라틴어 문장 검색

T. Quinctius Flamininus, qui Philippum, Macedonum regem, et Nabidem, Lacedaemoniorum tyrannum, vicerat Graeciamque omnem libera.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXXIV Periocha11)
ante omnia Philippum et Macedonas in societatem belli quacumque ratione censeo deducendos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 73:1)
et a Philippo rege Macedonum duo legati venerunt, Philocles et Apelles, nulla super re, quae petenda ab senatu esset, speculatum magis inquisitumque missi de iis, quorum Perseus Demetrium insimulasset sermonum cum Romanis, maxime cum T. Quinctio, adversus fratrem de regno habitorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 240:1)
eodem anno Philippus rex Macedonum, senio et maerore consumptus post mortem filii, decessit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 619:1)
Ea civitas, cum amica atque socia populi Romani foret, Persa tamen, Philippi filio, Macedonum rege, cum quo bellum populo Romano fuit, amico usa est, conixique sunt Rodienses legationibus Romam saepe missis id bellum inter eos componere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 3:1)
Philippum quidem, Macedonum regem, rebus gestis et gloria superatum a filio, facilitate et humanitate video superiorem fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 117:3)
Philippum eis et Macedonas gravis accolas esse, quorum se vim ac spiritus et iam fregisse et eo redacturum esse ut non iis modo urbibus quas per vim ademissent Aetolis excedant, sed ipsam Macedoniam infestam habeant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 338:1)
de auxilio mittendo tum responderi placere cum consules provincias sortiti essent atque is consul cui Macedonia provincia evenisset ad populum tulisset, ut Philippo, regi Macedonum, indiceretur bellum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 48:1)
ne aequaveritis Hannibali Philippum nec Carthaginiensibus Macedonas;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 64:1)
Persei autem regi, adversus quem ibatur, famam et bello clara Macedonum gens et Philippus pater, inter multa prospere gesta Romano etiam nobilitatus bello, praebebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 522:3)
patres, quod bonum faustum felixque populo Romano esset, centuriatis comitiis primo quoque die ferre ad populum consules iusserunt ut quod Perseus Philippi filius, Macedonum rex, adversus foedus cum patre Philippo ictum et secum post mortem eius renovatum sociis populi Romani arma intulisset, agros vastasset urbesque occupasset, quodque belli parandi adversus populum Romanum consilia inisset, arma milites classem eius rei causa comparasset, ut, nisi de iis rebus satisfecisset, bellum cum eo iniretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 322:1)
tumulus est in unum ossibus quae passim strata erant coacervatis factus, qui nullam gratiam ad Macedonas, odium ingens ad Philippum movit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 97:1)
Praeclare in epistula quadam Alexandrum filium Philippus accusat, quod largitione benivolentiam Macedonum consectetur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 70:2)
deinde, ut Punicus cultus habitusque suspectos legatos fecit Hannibalis interrogatosque sermo prodidit, comitibus eorum seductis ac metu territis, litterae quoque ab Hannibale ad Philippum inventae et pacta inter regem Macedonum Poenumque ducem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 458:1)
non ita multos in dispersa fuga error intulit in Macedonum equites, quos prima luce Philippus, ut desertum tumulum videt, ad carpendum hostium agmen misit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 489:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION