라틴어 문장 검색

Nam, cum quispiam familiaris eius, bene eruditus homo et tum poeta inlustris, liberatum esse se aquae intercutis morbo diceret, quod harenis calentibus esset usus, tum adludens Fronto:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VIII 4:1)
exquiramus (si placet) si forte obeliscus aliquis magnitudine insignis ad triumphi vel hujusmodi magnificentiae decus transferendus esset, atque id homines nudis manibus aggrederentur, annon hoc magnae cujusdam esse dementiae spectator quispiam rei sobrius fateretur?
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio II 7:14)
talis erat cum blandiebatur, cum tibi falsae illecebris felicitatis alluderet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:18)
diuturnus enim orationis Celsianae usus me nunc vetat quominus obelisco non adjecto in editionem meam recipiam locos sat multos, de quorum genuina origine partim dubitabat Targa, partim nihil suspicionis habebat.
(켈수스, De Medicina introduction, Praefatio.102)
toto vix corde quierat, ecce videt diras adludere protinus umbras, quas dedit ipse neci;
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:192)
et quotiens optare tibi quae moenia malles adludens genitor regni pro parte dedisset, divitis Aurora solium sortemque paratam sponte remittebas fratri:
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:26)
gelidas hinc Lucifer ornat, hinc Aurora comas iuxtaque adludit habenis aureus et nomen praetendit consulis Annus:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:242)
ac negante quodam per contumeliam facile hoc ulli feminae fore, responderit quasi adludens:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 22장 2:2)
quam quo stabilius fundaret, nauem ante demersit, qua magnus obeliscus ex Aegypto fuerat aduectus, congestisque pilis superposuit altissimam turrem in exemplum Alexandrini Phari, ut ad nocturnos ignes cursum nauigia dirigerent.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 20장 3:2)
ac velut ante comas ac summa cacumina silvae lenibus adludit flabris levis auster, at illum
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 695:1)
quem procul ex alga maestis Minois ocellis saxea ut effigies bacchantis prospicit, eheu, prospicit et magnis curarum fluctuat undis, non flavo retinens subtilem vertice mitram, non contecta levi velatum pectus amictu, non tereti strophio lactentis vincta papillas, omnia quae toto delapsa e corpore passim ipsius ante pedes fluctus salis adludebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6420)
Nec seducat alludens cupiditas, more Sirenum nescio qua dulcedine vigiliam rationis mortificans. 14.
(단테 알리기에리, Epistolae 28:4)
Huius dum patulos adludens temptat hiatus Pulcher Hylas, teneram mersit in ora manum.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XIX2)
achates adlusit ad nomen, nam achates lapidis species est:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1744)
pulchra allusit propter Venerem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2863)

SEARCH

MENU NAVIGATION