라틴어 문장 검색

Horātia rogat 'cūr fīcōs sīc spectās?'
Horatia가 묻는다. '왜 무화과 열매를 그렇게 쳐다보시나요?' (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day23)
Horatia īrāta est et respondet:
Horatia는 화가 나서 대답한다: (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day25)
sed Horātia celeriter prōcēdit;
그러나 Horatia는 빠르가 나아간다; (옥스포드 라틴 코스 1권, The school of Flavius2)
Horātia et Scintilla sub arbore quiēscunt.
Horatia와 Scintilla는 나무 아래에서 쉬고 있다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis1)
Horātia mātrī dīcit: ‘dum quiēscimus, māter, nārrā mihi fābulam.’
Horatia가 어머니에게 말한다: '엄마, 우리 쉬는 동안 나에게 이야기를 말해주세요.' (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis2)
Horātia ‘nārrā mihi’ inquit ‘fābulam dulcem, māter.’
Horatia가 말한다. '저에게 재밌는 이야기를 말해주세요, 엄마.' (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis4)
Horātia:
Horatia가 말한다: (옥스포드 라틴 코스 1권, Cloeliae virtūs5)
longam barbam habēbat vultumque sevērum;
그는 긴 수염과 진지한 얼굴을 가지고 있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdus Oribiliī10)
nōmen eī est Quīntus Horātius Flaccus.
그의 이름은 퀸투스 호라티우스 플라쿠스이다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdus Oribiliī35)
Quīntum ad comitēs dūxit et ‘amīcī,’ inquit, ‘volō vōbīs commendāre Quīntum Horātium Flaccum.
그는 퀸투스를 친구들에게 데려가 말했다. '얘들아, 너희한테 퀸투스 호라티우스 플라쿠스를 소개시켜주고 싶어. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum domum suam invītat9)
) Quid facit cum Psalterio Horatius, cum Evangelio Maro, cum Apostolo Cicero?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 9:21)
Ait enim quod talis domina nimis in suo fuit mandato severa, quae ipsum non erubuit iniqua sententia supprimere qui penitus se illius subiugavit arbitrio, et cui spem sui porrexit amoris, quum eum sibi sponsione ligavit quam nulli probae feminae licet sine causa frustrare.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 7장: 사랑의 여러 사례들 3:2)
Cuius excessum in castris omnes militantes amoris postulant severissime vindicari, ne tantae praevaricationis exemplum impunitatis inde sumpta occasione valeat in alios derivari.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 7장: 사랑의 여러 사례들 25:2)
Tristitia namque et severior facies habet quidem honestam plerumque gravitatem, sed amicitia quasi remissior aliquando debet esse, et liberior et dulcior, ad comitatem facilitatem que sine levitate et dissolutione proclivior.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:16)
Postquam celestis aurata sedilia cetus Impleuit tantaque nitens deitate refulsit Ipsa domus, tanti lucem mirata diei, Concilii stetit in medio Natura, parumper In terram demissa caput, concepta seueris Vultibus exponens dextraque silencia dictans, Suspendensque animos, uoces exiuit in istas:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION