장음표시 사용
11쪽
gat illum leges suas scripturum fuisse, si eis legendi potestas fuisset Huc accedit, qu0 nihil relatum inuenimus, quanti fuerit momenti translatio illa a Lycurgo in Pelop0nnesum facta. Immo per rhapsod 08 carmina in Graeciam deportata
esse statuendum nobis erit. Trecentis fere annis post Lycurgum a Solone lege sancitum esse legimus si , ut Singulae partes exacte ad scriptorum exemplorum idem ἐξ υ πο ολ ῆς ρας es χθαι recitarentur. Sisistratus uero optime meritus esse traditur de carminibus, quod consus a prius et dissoluta conquireret et in ordinem redigeret. Quae res quatenu recte
se habeat, qu0 ad fieri poterit, indagare in animo habemus. Quam quaestionem quoniam difficillimam esse haud ignorabamus neque dubitabamus assentiri uiro illi praeclarissimo dicenti, si quis de carminibus Homericis aliquid publici iuris
facere uellet, ei complures annos operam nauandam S SeΗ0mero eorumque librorum, qui de illo scripti sunt, c0piae inexhaustae, fieri non potuit, quin dissertationem nostram in arctiorem gyrum concluderemus. ac primum quidem id uideamus, Si placet, de recensi 0 nemo meri Pisistrate quae ueteribus tradita acceperimus, tum quae coniectata sint a recentioribus, denique quid ipsis nobis statuendum uideatur.
De recensione carminum omericorum Pisistrate quae a ueteribus tradita acceperimus, exponitur. Wolfius ubi in proteg0menis in immortalibus ad Pisistrati studia o merica peruenit: Nunc uero, inquit, nihil opus est coniecturas capere. Historia l0quitur. Nobis uero etiamsi
Diog. Laert. l. 57. Berctardy, Griechische Litteraturg. II. Bearb. voL pag. 275, II uol. p. 95. Nitzsch, de histor Hom. maximeque de script. eam aetate meletemata Hannov. 1830 fasc. I pag. 132sqq.
de Pisistrati studiis accuratiora ac credibiliora tradita sunt, quam de temporibus, quae praece Sserant, teStimonia tamentalium Script0rum desiderare liceat, qui Pisistrati aetate uel haud multo post illum scripserunt, et nostro iure interrogare, cur Herod0tus, cur Thucydides, cur Plato, qui Homerum eiusque carmina tam Saepe commemorant, cur Aristotele8, qui de unitate pica prae dramatica iudicat l, ne casu quidem in menti0nem recensionis Pisistrateae luciderint. Qua de re infra plura disputabimus. Sed ab Alexandrinis quamquam non diserte nominatur, tamen multis locis fatendum est eam apparere Significari. Te8timonium autem uetustissimum haud scio an epigramma illud sit, qu0d Pisistrati statuae Athenis inscriptum Anonymus ' memoriae n0strae tradit: υστερο δε ait ille, Ila ισιστρατος αυτα Sc. τα O 1 ρ0υπ0ιMF χτχὶ συWH ία γε , ως et ἐπιγραHλα τούτ0 δηλοῖ Α - ησι ὀπιγῖIρα L Livo iv 0υι αυτ0 το Πεισιστρατουὶ Τρις α τυραvviσαυτα τοσαυτακις c εδιωξεδη λος Κρεο η0ς και τρις πMI 'IST0,
12쪽
Welchero in acerrime impugnata est. Cicero enim Pi8istratum nimis doctum praedicans exclamatq):. Quis d0ctior iisdem illis temp0ribus se. VII sapientium aut cuius eloquentia litteris instructior suisse traditur quam Pisistrati Qui primus Homeri libros, consuS08 antea, Sic disposuisse dicitur, ut nunc habemus. Non fuit ille quidem ciuibus suis utilis, sed ita eloquentia fi0ruit, ut litteris doc
Deinde Flauius Osephus y aliquid de Pisistrati studiis
Homericis narrat, sed ne illum quidem nomine de Signat, uerum a Script0re Significari conicere p08Sumus: 0merum ille scribit aliquot annis p0st bellum Troianum uixisse eius que carmina litteris non mandata cantibus rhapsodorum memoriae p0 Sterorum relata, p0Stea demum collecta et ordinata esse unde exemplorum discrepantiam expediri posse:
Ad uerbum συ τεθηπι ι W0lsus addit uidelicet a Pisistrato et adn0tat' in , Tironum gratia cum Merian notandum est, illud λασι de rebus uel certissimis usurpari in fama minime obscura, non de eis, quae a nonnullis siue pauci traduntur. De his Graece S 7χσι Ξυιοι, χσι ιυῖς. μDe 0dem l0e Nitχschius' multa disputans omnem sere Joseph sdem abr0gat. Ab his temporibus saepius Pisistrati recensi Si non Semper uerbo memoratur, at significatur, id quod facile intellegi 0test. Nam haud mult040st Josephum Plutarchus ' narrat Heream Megareum Scripsisse Pisistratum uersum Odysseae X 63l ' χαριζῆ λευο τυις 'Αθηυαιοις intulisse inm0merum.
Clarissime uero Pisistrati recensionem Pausaniasi in
Pergo ad Diogenem Laertium, qui studia Homeri Pisi- Strate commemorat, sed Sol0ni de carminibus merita meliora e8se, quam Pisistrati uidetur indieare his uerbis λεὶ τα τε ομηρ0 ε υπ0ἶ0λης γεγρα*ῖ α' ωδεισθαι, ι0v
Quem locum diuersissimis rationibus explanare' ' uirid0cti conati sunt de quo latius n0bis erit disserendum. Eodem fere tempore scribit λβ Claudius Aelianus Prae-ne8tinu S, 08tquam antea translationem carminum Homericorum in Graeciam a Lycurgo factam commemorauit: υστῖρ0 δ Πῖισιστρατ0ς υvαIM . απῖγγὶ, τη, λιαδα
Ab hoc igitur seript0re diserte Pisistratum Odysseam et Iliadem, non epicum cyclum, id qu0d nonnulli ' opinantur, recen Suis Se Urmatur. Multis saeculis p0st Aelianum Suidasi' Η0merum uariis in urbibus, qua obiisset, carmina Sua Scripsisse et reliquisse pr0dens addit:
13쪽
Iam vero Libanius Pisistratum carminum Homericorum ordinatorem laudati')'ῖvω συλλ0 ς, 0 θησ0'ῖ TO Ομήρου λιυ.ητ υ; Idem in Socrat apologia ' postquam a Socrate et alios poeta uetuStos uituperat0s esse et Homerum affirmauit,
Nec uero n0 Eustathius archiepiscopus Thessaloniceusis Η0meri studiosissimus narrat ij.
Idem quod ex antiquis scriptoribus se hausis Se 0ntendit:
Mirum aliquid de recensione Pisistrate grammaticus quidam in refert, quod totum enarrare longum est haec uerba ad quaestionem nostram pertinent: Πεισιστρατος τις τις Beck. Αθη αι is στρατ ηγός, θελ ov
Porro maximi momenti sui scholium nuper ab Osanno inuentum, eum antea, ut 8Sent ταιρ0ι, de quibus Plutarchus loquitur, sciret nemo. Qu0d postquam ei neckius, cui ab Osanno erat missum, edidit, alii maximi pretii, alii ueluti Prellerus, ne parui quidem esse putabant. BitSchelius autem cunct0S, qui B0mae Sunt, codices Plautin0s percensens in bibliotheca c0llegii Romani in codice quodam Plauti seli 0lium illud ab Osanno inuentum repperit, quod totum primu Rit- schelius edidit 'in ex quo ea tantum, quae ad disputationem n0stram attinent, hoc loco Scribere uolumus: Ceterum Pisistratus sparsam prius Homeri p0esim ante Ptolinaeum Philadelphum annis ducentis et eo etiam amplius sollerti cura in ea, quae unc ex Stant, redegit u0lumina usus
tom. II pag. 182 not. 1. ibid. M in libello die alexandrinische Bibliothe unte de ersten Ptolmaeer und die Sammtun de homerischen Gedichi unter Pisistratus rarest. 18 38 pag. 3 et 4.
14쪽
ad hoc opus diuinum industria quattuor ceIeberrimorum hominum uidelicet Concyli, Onomacriti Atheniensi. y), Zopyri Heracleotae et Orphei Crotoniatae. Nam carptim prius Ηomerus et non nisi difficillime legebatur. Quin etiam ' post Pisistrati curam et Ptolmae diligentiam ristarchus adhuc exactius in Homeri limandam collectionem uigilauit. Heliodorus multa aliter nugauit, quae I0ngo conuitio Cecius reprehendit. Nam ' olim LXX duobus doctis uiris a Pisistrato huic negotio praepositis dicit Homerum ita fuisse compo Situm, qui quidem Zeno doti et Aristarchi industriam δ' omnibus praelatam comprobarint, quod constat fuisse salsissimum, quippe cum inter Pisistratum et Zenodotum fuerint anni Supra ducentos Aristarchus autem quattuor annis i minor fuerit ipso et Zeno dolo atque Ptolmaeo.
Quo de scholi Ritschelius et Nitetschius δ' multum
disputauerunt. De coruptela autem, qua laborat Scholium, infra nobis erit agendum. Hoc Scholium inuentum cum multas praeberet difficultates, uir docti optabant, ut e nouis lantibus ipsa Graeca uerba eruerentur, quae in Latinum Sermonem Plauti interpres conuertisset. Quod ex parte euenit e uulgatis rameri Aneedotis Parisiensibus. His ε enim prodita haec sunt, ceteris omiSSiS. καιτ0ι α Οαηρικας εἶδ03. κ0vτα δυο γρανιματικοὶ επὶ
y athenien eod. γ' stum eod. γ' Nam l. LXXII duobus eod. δ') industria eod. V quattuor regnis coniecit Ritsch. I. l. p. 36-71. programm de Pisistrato Homeri carminum instauratore. Κiel 18 39. Ahuol. I. pag. 6, quae ex scriptione Anonymi Περὶ κω λωῖρας sumpta sunt.
De ratione autem quae inter Graecum grammaticum et Latinum intercedat Ritschelius y- optime diei Graeca et Latina etsi in plurimis locis satis inter se congrua, tamen ad uerbum minime quadrare, uerum Sic potius differre, ut binos grammaticos ex eodem quidem fonte, sed eorsum et eum discrimine hausisse appareat. Quod Ritschelius Minerua haud inuita diuinasse nobis uidetur ratis grammaticum et Latinum et Graecum agetet hausisse grammaticum autem Latinum TZetZ auctore usum esse iam Dindoctus uidit. Denique Henricus Keilius communem scholiorum sontem Ioannis TZelgae protegomena scholiorum inari St0phanis Plutum et Nubes repperit repertaque edidit δ'). Ibi scripta ex
Ibidem pag. 118 leguntur haec: τας Ola χρείους δέ sc. ἱνλους κατεξαίρετο προδιακο
ῆ- in libello: eorollarium disputationis do biblioth. lexand deque Pisistrati curis Homeri pag. 5. 'hin Rhein Mus VI n. F. pag 108 seqq. et pag. 43 seqq. yy Tetzizzγα cod. Lehrsius in eodem Rhein Mus XVII pag. 496 παροι uideri dittographiam ex zγα censet.
15쪽
τρατο τυ 'OLVγὶρου συvτῖθη υαι καὶ ρθωθ' vae ληρ tu παρατω 0 -.Η0s igitur lantes habemus recensi0nis carminum Homericorum Pisistrateae Ex quibus apparet totam antiquitatem de hac re c0nsentire Pisistratum de carminibus Η0mericis egregie meritum esse, Sed qualia Sint ejus merita, cum accuratius nusquam desiliantur, incertae adhuc fluctuant uirorum
Quae a recentioribus sint coniectata. D studiis Pisistrati Homericis uirorum memoriae recentis iudicia possunt distribui in classes duas. Nam alteri, qui carmina e0mplurium poetarum arbitrentur fuisse Iliadem et Odysseam, Pisistratum, utp0te qui uersus ordinarit et c0nglutinarit 6 λ ρ ης , uerum Homerum, alteri, qui ab uno poeta uniuerSa profecta esse Statuant, Pisi Stratum, quippe qui carmina confusa in ordinem redegerit, alterum Homerum habent. Atque illorum dux est Wolfius, h0rum ducem haud scio an liceat nominare Nitgschium. Etiam de alia re multi multa disputauerunt. Priusquam enim scholium Plautinum inuentum es Set, coniecturi assequi tentabant, quinam essent Socii
illi Pisistrati, alii de aliis c0gitantes. Sed illo sch0lio inuento
difficultates non omnino sunt superatae. Quid autem recentiores de hac re sentiant, infra scribam, Sed omnia omnium iudicia enumerare neque possumus in tanta librorum de hac re Seriptorum e0pia neque opus ducimuS, cum uerbi magis, quam sententiis discrepent. De hoc autem omnes cum recentiore uno ore conSentiant Pisistratum carmina Homerica recen8ui8Se, qu0modo et cur et quibus auxiliis sententiae uir0rum doct0rum uariae
sunt discrepantesque. 0lsus in protegomenis' breui in
conspectu p0nit, quae de quaestione nostra homines ante Sestatuerint: Illi sere Pisistrat dare uidentur, ait, codice Singularum rhapS0diarum a poeta forte, ut Suidas docet, in uariis urbibus, qua obierat, relictos dicam an oppigneratos his codicibus instruetum illi credere uidentur nam affirmate loqui n0n audent confusionem paullatim a Sarcinatoribus carminum actam sustulisse ac non tam nouum ordinem designasse, quam pri Stiuum et genuinum restituisse omnin0que tantum in hoc negotio relinquunt homini, qui ex eo ipso maximam famam eruditionis consecutus est, quantum hodie interdum neglegentiores scriptores relinquunt curae typ0graphorum. Ipsius uero Volsi sententia haec est uocem totius antiquitatis et L summa spectetur consentientem Jamam testari, Pisistratum carmina Homeri primum consignas Selitteris et in eum ordinem redegisse, quo nunc legantur. Ticollecta, non recollecta carmina esse. Dubium autem ei est, utrum ueteres uni Pisistrat tribuerint neg0tium an, ut Saepe faciant, ad eum auct0rem retulerint, qu0d hortatu eius et auctoritate factum sit fortasse fuisse plures, qui Pisistrato adiutorium facerent uelut Orpheum On0macritum, Simonidem eum Teum Anacreontem, quorum quemque uideri illi ad ordinanda carmina operam suam praebuisse. Cum Wolso
prorsus facit . uellerus. Neque dissentit Lachmannus δὶ, qui Pisistratum primum c0ntendit nonnullis adiuuantibus carmina illa a multis 40etis scripta et cantibus tantum rhapsodorum memoriae tradita scriptura persecutum 8Se et in totum ordinasse; quam editionem l0quitur tantum de Iliade evulgatam unius esse poetae habitam ita, ut ab Pisistrati aetate iam Ilias, quae nunc sit, eadem fuerit. Mu0rum sententiam sequitur Sengebuschius 3 qui censet primum' pag. XLIV. in lib. homo ische Vorschule'. Leipet. 1824 et 36. - . Betrachiunge uber die Ilias pag. 31 et 34. 3 in dissertatione Homerica posteriore pag. 27 seqq. quam inuenies praemissam indocti editioni Η0erim Odysseae. Tips. 1856.
16쪽
Pisistratum, theniensium tyrannum, Iliadis et Odysseae partes e dissipatione illa retraxisse operaque uirorum doctorum adiutum colligenda omnia disiecta quasi membra poetae μ ordinanda, litteris curasse describenda Pisis fratum si in et ipsum ordinem procul dubio multis locis mutasse et arctioribus quasi laqueis extrema carmina cum initiis subsequentium colligasse et aliis quoque locis, qui aperte inter Sepugnare uiderentur aut eiciendo aut addendo carminum prospexisse aequalitati. Denique Lauerus' Pisistratum scribit primum carmina illa p0pularia iussisse tota litteris mandari, quo laetum esse, ut illa proferret in maiorem notitiam, quam cum canerentur et carptim legerentur, fieri p0sset. Illumque adductum esse ad ea c0lligenda, quod haud ignaruS, quantum Homerus ad animos hominum mouendo ualeret, maXimam uim habiturum eum ad tyrannidem suam Atheniensibus
Sane quidem nimium tribuit W0lsus testim0niis et mirum in modum excessit ueri nes, at parum ei addicere uidentur nonnulli ex eis, qui in sententia Wolfiana illa Summo omnium prius fauore excepta de origine Homeri carminum refellenda uersantur perhibentes haud ita magna esse Pisistrati de carminibus restituendis merita. Sed Nitgschius y quidem, Utricius, ' Welcherus' sententiam olsanam adorti sunt eo certe iure, qu0d ille primum Pisistratum H0meri carmina litteris mandasse contendit. Ac Nitetschius in metetematis ' iudicat Pisistratnm maxime h0 sibi proposuisse uideri, ut summo studio plena Homeri exempla a rhapsodis, penes quo ad Stam Sque aetatem Solos Scriptorum carminum exempla et usus sui SSet, pararet atque imprimis negotia illa ludos publicos et sacra nec nisi reipublicae usum spectasse. Sed hapsodo neque deinceps Homeri carmina habuisse omnes neque integra.
