살아있는 라틴어 : 문장 검색

(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 24:3)

aram deinde cum sacris tamquam deo condidit, quae Saturnalia nominavit.

Tot seculis Saturnalia praecedunt Romanae urbis aetatem.

et quia se huius dei senserunt nomine ac religione tutos, instituisse Saturnalia feruntur, ut agrestes vicinorum animos ad maiorem sacri reverentiam ipsa indicti festi observatio vocaret.

Hoc igitur miraculo deprehenso has sibi sedes praedictas esse didicerunt, vastatisque Siciliensibus incolis occupavere regionem decima praedae secundum responsum Apollini consecrata erectisque Diti sacello et Saturni ara, cuius festum Saturnalia nominarunt.

Inde mos per Saturnalia missitandis cereis coepit.

sed ex his causis, quae de origine huius festi relatae sunt, apparet Saturnalia vetustiora esse urbe Romana, adeo ut ante Romam in Graecia hoc sollemne coepisse L. Accius in Annalibus suis referat his versibus:

Tullum Hostilium, cum bis de Albanis, de Sabinis tertio triumphasset, invenio fanum Saturno ex voto consecravisse et Saturnalia tunc primum Romae instituta:

Sed, ut ad Saturnalia revertamur, bellum Saturnalibus sumere nefas habitum, poenas a nocente isdem diebus exigere piaculare est.

Apud maiores nostros Saturnalia die uno finiebantur, qui erat a. d.

licet et apud veteres opinio fuerit septem diebus peragi Saturnalia, si opinio vocanda est quae idoneis firmatur auctoribus.

Olim expectata veniunt septem Saturnalia Mummius quoque, qui post Novium et Pomponium diu iacentem artem Atellaniam suscitavit:

A frigore fecere summo dies septem Saturnalia.

Sed Mallius ait eos qui se, ut supra diximus, Saturni nomine et religione defenderant per triduum festos instituisse dies et Saturnalia vocavisse: