. 24. Rct. a. Dicitur s. aut veram vii tutem , exercitam scilicet, aut exercendam.

Unde Martyrmus annumerandi veniunt , qui lethali eadunt ictu , sea propter asserta suet Ecclesiae Iura, ut S. Thomas Cantuariensis I seu ne eonaessionis sigillo deessent, ut S. Ioannes Nepomucenus; seu ne libidini

impurae cederent, ut tot novi Testamenti virgines; seu quia sacris operati sint, dec. Hi nempe omnes exhibent testimonium Christo , quatenus legem ipsius, dc traditam ab ipso de virtutibus doctrinam fuso

sanguine comProbant.

Dicitur 6. tolerata , nimirum a quocumque inferatur e Unde puella vel Iudex, qui etiam a Catholicis necantur, ne resiliant ille a sententia iuste lata, isthi c a salubri castitatis voto,. vere sunt Martyres . Ita his tamen, ut in ceteris Martyribus, nulla intervenire debet ad vitet proprie defensionem resistentia ; quia martyrii passio debet in adultis Misa'. esse voluntaria; 8e murtis Christi, tanquam inis ad occisi em du2i , assimilatiυa. Unde milites ab hqreticis aut infidelibris in bello Religionis occisi, etsi merentur plurimum, non sunt in rigore Martyres; quia dum resistendo cadunt, victi sunt potius, quam victores. Qui tamen ex naturali mortis meta resisterent, non vim vi repellendo, sed lethalem. ictum, seu fuga , seu interpoliti objecti ope declinando, a Martyrum coetu non essent alieni; quia non est hec veri nominis resistentia , quet

voluntariam mortis acceptationem excludat. ἀDicitur 7. ct in o m ejus illata a quia eos tantum ut Martyres colit

Ecclesia, qui in odium aut Christi aut Christiani virtutis occubuere: unde, quidquid reclamet Theophilus Raynaud , in opere De martyrio p τ να- stem, non est proprie martyr qui ob prristita petie infectis auxilia mo tem oppetit, nisi ad id a Tyranno damnatus sit in odium Dei, ut fuis& erudite probat in opere suo De servorum Dei beatificatione, &c. Prosper de Lambertinis, qui nunc toti Ecclesiet ut pietate & scientia sic Ndignitate preest. Vid. Lib. 3. c. II. Et vero unum e martyrii privilegiis, est ut necata propter Christum matre, filius quem utero gerit, ab originali noxa mundetur, ut mox dicturi sumus i id autem Catholicorum nemo hactenus dixit de infante illius , quo pelle contactis min strando, diem clauserit. His adde pari quo matrem illam aure, instrubendos fore Martyrum albo, seu qui mori mallent, quam castitatis jacturam facere, ut S.Casimiro evenit seu qui vetito medio vitam servare noliciat, ut Carthusienses carnium usu , Religiosi regularum infractione,&e. hi enim & similes in exercitio christianet virtutis moriuntur a unde ulterius pro illis orandum non esset ; cum ex Innocentio III. caP. s.

De celab. Missar. injuriam facias Martyri , qui mi pro Martyre: at hic Plus-

408쪽

CAP. VIII. DE PROPRIET Ar BAPπISMI. 393 quam falsa sunt & absurda. Unde Raynaudi propositio ab Inquisitione

Romana proscripta est an. 16 7. die Martii XI. prout multis ostendit Thomas Hurtadus. Ita Gonet disp. I. nu. ITO. & se'. Iam duo quaeruntur , I. an martyrium tam in infantibus quam in

adultis suppleat Baptismi vices; a. an si suppleat; praestet id vi operis

externi, seu ex opere operato, an solum ex opere operantis. Sit CONCLUsro I. Martyrium tam in infantibus, quam in adultis su plet effectum Baptismi, non tamen quemcumque. Tres sunt partes e pri

ma, quae infantes spectat, est contra Catholicos quosdam , quorum alii cum Ricardo Armaeano in Irlandia Praesule , nullum ex infantibus ab Herode propter Christum occisis, praeter circumcisos, salvum fuisse probabiliter defendi posse opinaturi alii cum Cardinali de Vitriaco , licet infantes ab Herode interfectos , ad paraditum raptos esse concedant, negant eonstanter idem dicendum de Christianorum infantibus , qui subinde in odium Christi a Pastanis necari potuere . Secunda est contra Valentinianos, qui omne martyrio meritum ademerunt, itaut juxta ipsos, teste Tertulliano Lib. Sccrpiaci cap. I. Non simplicitas , sed van

tas, imo dementia esset pro Deo mori.

Prob. I. pars de infantibus , I. quia & ad eos extenditur generalis isthaec Christi sententia Matth. Io. v. 39. Qui perdiderit animam ruam n pter me , inυeniet eam ς nam & hi quoque animam suam perdunt propter Christum. ' - .

Prob. a. ex hoc S. Thomae principior In Ecclesia non potest esse error Luaesto damnab iis r sed hic esset error damnabilis , si veneraretur tanquam Sanctus , - - 6. qui fuit peccator , seu qui in peccato mortuus est . Unde sie r Ut infantes ster martyrium salvari aure ac merito existimentur , tria suia ficiunt , I. ut Ecclesia infantes ab Herode propter. Christum occisos, ab initio coluerit tanquam Sanctos ἔ a. ut eos nonnisi martyrii titulo pro talibus habuerit; 3. ut eadem sit ceterorum, quae istorum, conditior atqui tria haec constant. Primum quidem; tum quia non potest an signari tempus, quo contra Veterum fidem fides haec nata sit; tum, quia erat haec purioribus saeculis, non unius culiisdam loci, sed .rotius Eces ta persuasio . Unde generatim Augustinus Lib. 3. de lib. arbit. cap. II. non dubitanter, non quasi rem novitatis suspectam dicturus, Etiam, i

quit , infantes illas, qui cum Dominus I. C. necandus quartaretur, occisi suus, in b morem Ma rum receptos COMMENDAT ECCLEsIA . Idem antea

pro Oriente testatus erat S. Chrysostomus Hom. 3. in varios S. Ma thaei textus, ubi de infantibus ab Herode trucidatis: Mercantur , inquit , poena mariyrium, gloriam sanguine comparant , Uitam a emam tem ra-ε ιi morte commutant. Neque alia erat Ecclesiae Ecclesiarum omnium Magistrae traditio ; quod belle indicant nota haec S. Leonis verba , Serm. I. de Epiphania, cap. y. Necari omnes Bethbem parvulos iubet Herodes sed quos Rex impius exi t mundo, Christus in erit cae s p ct quibus nondum sanguinis sui impendit redemptionem, jam ma tyrii tribuit dignitatem . Merito igitur contrariam opinionem temeritatis & magni erroris redarguit Su rra cit. disp. 24. sect. I. Secundum non minus evidens est, r. quia Ecclesia, quoties horumce

insantium selicitatem commemorat, uni eorum martyrio innititur, nuΩquana

409쪽

3ρ1 TRACTA TvS DE BAPTIS MI.

sui defensione, vel pro quopiam Verae fidei artieulo comburitur r quia

tam patitur ut vere Christianus ἰ cum quae credit, fide solum credat humana, ea nimirum qua credit errores suos, pro quibus etiam mori pa ratus est. Hinc rursus Catholici omnes , & merito, ad martyrium in adultis requirunt passumem ex supernaturali motivo profectam ; quia

. Christi Martyres Christo uniri debent, quod per solas Philosophiae vires fieri nequit. Consulantur Cyprianus Epist. a. 34. & 73. Augustinus de

Bapt. Lib. I. caP. II. Lib. 3. capi, I 6. Lib. cap. i7. & e Theologis Sua reZ Tom. 3. in 3. Part. S. Thol nae disse. 26. sect. a. Dicitur s. aut veram virtutem , exercitam scilicet, aut exercendam.

Unde Martyr us annumerandi veniunt , qui lethali eadunt ictu , letapropter asserta suet Ecclesiae Iura, ut S. Tlaomas Cantuariensis I seu ne confessionis sigillo deessent, ut S. Ioannes Nepomucenus; seu ne libidini

impurae cederent, ut tot novi Testamenti virgines: seu quia sacris operati sint, &c. Hi nempe omnes exhibent teli imonium Christo , quatenus legem ipsius, Se traditam ab ipso de virtutibus doctrinam suscisanguine comprobant.

Dicitur 6. tolerata , nimirum a quocumque inferatur Unde puella vel Iudex, qui etiam a Catholicis necantur, ne resiliant ille a sententia auste lata, isthqc a salubri castitatis voto, vere sunt Martyres . Ita his tamen, ut in ceteris Martyribas, nulla intervenire debet ad vitet proprie defensionein resistentia ; quia martyrii passio debet in adultis γεω-. esse voluntaria; bc murtis Christi, tanquam ovit ad oecisionem ducti , assent- latiυa. Unde milites ab hqreticis aut infidelib is in bello Religionis occisi, etsi merentur plurimum, non sunt in rigore Martyres ; quia cluin resistendo cadunt, victi sunt Dotius, quam victores. Qui tamen ex na turali mortis metu resisterent, iacin vim vi repellendo, sed lethalem. ictum, seu suga, seu interpositi obiecti ope declinando, a Martyrum coetu non essent alieni ; quia non est liqc veri nominis resistentia se quietvoluntariam mortis acceptationem excludat. -

Dicitur 7. ct in octium eius illata r quia eos tantum ut Martyres colit

Ecclesia, qui in odium aut Christi aut Christiane virtutis occubueret unde, quidquid reclamet Theophilus Raynaud , in opere De mari Fris p p stem, non est proprie martyr qui ob pristiva peste infectis auxilia mo tem oppetit, nisi ad id a Tyranno damnatus sit in odium Dei, ut fuis& erudite probat in opere suo De serυorum Dei beatificatione, &e. Proia per de Lanisertinis, qui nunc toti Ecclesiet ut pietate & scientia sic Ndignitate preest. Vid. Lib. 3. c. II. Et vero unum e martyrii privilegiis, est ut necata propter Christum matre, filius quem utero gerit, ab originali noxa mundetur, ut mox dicturi sumus t id autem Catholicorum nemo hactenus dixit de infante illius , que peste contactis ministrando, diem clauserit. His adde pari quo matrem illam aure, instrubendos fore Martyrum albo, seu qui mori mallent, quam castitatis jacturam facere, ut S.Casimiro evenit ; seu qui vetito medio vitam servare nollent, ut Carthusienses carnium usu, Religiosi regularum infractione.&e. lii enim & similes in exercitio christi et virtutis moriuntur a unde

ulterius pro illis orandum non esset έ cum ex Innocentio III. cap. s.

qua a

410쪽

CAP. Vm. DE PROPRIET AT BAEP ISMI. 393 quam falsa sunt & absurda. Unde Raynaudi propositio ab Inquisitione

Romana proscripta est an. I 6 7. die Martii XI. prout multis ostendit Thomas Hurtadus. Ita Gonet disp. I. nu. I7O. & seq. Iam duo quaeruntur , r. an martyrium tam in infantibus quam in adultis suppleat Baptismi vices; a. an si suppleat; praestet id vi operis externi, seu ex opere operato, an solum ex opere operantis. Sit CONCLUsro I. Martyrium tam in infantibus, quam in adultis su plet effectum Baptismi, non tamen quemcumque. Tres sunt partes: priis ma, quae infantes spectat, est contra Catholicos quosdam , quorum alii cum Ricardo Armaeano in Irlandia Praesule , nullum ex infantibus ab Herode propter Christum occisis, praeter circumcisos, salvusn fuisse probabiliter defendi posse opinaturi alii cum Cardinali de Vitriaco , licet infantes ab Herode intersectos , ad paraditum raptos esse concedant, negant constanter idem dicendum de Christianorum infantibus , qui subinde in odium Christi a Pastanis necari potuere . Secunda est contra Valentinianos, qui omne martyrio meritum ademerunt, itaut juxta ipsos, teste Tertulliano Lib. Scorpiaci cap. I. Non simplicuas , sed vaniatas, imo dementia esset pro Deo mori. Prob. I. pars de infantibus , I. quia de ad eos extenditur generalis isthaec Christi sententia Matth. Io. V. 39. perdiderit animam ruam pre per me , inυeniri eam ς nam & hi quoque animam suam perdunt propter Christum. Prob. a. ex hoc S. Thomae principior In Ecclesia non potes esse error Quaesto damnabilis i sed hic esset error damnabilis , si veneraretur tanquam Sanctus , Hrt. I 6. qui fuit peccator , seu qui in peccato mortuus est . Unde sic t Ut infantes Per martyrium salvari iure ac merito existimentur , tria suia ficiunt, I. ut Ecclesia infantes ab Herode propter. Christum occisos , ab initio coluerit tanquam Sanctos ; a. ut eos nonnisi martyrii titulo pro talibus habuerit; 3. ut eadem sit ceterorum , quae istorum, conditior atqui tria haec constant. Primum quidem; tum quia non potest ac signari tempus, quo contra Veterum fidem fides haec nata sit; tum quia erat haec purioribus saeculis, non unius cuiusdam loci, sed . totius Ecci siae persuasio . Unde generatim Augustinus Lib. 3. de lib. arbit. cap. II. non dubitanter, non quasi rem novitatis suspectam dicturus, Diam , i

quit, infantes illas, qui cum Dominus I. C. necandur quaereretur, occisi sum, in b morem Mai rum.receptos COMMENDAT ECCLEsIA . Idem antea pro Oriente testatus erat S. Chrysostomus Hom. 3. in varios S. Ma thaei textus , ubi de infantibus ab Herode trucidatis: Mereantur , inquit , poena Var rium, gloriam sanguine comparant , vitam ineraram temporali morte commutant. Neque alia erat Ecclesiae Ecclesiarum omnium Magistrae traditio ; quod belle indicant nota haec S. Leonis verba , Serm. I. de Epiphania, cap. . Necari omnes Bethbem parvulos iubet Herodes sed quos Rex impius eximit mundo , Christus inferis caeIs p ct quibus nondum sanguinis sui impendit redemp:ionem, jam matyrii tribuit dignitatem . Merito igitur contrariam opinionem temeritatis & magni erroris redarguit Su rea cit. disp. 24. scct. I. Secundum non minus evidens est, r. quia Ecclesia, quoties horumce infantium felicitatem commemorat, uni eorum martyrio innititur, nuΩqliam Diuitir by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION