라틴어 문장 검색

Nam voce et signo Christianae professionis Turci et Sarraceni timore mortis acclamantes, plurimi peregrinos fallebant, et ideo communi strage vitam amittebant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 46:10)
alii vero consiliis Gerhardi acquiescere, nunc absente rege, acclamabant, nimio terrore concussi.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 22:4)
Jam sic Evermero ultro et absque spe ulla honore patriarchatus privato, tam regis quam Arnolfi cancellarii et totius Ecclesiae electione clericus quidam, Gobelinus nomine, subrogatur, et Evermerum Caesareae Cornelii, quae nuper pastore viduata erat, archiepiscopum fieri ab omnibus acclamatum [0678A] est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 116:2)
Et statim acclamatum est illum coronam regni jure recipere, et dominum patriarcham eum in regem procreare et promovere.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 60:3)
Et ecce praeco exploratorem civitatis fugientem sequenspost illum in domum potantium intravit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:14)
Et tamen vellet nollet mulier, dominus reddiditet quod praeco promiserat expetiit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:14)
et iste dives homo eat ad praeconem et faciat interrogare sacculumcum duobus serpentibus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:40)
Bone rex, dico tibi in veritate censum istum fuisse meum, sed quia volebampauperi homini quod praeco promiserat auferre, dixi adhuc mihi alium serpentemdeesse.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:43)
Sed modo, rex, mei miserere et quod praeco promisit reddam pauperi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:44)
Consulatu Tauri et Florenti, inducto sub praeconibus Tauro.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 3장 4:4)
At hinc videre properans Antiochiam, orientis apicem pulcrum, usus itineribus solitis venit, urbique propinquans, in speciem alicuius numinis votis excipitur publicis, miratus voces multitudinis magnae, salutare sidus illuxisse eois partibus acclamantis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 9장 14:1)
Quaesitus in unum impiorum hominum globus, imitatus rationalis officium, ipsumque iudicem, vespertinis tenebris lugubre clamante praecone, civitatem ingressi, ambitiosam domum cuiusdam primatis, ut proscripti iussique interfici, cum gladiis obsederunt, raptaque suppellectili pretiosa, quia subito perculsi familiares, hebetatis sensibus non defenderant dominum, caesis pluribus ante revolutam lucem gressu discessere veloci.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 2장 13:1)
Post multa enim quae vates auguresque praedixere veridice, resultabant canes ululantibus lupis, et querulum quoddam nocturnae volucres tinniebant et flebile, et squalidi solis exortus hebetabant matutinos diei candores, et Antiochiae per rixas tumultusque vulgares id in consuetudinem venerat, ut quisquis vim se pati existimaret, Vivus ardeat Valens licentius clamitaret, vocesque praeconum audiebantur, assidue mandantium congeri ligna ad Valentini lavacri succensionem, studio ipsius principis conditi.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 1장 2:1)
Sed dum omnes una voce adclamarent capitale eum ferire sententiam, iamdictus domnus Carolus piissimus rex motus misericordia ab amorem Dei, et quia consanguineus eius erat, contenuit ab ipsis Dei ac suis fidelibus, ut non moriretur.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 788 99:9)
Ipsa die sacratissima natalis Domini, cum rex ad missam ante confessionem beati Petri apostoli ab oratione surgeret, Leo papa coronam capiti eius imposuit, et a cuncto Romanorum populo adclamatum est:
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 801 145:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION