살아있는 라틴어 : 문장 검색

Nostra in Adhortatione apostolica Evangelii gaudium Ecclesiae participibus scripsimus, ut processus concitetur missionalis adhuc complendae reformationis.

Nostra adhortatio

In Adhortatione apostolica Evangelii gaudium de relativismo practico locuti sumus, qui nostram designat aetatem quique est “multo periculosior relativismo doctrinali”.

Haec optio postulat ut consecutiones trahantur e communi destinatione bonorum terrae, sed, sicut demonstrare contendimus in Adhortatione apostolica Evangelii gaudium, ante omnia immensae dignitatis pauperis contemplationem exposcit sub lumine firmissimarum sententiarum fidei.

suadentium et monentium et pollicentium et consolantium gravis, in metu et verecundia contracta, adhortationibus fortis, disputationibus teres, miseratione flexa et et consulto quasi obscurior;

Multum mihi contulerunt ad bonam valetudinem amici, quorum adhortationibus, vigiliis, sermonibus adlevabar.

Aut sic et consolationes nega proficere dissuasionesque et adhortationes et obiurgationes et laudationes.

Isto ergo modo et consolatio supervacua est, nam haec quoque ex utroque est, et adhortatio et suasio et ipsa argumentatio.

His si adiunxerimus praecepta, consolationes, adhortationes, poterunt valere;

Cum audirem certe illum, talia mihi videbantur, non solida, sed plena, quae adulescentem indolis bonae attollerent et ad imitationem sui evocarent sine desperatione vincendi, quae mihi adhortatio videtur efficacissima.

Cunctabatur ille nec ullis adhortationibus in tyrannicidium poterat inpelli.

Quibusve tam convenit haec adhortatio quam nobis societatem generis humani sancientibus ?

Etiam si alii primam frontem tenebunt, te sors inter triarios posuerit, inde voce, adhortatione, exemplo, animo milita ;

quatinus amoto torpore perniciosissimi cultus, diuinae fidei calor eius intellegentiam tuarum adhortationum frequentatione succendat, ut profecto sacrae scripturae testimonium per te expletum indubitanter perclareat:

nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.