라틴어 문장 검색

Iamque artuum et membrorum divulsa compage, superscandentes corpora mortuorum, ad ultimam truncata deformitatem, velut exsaturati mox abiecerunt in flumen.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 7장 15:2)
si lentum et tabidum delegisset, ne admotus supremis Claudius et dolo intellecto ad amorem filii rediret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 66장3)
ac mox neque aegrae adesse curauit defunctamque et, dum aduentus sui spem facit, complurium dierum mora corrupto demum et tabido corpore funeratam prohibuit consecrari, quasi id ipsa mandasset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 51장 2:2)
gladiatorio munere reductis interdum flagrantissimo sole uelis emitti quemquam uetabat, remotoque ordinario apparatu tabidas feras, uilissimos senioque confectos gladiatores, quoque paegniaris patres familiarum notos in bonam partem sed insignis debilitate aliqua corporis subiciebat.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 26장 5:1)
At credo mea numina tandem Fessa iacent odiis aut exsaturata quievi.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 4:10)
Teque deis, ad quos alio procedure vultu Ficta soles, Hecate, pallenti tabida forma Ostendam, faciemque Erebi mutare vetabo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:58)
Indignas premeret pestis cum tabida fauces Inque ipsos vultus serperet atra lues, Siccis ipse genis flentes hortatus amicos Decrevit Stygios Festus adire lacus.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXXVIII1)
Haec habeo, quae edi, quaeque exsaturata libido Hausit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 101:3)
ut non peccarim mors quoque non faciet, non igitur mirum, si mens mea tabida facta de nive manantis more liquescit aquae, estur ut occulta vitiata teredine navis, aequorei scopulos ut cavat unda salis, roditur ut scabra positum robigine ferrum conditus ut tineae carpitur ore liber, sic mea perpetuos curarum pectora morsus, fine quibus nullo conficiantur, habent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 145)
tabida consumit ferrum lapidemque vetustas, nullaque res maius tempore robur habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 823)
Quam tibi non Perseus, verum si quaeris, ademit, sed grave Nereidum numen, sed corniger Ammon, sed quae visceribus veniebat belua ponti exsaturanda meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 3:6)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)
erit tamen beatior, intemperans membrum cui luctando claudum et tabidum dies oborta invenerit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus25)
miratus hostis posse limum tabidum tantum laboris sustinere ac perpeti explorat arte sciscitator callida deusne membris sit receptus terreis, sed increpata fraude post tergum ruit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium55)
quin etiam caelum atque solum, ventos, mare, nubes omnibus in commune dari, vel qui colimus te, Christe, vel exta litant sculptis qui tabida saxis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2274)

SEARCH

MENU NAVIGATION