라틴어 문장 검색

Rursus exilis terra et acclivis torrensque aestu, vel quae vehementibus procellis obnoxia est, humilius iugum poscit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 19장 3:1)
Cum placuisset Palatinis ludis spectaculo egressum meridie adgredi, primas sibi partes Cassius Chaerea tribunus cohortis praetoriae depoposcit, quem Gaius seniorem iam et mollem et effeminatum denotare omni probro consuerat et modo signum petenti 'Priapum' aut 'Venerem' dare, modo ex aliqua causa agenti gratias osculandam manum offerre formatam commotamque in obscaenum modum.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 56장 2:1)
Mons iste acclivis pedibus ducentis mare superat, cujus fastigium jugera decem continet, et in me dio, simplicitate augusta, villa apparet.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.47)
Catilina, si iudicatum erit meridie non lucere, certus erit competitor.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 1 2:13)
eo loco pulvis non glarea iniecta est (et mutabitur), et ea viae pars valde acclivis est ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 2장 2:5)
merīdiē Theomnēstus excitāvit et ‘age, Quīnte,’ inquit, ‘nōn potes in urbe manēre nē Antōniī mīlitēs tē capiant.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Athēnās fugit35)
Dein cum meridie - erat enim aestas - dormiturus me recepissem, nec obreperet somnus, coepi reputare maximos oratores hoc studii genus et in oblectationibus habuisse et in laude posuisse.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 4 4:1)
Quo simul acclivi Clymeneia limite proles venit et intravit dubitati tecta parentis, protinus ad patrios sua fert vestigia vultus consistitque procul:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 4:1)
Carpitur acclivis per muta silentia trames, arduus, obscurus, caligine densus opaca.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 6:1)
praeter haec Meridie ipso faciam ut stipulam colligat:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 396)
Mane leonibus et ursis homines, meridie spectatoribus suis obiciuntur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 7 4:7)
hic iam quam volupe auribus insonare cicadas meridie concrepantes, ranas crepusculo incumbente blaterantes, cygnos atque anseres concubia nocte clangentes, intempesta gallos gallinacios concinentes, oscines corvos voce triplicata puniceam surgentis Aurorae facem consalutantes, diluculo autem Philomelam inter frutices sibilantem, Prognen inter asseres minurrientem!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Domitio suo salutem 14:1)
Quis enim philosophum sacrificare aut deierare aut lucernas meridie vanas proferre conpellit?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 3:3)
et prius sol meridie se inclinavit quam telum hinc aut illinc emissum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 454:1)
tertio die cum omnibus ad loca exploranda profectus, quia nemo hostium extra munimenta processit, tuto circumvectus montem, animadvertit meridiana regione terrenos et placide acclives ad quendam finem colles esse, a septentrione arduas et rectas prope rupes, atque omnibus ferme aliis inviis itinera tria esse, unum medio monte, qua terrena erant, duo difficilia ab hiberno solis ortu et ab aestivo occasu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 249:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION