라틴어 문장 검색

Hunc Aesopi apologum Q. Ennius in Satiris scite admodum et venuste versibus quadratis composuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 21:1)
Et ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 264:5)
Si enim ea causa calamitatis fuit, non in eo est culpa, qui obnuntiavit, sed in eo, qui non paruit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 45:10)
si enim ea causa calamitatis fuit, non est in eo culpa, qui obnuntiavit, sed in eo, qui non paruit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 45:10)
veram enim fuisse obnuntia- tionem, ut ait idem augur et censor, exitus approbavit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 45:11)
Metellus tamen postulat ut sibi postero die in foro obnuntietur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 3 7:8)
adsequitur inter lucos hominem Milo, obnuntiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 3 7:14)
quo inspectante ac sedente legem tribunus plebis tulit ne auspiciis obtemperaretur, ne obnuntiare concilio aut comitiis, ne legi intercedere liceret, ut lex Aelia et Fufia ne valeret, quae nostri maiores certissima subsidia rei publicae contra tribunicios furores esse voluerunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 5장 1:6)
Primus porro obnuntio:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 228)
similis in apologis quoque et quibusdam interim etiam historiis exponendi gratia consequi solet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 153:5)
Prius quam abis, praesente ted huic apologum agere unum volo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 4, scene 149)
Miror quo evasurust apologus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 4, scene 157)
praesens hic quidem est apologus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 4, scene 162)
Graphicum mortalem Antiphonem, ut apologum fecit quam fabre.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 4, scene 1101)
Apologus Aesopi Phrygis memoratu non inutilis AESOPUS ille e Phrygia fabulator haut immerito sapiens existimatus est, cum quae utilia monitu suasuque erant, non severe neque imperiose praecepit et censuit, ut philosophis mos est, sed festivos delectabilesque apologos commentus, res salubriter ac prospicienter animadversas in mentes animosque hominum cum audiendi quadam inlecebra induit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION