도구

도구

라틴어 문장 검색

Et eciam principio debes obstare et cuilibet malo, ut legi in Ovidio DeRemedio Amoris qui ait,
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 58:15)
Inde eciam Ovidius epistolarum dixit, Perdere posse sat est, siquem iuvet ipsa potestas:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 93:18)
Unde eciam Ovidius dixit,
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:8)
Et potest dici ut Ovidius epistolarum dixit, Quecumque equor habet, quecumque pericula tellus, Tam longe cause suspicor esse more.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:6)
Aitenim Ovidius epistolarum, Sint procul a nobis iuvenes ut femina compti!
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 95:8)
Et Ovidius:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 12:3)
" Inde etiam Ovidius dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:11)
"Inde etiam Ovidius, De Remedio Amoris, dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 189:19)
"Nunquam bibesmel sine veneno, " et scripturam Ovidii dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:9)
" Et Ovidius dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 257:17)
(2) Hoc etiam videtur tangere Ovidius loquens de lacteo circulo et dicens:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 3:1)
(2) Dictum autem Ovidii metaphoricum est, quoniam non nisi per viam candidam candore innocentiae et institiae pervenitur "ad magni tecta tonantis".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 10:1)
Isque ipse, hoc genere quo iactatum est, absolutus, cum vitae pudere deberet et culpae, non abolendae incubuit maculae, sed tamquam inter multos probrosos, solus vacuus ab omni delicto, equo phalerato insidens, discurrensque per silices, multa post se nunc usque trahit agmina servulorum, per novum quoddam insigne, curiosius spectari affectans, ut Duillium accepimus veterem, post gloriosa illa navalis rei certamina, id sibi sumpsisse ut tibicine lenius praecinente rediret ad sua post cenam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 3장 5:1)
Hyagnis fuit, ut fando accepimus, Marsyae tibicinis pater et magister, rudibus adhuc musicae saeculis solus ante alios catus canere, nondum quidem tamen flexanimo sono nec tamen pluriformi modo nec tamen multiforatili tibia;
(아풀레이우스, 플로리다 3:1)
sed Marsyas, quod stultitiae maximum specimen, non intellegens se deridiculo haberi, priusquam tibias occiperet inflare, prius de se et Apolline quaedam deliramenta barbare effuttiuit, laudans sese, quod erat et coma relicinus et barba squalidus et pectore hirsutus et arte tibicen et fortuna egenus:
(아풀레이우스, 플로리다 3:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION