라틴어 문장 검색

Quae potestas referentibus, quod censentibus ius, quae vis magistratibus, quae ceteris libertas, ubi cedendum ubi resistendum, quod silentii tempus, quis dicendi modus, quae distinctio pugnantium sententiarum, quae exsecutio prioribus aliquid addentium, omnem denique senatorium morem - quod fidissimum percipiendi genus - exemplis docebantur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 6:2)
nam plerumque nudae illae artes nimia subtilitatis adfectatione frangunt atque concidunt quidquid est in oratione generosius, et omnem sucum ingenii bibunt et ossa detegunt:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 25:1)
sed opus est modo, ut neque crebra sint haec neque manifesta, quia nihil est odiosius adfectatione, nec utique ab ultimis et iam oblitteratis repetita temporibus, qualia sunt topper et antegerio et exanclare et prosapia et Saliorum carmina vix sacerdotibus suis satis intellecta.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 260:1)
illa vero frigida et puerilis est in scholis adfectatio, ut ipse transitus efficiat aliquam utique sententiam et huius velut praestigiae plausum petat, ut Ovidius lascivire in Metamorphosesin solet, quem tamen excusare necessitas potest res diversissimas in speciem unius corporis colligentem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 86:1)
utique committendum nunquam est, ut adversariorum dicta cum sua confirmation reteramus, aut etiam loci alicuius exsecutione adiuvemus, nisi cum eludenda erunt:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 315:1)
multos enim, quibus loquendi ratio non desit, invenias quos curiose potius loqui dixeris quam Latine, quomodo et illa Attica anus Theophrastum, hominem alioqui disertissimum, adnotata unius adfectatione verbi, hospitem dixit nec alio se id deprehendisse interrogata respondit, quam quod nimium Attice loqueretur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 37:4)
multa alia etiam audentius inseri possunt sed ita demum, si non appareat adfectatio, in quam mirifice Vergilius:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 90:2)
κακόζηλον id est mala adfectatio, per omne dicendi genus peccat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 119:1)
nam per se frigida et inanis adfectatio, cum in acres incidit sensus, innatam gratiam videtur habere non arcessitam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 228:4)
deinde quod versus semper similis sibi est et una ratione decurrit, orationis compositio, nisi varia est, et offendet similitudine et adfectatione deprehenditur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 317:4)
et id cum manifestae adfectationis est (cuius rei maxime cavenda suspicio est), tum etiam taedium ex similitudine ac satietatem creat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 400:2)
quid ego Xenophontis illam iucunditatem inadfectatam, sed quam nulla consequi adfectatio possit?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 83:1)
at in iisdem siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum adfectatione ipsa severitatis invisum est, quando etiam morum senilis auctoritas immatura in adolescentibus creditur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 33:2)
quidquid huc sit adiectum, id esse adfectationis et ambitiosae in loquendo iactantiae, remotum a veritate fictumnque ipsorum gratia verborum, quibus solum natura sit officium attributum, servire sensibus:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 206:2)
desiderat enim propriam et longam exsecutionem, quemadmodum populo disserendum, quid sibi apud populum permittendum sit, quid populo apud se.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 52 15:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION