라틴어 문장 검색

Quae risit occulte dicens: "Postquam consenui, et dominus meus vetulus est, voluptas mihi erit?".
그래서 사라는 속으로 웃으면서 말하였다. ‘이렇게 늙어 버린 나에게 무슨 육정이 일어나랴? 내 주인도 이미 늙은 몸인데.’ (불가타 성경, 창세기, 18장12)
Sic mirti presunt lauris, oleaster oliuis, Sic saliunca rosis, uilis sic alga iacintis Prefertur germinique lutum uiolisque cicuta;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 4:2)
Miraturque Deum nostram uestire figuram, Et nostras habitare casas flammantis Olimpi Rectorem, floremque rose latitare sub alga, Et gemmam uestire lutum, uiolamque cicuta Velari, uitamque mori, tenebrescere solem, Qui gunfi, que iuncture, quis nexus et unde Connectant humana Deo, diuina caduco Consocient hominique Deum, quis federet ordo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:30)
Vultu florigero flos aquileius Florum praenituit lucifer omnium, Vernalisque loquens temporis oti Stellabat violae flosculus arbuta, Picturae facies plena favoribus:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 3:4)
Quo violae speculum terrae cunabula lingens, Aeris afflatus postulat ore novo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 6:8)
- Qualiter Tankradus aliud praesidium, nomine Vetule, obsederit, ammiraldo quodam sibi confoederato.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 89:2)
Eodem anno tempore Quadragesimali Sarepta capta, muris et turribus reaedificata et custodibus munita, castellum, quod dicitur Vetule, situm in montanis [0695B] in regione Gybel, Tankradus collectis viribus obsedit spatio trium mensium;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 90:1)
- Ammiraldus idem cum Tankrado Vetule obsidione cingens, civibus urbe erumventibus, vix fuga elapsus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 91:2)
Et alibi, De puero prodire senem me precipis, at tu De vetulo esse puer, tu Maximiniane, cupis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 86:7)
Dixit enim quidam philosophus, "Accipe puellamin uxorem, quamvis sit vetula."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 99:9)
Et extrahens lintheum vetula quantum potuitunum cornu illius sustulit et alterum filiae sublevandum dedit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:11)
Sed dum filia sua hostium aperiret marito, arripuit vetula nudum gladiumet commisit amasio iussitque ut ante hostium in introitu mariti filiaesuae stricto gladio staret, et si aliquid ei maritus loqueretur, nihilresponderet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:7)
Respondit intus vetula:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:12)
Et in redeundo obviavit cuidam vetulae pannis heremitalibus indutae.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:15)
At ipse sicut vetula iusserat egit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION