도구

도구

라틴어 문장 검색

"Tunc tenui sarcimine summas oras eius adaequamus, et iuncturae rimam, licet gracilem, saetae circumfluentis densitate saepimus;"
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:49)
"enimvero pavimenta ipsa lapide pretioso caesim deminuto in varia picturae genera discriminantur:"
(아풀레이우스, 변신, 5권8)
item quae lingua debili sensuve aurium deminuta aliave qua corporis labe insignita sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XII 4:1)
set quis ignorat, sacellum' et simplex verbum esse et non ex sacro et cella copulatum, sed ex sacro deminutum?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XII 7:2)
Hoc enim, absque inflammatione, per eruptionem et expansionem simplicem vires pulveris pyrii fere adaequat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 361:9)
Proclive enim foret credere, quod rationes quanti rationes virtutis adaequarent;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 438:2)
Metitur autem numerus numerum, quotiens vel semel vel bis vel tertio vel quotienslibet numerus ad numerum comparatus neque deminuta summa neque aucta ad comparati numeri terminum usque pervenerit, ut ij si ad vj compares, binarius numerus senarium tertio metietur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De prime et incompositio 1:6)
quos si duo rursus septenario dempserim, supersunt v, atque ex his alios duos, iij rursus exuberant, quos alio binario deminutos sola unitas superstes egreditur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De inventione eorum numerorum, qui ad se secundi et compositi sunt, ad alios vero relati primi et incompositi 2:5)
Alii enim eorum sunt superflui, alii deminuti secundum utrasque habitudines inaequalitatis.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 1:2)
Atque hic quidem, cuius compositae partes totius summam numeri vincunt, superfluus appellatur, deminutus vero ille, cuius eodem modo compositae partes totius termini multitudine superantur, ut viij vel xiiij.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 1:10)
At vero superfluos ac deminutos longe multos infinitosque repperies, nec ullis ordinibus passim inordinateque dispositos et a nullo certo fine generatos.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 1:3)
Quare si punctum uno quidem intervallo a linea supergreditur, idem a superficie vincitur duobus, tribus vero intervalli demensionibus a soliditate relinquitur, constat punctum ipsum sine ulla corporis magnitudine vel intervalli demensione, cum et longitudinis et latitudinis et profunditatis expers sit, omnium intervallorum esse principium et natura insecabile, quod Graeci atomon vocant, id est ita deminutum atque parvissimum, ut eius pars inveniri non possit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:41)
Neque enim ab deminutis inconsummatisque natura rerum cepit exordium, sed ab integris absolutisque procedens in haec extrema atque effeta dilabitur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:6)
Item, nihil potest Deo adaequari;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 3:1)
si ergo mundus esset aeternus, mundus adaequaretur Deo in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 3:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION