라틴어 문장 검색

et fratres eius Semeia et Azareel, Malalai, Galalai, Maai, Nathanael et Iudas et Hanani cum musicis David viri Dei; et Esdras scriba ante eos et in porta Fontis.
그다음은 하느님의 사람 다윗의 악기들을 들고 즈카르야의 동료인 스마야, 아자르엘, 밀랄라이, 길랄라이, 마아이, 느탄엘, 유다, 그리고 하나니가 따랐다. 에즈라는 그들 앞에 있었다. (불가타 성경, 느헤미야기, 12장36)
Musica in luctu importuna narratio; disciplina et doctrina in omni tempore sapientia.
때에 맞지 않은 말은 초상집에 풍악과 같지만 회초리와 훈육은 언제나 지혜로 통한다. (불가타 성경, 집회서, 22장6)
primum verbum in diligenti scientia; et non impedias musicam.
술자리에서 연주되는 음악은 금장식에 박힌 홍옥 인장과 같다. (불가타 성경, 집회서, 32장5)
Gemmula carbunculi in ornamento auri, et concentus musicorum in convivio vini;
젊은이여, 필요하다면 말을 하여라. 그러나 사람들이 요청하더라도 두 번 이상은 말하지 마라. (불가타 성경, 집회서, 32장7)
sicut in fabricatione aurea signum est smaragdi, sic numerus musicorum in iucundo et moderato vino.
많은 것을 간결하게 말하고 알면서도 침묵하는 사람이 되어라. (불가타 성경, 집회서, 32장8)
Vinum et musica laetificant cor, et super utraque dilectio sapientiae.
술과 음악은 마음을 즐겁게 하지만 이 둘보다 지혜에 대한 사랑이 낫다. (불가타 성경, 집회서, 40장20)
requirentes modos musicos et narrantes carmina scripturarum;
어떤 사람들은 노래를 지어 내고 이야기를 글로 남겼으며 (불가타 성경, 집회서, 44장5)
in omni ore quasi mel indulcabitur eius memoria et ut musica in convivio vini.
그는 백성을 회개시켜 바르게 이끌었고 혐오스러운 악을 없앴다. (불가타 성경, 집회서, 49장2)
non faber de fabrica melius aut de musice musicus?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 349:2)
Cujus etiam ut ineffabilem exprimerent benignitatis ejus dulcedinem, totam ei musicarum consonantiarum ascribunt harmoniam, qua et ipsum jugiter resonare firmamentum, et superiores mundi partes repleri perhibent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 43:9)
Nec rursus substantia est, si usitatam nominis substantiae appellationem sequamur, cum videlicet accidentibus subjectus esse non possit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:4)
Substantia est, quae omnibus accidentibus possit esse subjectum, albedo autem nullis accidentibus subjecta est, albedo igitur substantia non est. Ipse quoque Augustinus hanc usitatam et propriam significationem substantiae aperte profitetur in VII de Trinitat. lib., cap. 4 et 5, his quidem verbis de Deo disputans:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:6)
Unde manifestum est Deum abusive vocari substantiam, ut nomine usitatiori intelligatur essentia, quae vere ac proprie dicitur, ita ut fortasse Deum solam dici oporteat essentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:14)
Sed nec proprium et usitatum nomen Dei ad illam unicam divinitatis majestatem, quae excogitari non valet, necdum disseri, ipsi magni philosophi noverunt accommodare qui cum Deum cum Marte nominant, quem animali rationi supponunt, de mundo et coelestibus corporibus illud, ut supra meminimus, accipiunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:23)
Qui etiam cum ea quae per miracula fiunt impossibilia dicunt, vel contra naturam fieri pro fitentur, ut virginem parere, vel caecum ulterius videre, profecto ad usitatum naturae cursum, vel ad primordiales rerum causas respiciunt, non ad excellentiam divinae potentiae, quam videlicet constat ex propria natura quidquid decrevit posse, et praeter solitum ipsas rerum naturas quocunque modo voluerit permutare.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 32:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION