라틴어 문장 검색

Adulescens ego Romae, cum etiamtum ad grammaticos itarem, audivi Apollinarem Sulpicium, quem inprimis sectabar, cum de iure augurio quaereretur et mentio praepetum avium facta esset, Erucio Claro praefecto urbi dicere, praepetes sibi videri esse alites, quas Homerus τανυπτέρυγασ appellaverit, quoniam istas potissimum augures spectarent quae ingentibus alis patulae atque porrectae praevolarent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, Temere inepteque reprehensum esse a Iulio Hygino Vergilium, quod praepetes Daedali pennas dixit; atque inibi quid sint aves praepetes et quid illae sint aves quas Nigidius inferas appellavit. 12:1)
Sed turba grammaticorum novicia κατ' ἀντίφρασιν, ut quaedam alia, hoc quoque dici tradiderunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 6:2)
Sed inquirentibus nobis quaenam ratio et origo esset huiuscemodi figurae populabundus et errabundus et laetabundus et ludibundus multorumque aliorum id genus verborum, εὐεπιβόλωσ hercle Apollinaris noster videri sibi ait particulam istam postremam in quam verba talia exeunt vim et copiam et quasi abundantiam rei cuius id verbum esset demonstrare, ut laetabundus is dicatur qui abunde laetus sit, et errabundus, qui longo atque abundanti errore sit, ceteraque omnia ex ea figura ita dici ostendit, ut productio haec et extremitas largam et fluentem vim et copiam declararet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XV 9:1)
CUM Romae a consulibus iudex extra ordinem datus pronuntiare intra Kalendas iussus essem, Sulpicium Apollinarem, doctum hominem, percontatus sum an his verbis intra Kalendas ipsae quoque Kalendae tenerentur, dixique ei me videlicet datum Kalendasque mihi prodictas, ut intra eum diem pronuntiarem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 2:1)
Ea omnia cum Apollinaris scite perquam atque enucleate disputavisset, tum ego haec dixi:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 18:1)
Tunc Sulpicius Apollinaris renidens:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 20:1)
Haec tunc Apollinaris scite acuteque dicere visus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 21:6)
Erucius Clarus, qui praefectus urbi et bis consul fuit, vir morum et litterarum veterum studiosissimus, ad Sulpicium Apollinarem scripsit, hominem memoriae nostrae doctissimum, quaerere sese et petere, uti sibi rescriberet quaenam esset eorum verborum sententia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XVIII 3:1)
Tum Apollinaris, nobis praesentibus, nam id temporis ego adulescens Romae sectabar eum discendi gratia, rescripsit Claro ut viro erudito brevissime, vetus esse proverbium inter os et offam, idem significans quod Graecus ille παροιμιώδησ versus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XVIII 4:1)
CUM in domus Tiberianae bibliotheca sederemus ego et Apollinaris Sulpicius et quidam alii mihi aut illi familiares, prolatus forte liber est ita inscriptus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 2:1)
Tum Apollinaris, ut mos eius in reprehendendo fuit, placide admodum leniterque:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 6:1)
Haec Sulpicius Apollinaris audientibus nobis dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 18:1)
Quapropter urbanissime respondisse praetorem, non indoctum virum, barunculo cuidam ex advocatorum turba, Sulpicius Apollinaris in quadam epistula scriptum reliquit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, V 4:1)
Quod Sulpicium autem Apollinarem memini dicere, virum elegant scientia ornatum, huiuscemodi est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, V 6:1)
emplastrum enim dixit οὐθετέρωσ, non genere feminino, ut isti novicii semidocti.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VII 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION