라틴어 문장 검색

— Nec lucidus aethra Siderea polus, Ennius prior dixerat in sexto decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 19:2)
— Interea fax Occidit, oceanumque rubra tractim obruit aethra, et *Ilius in Teuthrante:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 19:3)
Flammeam per aethram alte fervidam ferri facem
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 19:4)
Reboant silvaeque et longus Olympus, quia est apud Lucretium:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 21:1)
Nec cithara reboant laqueata aurataque tecta
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 21:2)
sane aether est ipsum elementum, aethra vero splendor aetheris.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 5853)
reboant resultant, remugiunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2231)
hunc stirps Oceani maturis nixibus Aethra edidit et nymphas, sed prior ortus Hyas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권91)
Utque nepos Aethrae , Veneris moriturus ob iram , Exul ab altonitis excutiaris equis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 26:3)
quidquid in aere cavo reboans tuba curva remugit, quidquid ab arcano vomit ingens spiritus haustu, quidquid casta chelys, quidquid testudo resultat, organa disparibus calamis quod consona miscent, aemula pastorum quod reddunt vocibus antra, Christum concelebrat, Christum sonat, omnia Christum muta etiam fidibus sanctis animata loquuntur, o nomen praedulce mihi!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3124)
quia mens soluta curis, cui est origo caelum purusque fons ab aethra, iners iacere nescit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum6)
sed Deus dum luce fulva mortis antra inluminat, dum stupentibus tenebris candidum praestat diem, tristia squalentis aethrae palluerunt sidera.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae40)
"regnator astris imperans, quem sic tremunt caelestia, cui lux et aethra inserviunt?"
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae12)
si verum quaeris, Triviae sub nomine daemon tartareus colitur, qui te modo raptat ad aethram sidereoque deum venerandum suadet in astro, per silvas modo mortiferi discurrere mundi erroresque sequi subigit nemorumque putare esse deam, quae corda hominum pavitantia figat quaeque feras perimat letali vulnere mentes, depressos modo subter humum formidine sensus obruit, inplorent ut numina lucis egena seque potestati committant noctis opertae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권112)
dissona discretum retinent si numina caelum, convenit et nebulis et fontibus et reboanti oceano et silvis et collibus et speluncis, fluminibus, ventis, fornacibus atque metallis assignare Deos proprios, sua cuique iura.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 133)

SEARCH

MENU NAVIGATION