라틴어 문장 검색

Siquidem cum sit haec apium consuetudo, ut prius tantum cerarum confingant, quantum putent explere se posse, non nunquam evenit, consummatis operibus cereis, ut, dum examen conquirendi mellis causa longius evagatur, subitis imbribus, aut turbinibus in silvis opprimatur, et maiorem partem plebis amittat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 13장 11:2)
quem cum pars in Capitolini Iouis cella cremare pars in curia Pompei destinaret, repente duo quidam gladiis succincti ac bina iacula gestantes ardentibus cereis succenderunt confestimque circumstantium turba uirgulta arida et cum subselliis tribunalia, quicquid praeterea ad donum aderat, congessit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 84장 3:2)
generum fratris indigne ferens albatos et ipsum ministros habere, proclamauit:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 12장 3:2)
lanea et effigies erat altera cerea:
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장13)
cerea suppliciter stabat, servilibus ut quaeiam peritura modis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장15)
Avidienus, cui Canis ex vero dictum cognomen adhaeret,quinquennis oleas est et silvestria cornaac nisi mutatum parcit defundere vinum etcuius odorem olei nequeas perferre, licebitille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret, cornu ipse bilibricaulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장37)
cerei, ut accenso lumine sponsi expectetur adventus;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam5)
sedere aptum est otiosis, in sacco iacere paenitentibus, calices habere potantibus, licet et propter nocturnos metus et animo semper malo conscientiae formidante cereos quoque accendisse sit gratum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam13)
Inde mos per Saturnalia missitandis cereis coepit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 32:1)
Alii cereos non ob aliud mitti putant quam quod hoc principe ab incomi et tenebrosa vita quasi ad lucem et bonarum artium scientiam editi sumus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 32:2)
Illud quoque in litteris invenio, quod, cum multi occasione Saturnaliorum per avaritiam a clientibus ambitiose munera exigerent idque onus tenuiores gravaret, Publicius tribunus plebi tulit, non nisi cerei ditioribus missitarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 33:1)
Pelasgos, postquam felicior interpretatio capita non viventium sed fictilia, et φωτὸς aestimationem non solum hominem sed etiam lumen significare docuisset, coepisse Saturno cereos potius accendere et in sacellum Ditis arae Saturni cohaerens oscilla quaedam pro suis capitibus ferre.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 48:2)
Ex illo traditum ut cerei Saturnalibus missitarentur, et sigilla arte fictili fingerentur ac venalia pararentur quae homines pro se atque suis piaculum pro Dite Saturno facerent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 49:1)
Sed si nec focus est nudi nec sponda grabati Nec curtus Chiones Antiopesve calix, Cerea si pendet lumbis et scripta lacerna Dimidiasque nates Gallica paeda tegit, Pasceris et nigrae solo nidore culinae Et bibis inmundam cum cane pronus aquam:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XCII4)
Hunc, quem saepe vides intra penetralia nostrae Pallados et templi limina, Cosme, novi Cum baculo peraque senem, cui cana putrisque Stat coma et in pectus sordida barba cadit, Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati, Cui dat latratos obvia turba cibos, Esse putas Cynicum deceptus imagine ficta:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LIII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION