도구

도구

라틴어 문장 검색

Lectulos in villis repertos binis utribus suffulserunt, quorum erat abundans prope in agris vinariis copia, quibus singulis proceres insidentes, et regulus ipse, iumenta trahentes, praeruptos undarum occursantium fluctus obliquatis meatibus declinabant:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 9:1)
Quo viso regulus forte prominens ultra torum, expedito dolone, adsurgens ut vitam omni ratione defenderet, perforato pectore deformis procubuit victima, multiplicatis ictibus foede concisa.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 21:1)
Scipio, Manius Curius, quorum filiae ob paupertatem de publico dotibus donatae ad maritos ierunt portantes gloriam domesticam, pecuniam publicam, si Publicola regum exactor et Agrippa populi reconciliator, quorum funus ob tenuis opes a populo Romano collatis sextantibus adornatum est, si Atilius Regulus, cuius agellus ob similem penuriam publica pecunia cultus est, si denique omnes illae ueteres prosapiae consulares et censoriae et triumphales breui usura lucis ad iudicium istud remissae audirent, auderesne paupertatem philosopho exprobrare apud tot consules pauperes?
(아풀레이우스, 변명 17:9)
'Nona,' 'Decuma, 'Morta, et versum hunc Livii, antiquissimi poetae, ponit ex ̓Οδυσσείαͺ:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 11:3)
Adprimum autem longe primum L. Livius in Odyssia dicit in hoc versu:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 12:1)
Idem Livius in Odyssia dicit, quasi admodum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 13:1)
TUBERO in Historiis scriptum reliquit, bello primo Poenico Atilium Regulum consulem in Africa, castris apud Bagradam flumen positis, proelium grande atque acre fecisse adversus unum serpentem in illis locis stabulantem invisitatae inmanitatis, eumque magna totius exercitus conflictione balistis atque catapultis diu oppugnatum, eiusque interfecti corium longum pedes centum et viginti Romam missum esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, III 2:1)
Quid idem Tubero novae historiae de Atilio Regulo a Carthaginiensibus capto litteris mandaverit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 1:1)
quid etiam Tuditanus super eodem Regulo scripserit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 1:2)
QUOD satis celebre est de Atilio Regulo, id nuperrime legimus scriptum in Tuditani libris:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 2:1)
Regulum captum ad ea quae in senatu Romae dixit, suadens ne captivi cum Carthaginiensibus permutarentur, id quoque addidisse, venenum sibi Carthaginienses dedisse, non praesentarium, sed eiusmodi quod mortem in diem proferret, eo consilio, ut viveret quidem tantisper quoad fieret permutatio, post autem grassante sensim veneno contabesceret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 2:2)
Eundem Regulum Tubero in Historiis redisse Carthaginem novisque exemplorum modis excruciatum a Poenis dicit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 3:1)
Tuditanus autem somno diu prohibitum atque ita vita privatum refert, idque ubi Romae cognitum est, nobilissimos Poenorum captivos liberis Reguli a senatu deditos et ab his in armario muricibus praefixo destitutos eademque insomnia cruciatos interisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 5:1)
Propterea Livium Drusum, qui tribunus plebi fuit, cum morbum qui comitialis dicitur pateretur, Anticyram navigasse et in ea insula elleborum bibisse ait, atque ita inorbo liberatum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XV 7:2)
Annis deinde postea paulo pluribus quam viginti, pace cum Poenis facta, consulibus C. Claudio Centhone, Appii Caeci filio, et M. Tuditano, primus omnium L. Livius poeta tabulas docere Romae coepit post Sophoclis et Euripidis mortem annis plus fere centum et sexaginta, post Menandri annis circiter quinquaginta duobus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 42:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION