라틴어 문장 검색

Colligebant autem mane singuli, quantum sufficere poterat ad vescendum; cumque incaluisset sol, liquefiebat.
그래서 그들은 아침마다, 제가 먹을 만큼만 거두어들였다. 해가 뜨거워지면 그것은 녹아 버렸다. (불가타 성경, 탈출기, 16장21)
qui percusserunt ex eis circiter triginta et sex homines persecutique sunt eos de porta usque ad Sabarim et percusserunt eos in descensu; pertimuitque cor populi et instar aquae liquefactum est.
아이 사람들은 그들 가운데에서 서른여섯 명을 쳐 죽이고, 성문 앞에서 스바림까지 뒤쫓아 가 내리막에서 그들을 쳐 죽였다. 그러자 백성의 마음이 녹아내려 물이 되어 버렸다. (불가타 성경, 여호수아기, 7장5)
Fremuerunt gentes, commota sunt regna dedit vocem suam, liquefacta est terra.
민족들이 우짖으며 나라들이 동요하지만 그분께서 큰 소리 내시니 땅이 녹아 흐르네. (불가타 성경, 시편, 46장7)
Si liquefacta est terra et omnes, qui habitant in ea ego confirmavi columnas eius.
땅이며 그 모든 주민이 뒤흔들려도 내가 세운 그 기둥들은 굳건히 서 있다. 셀라 (불가타 성경, 시편, 75장4)
Emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius, et fluent aquae.
당신 말씀 보내시어 저들을 녹게 하시고 당신 바람을 불게 하시니 물이 흐른다. (불가타 성경, 시편, 147장18)
et quis scit utrum sapiens an stultus futurus sit? Et dominabitur in laboribus meis, quibus desudavi et sollicitus fui sub sole. Hoc quoque vanitas.
그가 지혜로운 자일지 어리석은 자일지 누가 알리오? 그러면서도 내가 태양 아래에서 지혜를 짜내며 애쓴 노고의 결실을 그가 차지하게 되리니 이 또한 허무이다. (불가타 성경, 코헬렛, 2장19)
Aperui dilecto meo; at ille declinaverat atque transierat. Anima mea liquefacta est, quia discesserat. Quaesivi et non inveni illum; vocavi, et non respondit mihi.
나의 연인에게 문을 열어 주었네. 그러나 나의 연인은 몸을 돌려 가 버렸다네. 그이가 떠나 버려 나는 넋이 나갔네. 그이를 찾으려 하였건만 찾아내지 못하고 그이를 불렀건만 대답이 없었네. (불가타 성경, 아가, 5장6)
Nec deus effulsit magis aspectabilis olim, Dum Danaen flavo circum pretiosus amictu Ambiit, et, gratam suadente libidine formam, Depluit irriguo liquefactum numen in auro.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:7)
multo hic stagnantia fuco Moenia flagrantem liquefacto suphure rivum Fingunt, et falsus tanta arte accenditur ignis, Ut toti metuas tabulae, ne flamma per omne Livida serpat opus, tenuesque absumpta recedat Pictura in cineres, propriis peritura favillis.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 10:2)
Quod si nostris, id est christianis temporibus, tanta est raritas amicorum, frustra, ut mihi videtur, in huius virtutis acquisitione desudo, quam me adepturum, eius mirabili sublimitate territus, iam pene despero.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:48)
Non enim tumor superbie intus eructuans ut exiret in publicum, me huius operis coegit ad fabricam, uel fauor popularis applausus insolentem inuitauit ad operam, sed ne meus sermo contraheret de cure raritate rubiginem aliorumque profectibus labore mei studii desudarem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 2:4)
Hoc in mente diu scriptum mihi sedit, ut omnes Et simul instanter, caute, solerter ad unum Desudemus opus, in quo tot munera fundat Quelibet, ut post has dotes uideatur egere, Nostrorum crimen operum redimatur in uno, Vnius probitas multorum crimina penset Vnaque quamplures exterminet unda litturas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:5)
Ergo Minerua uidens tanto splendore Sophye, Tot donis tantisque datis splendere sorores, Ordinat, iniungit, iubet, imperat, orat ut instans Quelibet istarum comitum, comitante Sophia, Corpore, mente, fide studeat, desudet, anhelet, Instet et efflciat ut currus currat ad esse, Quo terre spacium, mare, sydera, nubila, celum Transeat et, trini superato cardine celi, Scrutetur secreta Noys sensusque profundos Hauriat et summi perquirat uelle magistri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 22:1)
Aggrediens proprium uirgo prefata laborem, Non honeris concussa metu, non fracta labore, Ad proprium desudat opus multumque rebellis Materies tandem sequitur superata uolentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 26:1)
Amplius admirans, magis hesitat, amplius herens, Inquirit quo iure poli, qua lege beata Nata patrem, terrena Deum, casura manentem, Flos cedrum, sidus solem, scintilla caminum Proferat, et mellis desudet petra liquorem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION