도구

도구

라틴어 문장 검색

Inde eciam Ovidius epistolarum dixit, Perdere posse sat est, siquem iuvet ipsa potestas:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 93:18)
Unde eciam Ovidius dixit,
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:8)
Et potest dici ut Ovidius epistolarum dixit, Quecumque equor habet, quecumque pericula tellus, Tam longe cause suspicor esse more.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:6)
Aitenim Ovidius epistolarum, Sint procul a nobis iuvenes ut femina compti!
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 95:8)
Et Ovidius:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 12:3)
" Inde etiam Ovidius dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:11)
"Inde etiam Ovidius, De Remedio Amoris, dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 189:19)
"Nunquam bibesmel sine veneno, " et scripturam Ovidii dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:9)
" Et Ovidius dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 257:17)
(2) Hoc etiam videtur tangere Ovidius loquens de lacteo circulo et dicens:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 3:1)
(2) Dictum autem Ovidii metaphoricum est, quoniam non nisi per viam candidam candore innocentiae et institiae pervenitur "ad magni tecta tonantis".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 10:1)
--- (Homerus, Iliad. Δ).
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 16장 3:4)
Affirmant etiam aliqui, terrarum halitu densiore crassatum aera, emittendis corporis spiraminibus resistentem, necare non nullos, qua causa animalia praeter homines cetera iugiter prona, Homero auctore, et experimentis deinceps multis, cum talis incesserit labes, ante novimus interire.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 4장 6:1)
Itidem ex sempiternis Homeri carminibus intellegi datur, non deos caelestes cum viris fortibus collocutos, nec adfuisse pugnantibus vel iuvisse, sed familiaris genios cum eisdem versatos, quorum adminiculis freti praecipuis, Pythagoras enituisse dicitur et Socrates, Numaque Pompilius, et superior Scipio et (ut quidam existimant) Marius et Octavianus, cui Augusti vocabulum delatum est primo, Hermesque Termaximus, et Tyaneus Apollonius atque Plotinus, ausus quaedam super hac re disserere mystica, alteque monstrare, quibus primordiis hi genii animis conexi mortalium eas tamquam gremiis suis susceptas tuentur (quoad licitum est) docentique maiora, si senserint puras et a colluvione peccandi, immaculata corporis discretas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 14장 5:1)
Ridebatur enim ut Cercops, homo brevis humeros extentans angustos et barbam prae se ferens hircinam, grandiaque incedens tamquam Oti frater et Ephialtis, quorum proceritatem Homerus in immensum extollit, itidemque victimarius pro sacricola dicebatur ad crebritatem hostiarum alludentibus multis, et culpabatur hinc opportune, cum ostentationis gratia, vehens licenter pro sacerdotibus sacra, stipatusque mulierculis laetabatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 14장 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION