라틴어 문장 검색

hoc Cinyras, incitatus libidine, pollicitus est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 188)
Iam duorum abavorum quam est inlustre nomen, P. Scipionis, qui bis consul fuit, qui est Corculum dictus, alterius omnium sapientissimi, C. Laeli.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 58장 2:8)
"quid Crocon aut Attin referam Cinyraque creatum, de quorum per me volnere surgit honor?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권124)
Editus hac ille est, qui, si sine prole fuisset, inter felices Cinyras potuisset haberi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 38:1)
- Ergo si filia magni non essem Cinyrae, Cinyrae concumbere possem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:27)
Retinet malus ardor amantem, ut praesens spectem Cinyram tangamque loquarque osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:31)
Dixerat, at Cinyras, quem copia digna procorum, quid faciat, dubitare facit, scitatur ab ipsa nominibus dictis, cuius velit esse mariti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 40:1)
Virginei Cinyras haec credens esse timoris, flere vetat siccatque genas atque oscula iungit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 40:3)
Erigitur laqueoque innectere fauces destinat et zona summo de poste revincta care vale Cinyra causamque intellege mortis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 41:8)
Ergo legitima vacuus dum coniuge lectus, nacta gravem vino Cinyram male sedula nutrix, nomine mentito veros exponit amores et faciem laudat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 45:3)
Cunctantem longaeva manu deducit et alto admotam lecto cum traderet accipe, dixit ista tua est, Cinyra devotaque corpora iunxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:12)
cum tandem Cinyras, avidus cognoscere amantem post tot concubitus, inlato lumine vidit et scelus et natam, verbisque dolore retentis pendenti nitidum vagina deripit ensem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 47:3)
stat nunc Sipyli vertice summo flebile saxum, et adhuc lacrimas marmora fundunt antiqua novas, colit impense femina virque numen geminum, tuque ante omnis, pater ac rector fulmine pollens, cuius nutu simul extremi tremuere poli, generis nostri, Iuppiter, auctor, cape dona libens abavusque tuam non degenerem respice prolem.
(세네카, 아가멤논 7:16)
Ignovit abavus tuus victis ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 63:1)
proprias conferre laborat ipsa Minerva manus, calathisque evicta recedens cum tenet haec telas vult haec plus tela tenere, hic igitur proavi trabeas imitata rigentes palmatam parat ipsa patri, qua consul et idem Agricolam contingat avum doceatque nepotes non abavi solum sed avi quoque iungere fasces.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium56)

SEARCH

MENU NAVIGATION