Ita conquirendam et dirigendam Η0meri poesim fuisse. 0-mericorum igitur carminum exempla Athenis primum edita esse. In eodem libro Nitgschius minime uerisimile ducit ab Onomacrito adiutum esse tyrannum tum pr0pter temp0rum rationem tum quod Onomaeritus longe allio in genere Satageret, neque a La80 - de quo reu Serus cogitauerat neque a Sim0nide, neque ab Anacreonte, Sed a Sol fortasse Orpheo Verum in programmate Τ' postea edito: Sch0lium, ait, Plautinum repertum eum quaedam, quae negaueram, confrinari et totum Pisistrati institutum illustrari uidissem, nihil tamen minore gaudio excepi. Porro depono illam, qua eram Sententia et ne Homeri quidem armina a Pisistrato in sollemnem tantum rhapsodorum usum, sed simul editionem ad legendum exactam atque comm0dam paratam et editam esse prosteor. Hoc iam libello quattuor illos uiros Pisistrati adiut0res ducit, qu0 paucula ex Su0pte ingenio interp0lasse putat. In tertio 'χὶ autem libro nuper uulgato, Sibi persuaderi negat uiros a Pisistrato ad opus illud diuinum adhibitos ingeniose carmina immutaSSe, qu0niam, quaecumque Homerica habuerint, haud examinata in duo illa uolumina eo recepiSSe appareat. Aliter Utricius yy statuit, hap80d08, qui Singula carminum Η0meric0rum parte cum re postularent, ad libidinem conectere S0lerent, contextum multi modi perturbaSSe,40c modo carmina permixta et dispersa Pisistratum disposuisse eisque inter se comparati pri Stinum restituisse ordinem. Plenas integrasque editione praest ei suisse uerisimile non uideri, qu0niam eiu cura ac Studium Superuacaneum atque inutile futurum fuerit sed alibi tales suisse cum ante Pisistratum putandum esse Merita autem Pisistrati apud solos Athenienses ualuisse editionemque illam parum criticam esse
habitam. Similiter et cherus/3 censet Pisistratum Η0meri
17쪽
carmina tota litteris descripta publice Athenis deposuisse,
Sed exempla antea fuisse plena, uelut Cynaethi, cui Homeri recensio assignari uideatur. Veram esse illorum Sententiam, qui Iliadem et Odysseam ex ribus rhapsodorum aut e Singulis partibus scripturae mandati a Pisistrat composita e 8Se
Porro Rit schelius β iudicat, dubium non esse, quin Zopyrus et Conchylus ad nostram usque memoriam omnino ign0tus et Orpheus Onomacrito duce usi Pisistrato tyranno carmina H0meri recensuerint. Atque totius antiquitati esse uocem, quatenu audiatur, per Pisistrati magnum quid et proprium pro Homeri carminibus esse effectum, opus diuinum appellari a grammatico, quippe qui Sparsam prius Homeri p0e Sina, cuius c0ntextus Solutus fuisset a rhapsodis Singula partes recitantibus, tu ea, quae nunc eXStarent uolumina, redigeret centextumque Scriptis totorum operum exemplis instauratum in omne aeuum Seruaret atque eum carmina in estorum et in bibli 0thecae rusum ordinasse. Jam uero estermannusin' si 0 primam carminum descriptionem nec primam conformati0nem ex Singuli priorum aetatum cantiunculis ad illa duo corpora a Pisistrato factam, at magnum dei0mero meritum ex lociS, qu0 Supra enumeraui, coniecit Perturbationis originem eandem statuit, quam pri0re neque Pisistratum poemata Homerica collegisse et ad totum contexuisse negat. Immo uero si id non fecisset, Alexandrinos haud dubie futuros fuisse infitiatur carminibus ita, ut habeamus, memoriae nostrae tradendis. Adhibitos autem esse quattuor, qui, quaecunque ducta eSSentΗ0merica, ad usum et publicum et priuatum componerent.
Tum Bernhardyus δ' affirmat olfium recte iudicaturum fuisse de Pisistrati curis, si uerba c0nsignasse litteris et '
i' in libello die alexandrin Biblioth etc. pag. 36-71. M .Pauly's Realancyclopaedie: s. u. Homer'. y Grundris de griech. Litteraturg. ed. II pari. I. pag. 90 Seqq.
0mississet, PisiStratum reuera primum carmina in eum ordinem redegi S Se quo nunc legerentur. Id potissimum illum egis Se ut Summam carminum retractaret, quae elegantia quadam compositionis partium singularum et dispositionis membr0rum iungendorum corrigenda essent. Qui illa recen-Suerint, dubium non esse, quin multa e diuersissimis locis exempla inter se contulerint et Pisistratus ita instituerit earmina ut Athenienses eis et diebus festis et in scholis uti et in bibliotheca poetarum ea deponere possent. Contra Fried-laenderus λ' Pisistratum negat illo consilio id fecisse, sed
illud tantum in animo habuisse, ut plendor estorum augeretur. Quod uoluerit, id assecutum esse, cum ex diuersissimis contextu formis, qui in rhapS0dorum S eSSet, ita ordinaret Homerum, ut uiris doctis recensio pristinorum ordinum simillima probari posset. Denique Κirchhosfius δ' , qui nihil noui quidem profert ' de origine Odysseae coniciens
ortam esse ex Simplici carmine, quod non sine consilio paullatim amplificatum sit, sed nouo ac Singulari modo, quae cogitauit, peregit, de nostra quaestione ita fere iudicat Circiter L. Olympiadem Odysseam eadem fere forma, qua etiamnunc, eamque Pisistrateae recen Si0nis fundamentum fuisse. Pisistrati uero socios nihil antiquius habuisse, quam ut lectionem constituerent, quae postea esset reddita uulgata eosque uersus interp0lasse nonnullo censet. Haec recentiorum iudicia de recensione Pisistrate memoratu digna habuimus, e quibus quid sit nobis probandum, nunc erit uidendum. Maxime autem impedimur ea re, quod ex lantibus ipsis ueterum parum haurire, sed ceniecturis tantum assequi possumus. Et qui multa coniectat, Saepe errat.
Cui err0ri eo magis uenia detur, quod multos et doctissimos uiros tota hac quaesti0ne erras Se constat.
18쪽
De recensione Homeri Pisistrate quid statuendum uideatur. Plerisque si Pisistratum optime de carminibus Homericis
meritum Sse persuadere uellemus, ab ea sententia nobis prosciscendum esset, quam nunc omnes fere philologos secuti Iliadem et Odysseam statim ab initi litteris mandatas et ex perfecto consilio panctas esse arbitrantur. Sed quoniam nobis propositum non est, ut Pisistratum ob merita illa quam maxime celebremus, sed ut sine ira et studio e fontibus hauriamuS, ne curare quidem Satius erit, utram unus poeta an
multi illa carmina condiderint, quippe quae res ad disputationem nostram nihil valeat. Primum igitur uideamus, quid ex fontibus illis efficiatur. Qu0 si statuerimus, norma inuenta erit, qua recentiorum iudicia metiri p0SSimus. Alia quidem uerba, quae scriptore ueteres adhibuerunt ad narrandum, quid de poematis Homericis Pisistratus se-
Suid . , disposuisse Cicer. , οἱ τυυθε λεv0 Eust.), in ordinem, redegit schol. Plaut. συvῖτεθηπα. Teteiges). Inter uerbum colligendi et disponendi est quidem discrimen, id quod
gestermannus animaduertit in), sed illud nihil refert, cumscriptorum unusquisque id premat, qu0 ei uidetur grauis-Simum neque id omittendum est, quod omnes studia Pisistrate uerbis tantum tangunt. Utrumque certe ad Pisistratum pertinere putandum nobis erit, qui et collegit et composuit disiecta membra poetae Nodum autem in scirpo
quaesiuisse nobis uidentur, qui alterutrum magis premendum esse opinati Sunt Iam uero ueteres carmina ad to-
In libro, quem supra memoraui in pag. 18. not. 16.
tum prius coniuncta suisse tradunt, sed esse consu8a, quippe quae carptim decantarentur σπ0ραδη - πρὶ αῖ δ00av0vj. Nostro enim indicio Pausaniae uerbum διεσπασαεvae iudicat partium coniunctarum distractionem. Itaque hoc teneamus, Pisistratum carmina Homerica, quae pris ad totum coniuncta rhapsodi carptim decantante perturbaverant, collegi8δ et in eum ordinem redegis8e, quo nunc leguntur
hoc enim diserte confirmant Cicero et scholium Plautinum).
At tria sunt, quae huic nostro iudicio aduersari uideantur. Nam forsitan quis mirum duxerit, cur Scriptores, qui paulo post Pisistratum fuerunt, studiorum eius Η0mericorum mentionem facerent nullam, praesertim cum tanti essent momenti, ut memoratu non digna solum, uerum etiam puSessent. Qu0d scriptorum silentium inexplicabile eis est, qui Pisistratum primum Iliadem et Odysseam ex cantiunculis uariis locis ortis undique congessisse et perScripsisse cum Volso censent. Contra si tenemus, Pisistratum nequaquam illa carmina in hanc, quam videmus, congruentiam primum composuisse, Sed amissam restituiSSe quid erit, cur meritum instauratoris eius elatum non esse miremur ab eis, qui ne
de bibliotheca quidem Pisistrate quidquam nobi retulerunt, qui nihil de Orphicis ad aetatis ingenium tam insignibus memorarunt. Huc accedit, quod scriptores, qui thenienses essent, tyrannum ciuibus inuisum laudare fortasse ueriti sunt. t cur tacent Alexandrini Editione quidem Pisistratea ipsa uti non potuerunt, nam Gellio' auctore, ex quo hausit Isidorus δὶ, omnem illam postea libr0rum copiam Xerxes Athenarum potitus urbe ipsa praeter arcem incensa abstulit asportauitque in Persas. Hos porro libros uniuerso multis p0st tempestatibus Seleucus rex, qui Nicanor appellatuS St, reserendos thenas curauit. Neque uero certo scire licet,
19쪽
utrum inter hos libros a Seleuco relat08 carmina quoque illa suerint necne. Quamquam Alexandrinos exempla Pisistrateum ipsum in manibus habuisse uerisimile non est, dubitare tamen non poSSumu S, quin editionis Pisistrateae descriptae ad Alexandrinos pr0pagari posset contextus. Nam profecto Ritschelio assentiendum erit statuenti Alexandrin0s aliqua
forma carminum, quae ueterem auct0ritatem haberet, profundamento S08 88 ita, ut, cum quaedam alii auctoritatibus attemperarent, tamen ad illam tamquam n0rmam e componerent. Hoc autem fundamentum manifesto non aliud suisse, quam recensi0nem Pi Sistrateam, quae in uulgatae modum obtinuisset. Hanc igitur conditionem omni negotio subiectam illos secutos esse tacito consensu Arbitrandum igitur n0bi est, qu0 modo n0 nunc operam dare con Sueuimus, ut contextum ab Aristarcho constitutum restituamus,e0dem modo Alexandrinos ad recensi0nis Pisistrateae n0rmam editionem direxisse neque fine transiisse. Nam etiamsi haud dubie tam gnari erant, quam o Steriores, quo uerSUS Pisistratus interpolas Set, rem0uerunt tamen nullos. Quod autem non saepius diserte ad illum auctorem relegant, non
offendit, quandoquidem, quantum Pisistrato deberetur, inter omnes c0nstabat. Tum uero fieri potuit, ut Alexandrini libris descriptis ρ ροτυπου illius dem auctoritatemque assignare et ex hoc se hausisse Simulare uererentur eo magis qu0d temporum longinquitate permulta falsa subrepsisse haud ignorabant. Denique saepius quam uidentur ad Pisistratum prou0cant. Nam uiri d0ctissimi uicerunt M libros ill08, qui κο ιυχὶ uel .c0ιv0τεραι et illos, qui haud multo ab his diuersi si δ ημωδῆις uocantur, ex editione Pisistrate haustos esse, ut cum h08 memorant, ill0s indicant. Po Stremo permagni momenti est,
εὶ Nitetschius in programmat pag. 27 sqq. Ritschelius in libro: die alexan. drinische Bib. pag. 60. . Ribeckius in Philol. VIII p. 470. - Wolfius proleg. LXXX.
quod Aristarchus Homerum suisse Atheniensem opinabatur, quod Attice potissimum strueret uerba si quam opini0nem licet Aristarchus sibi finxerit, id quod Sengebusebius y censet, id ipsum testimonium nobis uidetur grauis Simum, omnia exempla, quibus Alexandrini usi essent, ex Pisistrateo fluxisse; editionem igitur illam Atticam undamentum omnium OSterarum sui 88e. Jam uero dem0nstrandum erit eum l0cum, quem apud Diogenem Laertium legimus, iudicio nostr de H0mero Pisi- Strate non repugnare. Quem quod graui 8simus est multisque uirorum doctissimorum' et explicationibus et mutationibus tentatus, iterum apponere placet: τα τὰ Ορι ηρ0 εξ υπ0'0λ'ς γεγραῖ ραψωδῖυσθαι, ι0 07z0υ
τυ ε φαευ0υμ putabis, ante Pisistratum S0l0nis per arbitrandum tibi erit ordinata quidem suis Se carmina, neque uero in talem continuationem Seriemque rerum, ut uini inter Se apta colligataque essent, sed a Sol 0ne di Stributa potius es Se, ut primum haec, tum illa, deinde alia rhapsodia, sicuti p0sceret rerum ordinis ac temporum ratio, decantaretur, ita ut certa quaedam et commoda ρα Pi efficeretur 'in a Pisistrato
' es. Jahn annali. 67. . p. 252 sqq. D dissert Hom. II pag. 4. - cs. Duenteterum in libr. de Homero deque epico cyclo pag. 12 ' Similiter Wolfius in proleg pag. XLI. . uidetur mihi Solon hoc instituisse, ut cum
prius singulares rhapsodiae sine ullo Ordine rerum et temporum canerentur,
id est ut in uno conuentu primum Ulyssis N 7zzz aut MVηστη ΘOPOVια, mox Νεκυ t siue Νεκυο λαυτεια - decantaretur, ita partes distribuerentur pluribus rhapsodis, ut aIio alium excipiente deinceps perpetua et commoda ραρή meeretur
20쪽
vero priStinum et genuinum ordinem reStitutum esse. Itaque Welcherus' ' perperam iudicasse uidetur, qui narratiunculam Die uehidae scriptoris ueram haberet, ab eo credi non po8Se Pisistratum carmina collegisse et ordinasse. At Uu'0ἶ0λης ne recte quidem explicatur a Diogene immo eum Nisgschio in et Bernii ardyo 'in definiendnm est: nach gegebene Vors christ aut nachon Kei sun und Instruction 'R . Nam ἐς ὐπυ:0λχς α ουχι Τε est uerbis conceptis uel in praeeuntis uerba iurare et ' π0 λῖυ siue monit0ri β sive I0ρυ διδασκαλος λβὶ Ergo statuendum nobis est, rhapsodia carptim priu8 litteris mandata fuisse, ad quorum exemplorum normam cantum rhapsodi exigere deberent, Pisistratum uero eum rhapsodiarum ordinem e Stituisse, quem genuinum haberet.
Quod si ita est, recte discernere p0ssumus, quid fuerit meritum S0l0nis de Homero, quid Hipparchi, de qua re infra. Falsa autem illa, quae apud Di0genem additur interpretatio utrum e Suida, ubi eadem legitur, illata esse uideatur, quam Nitetschii sententiam reiecit Berialiardyus, doctissimus Suidae
interpreS, SeSe nullum repperis Se huius m0di 0ntagionis exemplum, quae a Suidae copi0li prosecta ad Diogenem permanarit, teStatur, an ipsius Diogenis err0ri deberi putandum sit, integrum atque in iudicatum relinquendum nobis est. Quae uer Sequuntur uerba, ea pro integri haberi nequeunt. Laeunam enim inter Izισιστρατ0 et ς Θ ησι, SSe apparet. Quam Ritschelius yyyita explendam coniecit:
δ' episch. cycl. p. 388. y meleit. II pag. 132 seqq. I. l. pari. II pag. 5. ' in Nitetsch. lib. Sagenpoesi pag. 414. ' Polem apud Macrob. V. 19. einech. comm . misc. p. 42. f. Plutareh. reipubl. ger praec. 7, ' Bernhardy l. l. p. 94. 30 l. l. pag. 65. '' apud
ab omnibus laudaretur, Solonem re uera multo melius de carminibus meritum Sse, quoniam id potis Simum egisset, ut licentiam rhapsodorum coerceret, quo actum eSSe, ut contextus ad dem exemplorum scriptorum traderetur, Sed Pisistratum ex libidine agentem egregio merito offecisse. Similiter etiam Lehrsius ''ὶ ἡ Ε k0mmi, inquit, in an guter Gedanken ZuSammentiantheraus, en man VerStetit durchdies nach Attica ingesuhrte Sitte, de Homer interetnander orgutragen ha Solon die Behannis hast und die Be-rtihmthei desselbe in Attica meli verbreitet, at PisiStratu dadurch, das e ih de Athenienser durch ingescho- bene Verse u threm Ruhme angiehen machie. Cui interpretationi astipulandum mihi uidetur relegata ea, quae legitur apud Fabricium 'in uerbum ρωτιζε tu accipiendum non tam de gl0ria, quam ex Solonis insituto consecutus fuerit Homerus, quam de facili 0ri eius carmina intelligendi ratione propterea, quod ille plus omnino carmini rite interpretando conserat, qui illud dispersum in ordinem redegerit, quam qui in ordinem redactum in libros distinxerit. Hac commoda interpretatione admissa, artesius addit, dubito num cum Ignatio in Rossi uerba λχάλm et cetera eicienda et pro adnotatione inepti cuiusdam habenda sint. Neque nos id credimus, Sed primam interpretationi partem rectiSSimam eSSe, illud contra ineptum arbitramur 80l0nem carmina ordinaSSe, Pisistratum ordinata in libros tantum distinxis Se. Denique silentio transeamus Nitetschii in opinionem Di- euchidam Megarensem Sol 0nis gratia Pisistrati merito obtrectasse a iis cheli 0 optime resutatam. Itaque aut toto
coelo a uero aberramus aut non obstat Diogenis locus ententiae Supra XpOSitae.