라틴어 문장 검색

Nobis autem visum est eum in speciem propriam constituere, propter differentiam insignem quam habet erga priores duos.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 461:3)
Zeno autem, quod suam, quod propriam speciem habeat, cur appetendum sit, id solum bonum appellat, beatam autem vitam eam solam, quae cum virtute degatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 81:2)
Tunc de summo montis cacumine per quandam latentem fistulam in excelsum prorumpit vino crocus diluta, sparsimque defluens pascentes circa capellas odoro perpluit imbre, donec in meliorem maculatae speciem canitiem propriam luteo colore mutarent:
(아풀레이우스, 변신, 10권 34:3)
Cum autem naturaliter multiplicitas et submultiplicitas infinita sit, eorum quoque species per proprias generationes in infinita consideratione versantur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici eiusque speciebus earumque generationibus. 2:1)
proinde genere, specie, propriis, differentibus, iugatis, adiunctis, consequentibus, antecedentibus, repugnantibus, causis, effectis, comparatione parium, maiorum, minorum similis materia praebetur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 175:3)
sed his ipsis media interiacent multa, et ut facies, quanquam ex paucissimis constat, differentiam, ita vox, etsi paucas, quae nominari possint, continet species, propria cuique est, et non haec minus auribus quam oculis illa dinoscitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 165:1)
1. Cum igitur homo non nature instinctu, sed ratione moveatur, et ipsa ratio vel circa discretionem vel circa iudicium vel circa electionem diversificetur in singulis, adeo ut fere quilibet sua propria specie videatur gaudere, per proprios actus vel passiones, ut brutum anirnal, neminem alium intelligere opinamur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 17:1)
videntur hi motus nec sub congregatione majore nec sub congregatione minore bene collocari, sed esse tanquam congregativa media et imperfecta, ideoque speciem debere constituere propriam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 456:8)
finitioni subiecta maxime videntur genus, species, differens, proprium;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 149:2)
constat maxime, sicut est dictum, genere, specie, differentibus, propriis:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 130:4)
cui accedit hoc quoque, quod genus, cum dividitur species, nihil habet proprium, ut arbor pinus et olea et cupressus, et ipsius per se nulla proprietas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 277:2)
Quoniam autem naturaliter et secundum propriam ordinis consequentiam multiplicem inaequalitatis speciem cunctis praeposuimus primamque speciem esse monstravimus, licet hoc nobis posterioris operis ordine clarescat, hic quoque perstringentes id, quod proposuimus, planissime breviterque doceamus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Descriptio, per quam docetur ceteris inaequalitatis speciebus antiquiorem esse multiplicitatem. 1:1)
Astutiae species satis vafra est ea verba proprio nomine prolata sibi excidere pati, quae alium arripere et iis uti quis expetit, ut inde alterum irretiat et subruat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXII. DE ASTUTIA 13:2)
De altero, quod mox proposueram, nihil dubito quin per species digerendae vites disponendaeque sint in proprios hortos, semitis ac decumanis distinguendae:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 20장 4:1)
is velut propria ad negotia digrediens et per speciem officii manum complexus pulsum venarum attigit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 50장7)

SEARCH

MENU NAVIGATION