라틴어 문장 검색

Hic uidet irrigui fontis radiare nitorem Qui prediues aquis, reliquo conspectior anne, Sidera luce domat, precellit mella sapore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:17)
etenim ex uno fonte lucis gemino sidere spatia diei et noctis inlustrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 64:2)
Virtutis species exsultat omnis, Laxantur vitio frena furoris, Languet justitiae Lucifer, hujus Vix umbrae remanet umbra superstes Exstinctumque sui sidus honoris Deflet, lucis egens, noctis abundans Dum fulgur scelerum fulminat orbem, Nox fraudis fidei nubilat austrum:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 42:2)
nam sol Ledaea tenebat Sidera, vicino cum lux altissima Cancro est:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:68)
Ille nepotem suum - quamquam illic omnibus omne cognatum est - applicat sibi nova luce gaudentem et vicinorum siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium ex vero peritus in arcana naturae libens ducit ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 151:2)
adsistunt lacrimis atque igne tumentes Cocytos Phlegethonque, et Styx periuria divum arguit, ille autem supera compage soluta nec solitus sentire metus expavit oborta sidera, iucundaque offensus luce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권9)
Te fera nec quicquam placidum spondentia Martis Sidera presserunt falciferique senis . Lux quoque natalis , ne quid nisi triste videres , Turpis et inductis nubibus atra fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 10:8)
"et iam quarta canit uenturam bucina lucem, ipsaque in Oceanum sidera lapsa cadunt."
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 439)
rutilo cognatum vertice sidus attollit cristatus apex tenebrasque serena luce secat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix6)
tu fessos exacta luce iugales proluis inque tuo respirant sidera fluctu.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Laus Serenae25)
laeditur adversum Phoebi iubar, ipsaque sedem lux timet, et durus contristat sidera fulgor, digna loco statio:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권16)
sed neque tam facilis res ulla est, quin ea primum difficilis magis ad credendum constet, itemque nil adeo magnum neque tam mirabile quicquam, quod non paulatim minuant mirarier omnes, principio caeli clarum purumque colorem quaeque in se cohibet, palantia sidera passim, lunamque et solis praeclara luce nitorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 23:15)
tamen ardua testor sidera teque, pater vatum Thymbraee, quis omni luce mihi, quis nocte timor, dum postibus haerens assiduus nunc aure vigil nunc lumine cuncta aucupor 3;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici64)
sunt tria nempe simul, lux et calor et vegetamen, una eademque tamen rota sideris indiscretis fungitur his, uno servat tot munera ductu et tribus una subest mixtim substantia rebus.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 124)
Iungentur ante saeva sideribus freta et ignis undae, Tartaro tristi polus, lux alma tenebris, roscidae nocti dies, quam cum scelesti coniugis mente impia mens nostra, semper fratris extincti memor.
(세네카, 옥타비아 4:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION